 |
| Χρυσός σταυρός «Για το εξαιρετικό θάρρος» (για την κατάληψη του Ιζμαΐλ) |
«Αδάμ Ιωάννη Μπάλλας» (1764–1812) — Υποστράτηγος του στρατού της Ρωσικής Αυτοκρατορίας
Ο Αδάμ Μπάλλας γεννήθηκε το 1764 στη Μοσχόπολη. Στα δέκα του χρόνια, την περίοδο 1774–1775, μεταφέρθηκε στη Ρωσία μαζί με τους άλλους Έλληνες, οι οποίοι διασώθηκαν από τις διώξεις των Οθωμανών που διαπράχθηκαν μετά τα Ορλοφικά. Εκεί πήγε στο νεοσύστατο γυμνάσιο ξένων ομοδόξων, στο σώμα δοκίμων Πυροβολικού και Μηχανικής, το οποίο ήταν περισσότερο γνωστό ως Ελληνικό σώμα.
Μετά την αποφοίτησή του, ο Μπάλλας, το 1782, με το βαθμό του ανθυπολοχαγού μπήκε στο 31ο σύνταγμα πεζικού της Αλεξούπολης και αμέσως βρέθηκε να πολεμά τους Τάταρους στασιαστές στην Κριμαία. Μετά την κατάπνιξη της εξέγερσης, ήταν παρών στον όρκο υποταγής των κατοίκων της Κριμαίας στο ρωσικό θρόνο, και για την άψογη εκτέλεση των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί προήχθη σε υπολοχαγό.
Στις 21 Ιουλίου 1786 μεταφέρθηκε στο σώμα στρατιωτών κυνηγών (γνωστών με το γερμανικό όρο Jäger) της Λιβονίας και από το 1787 έως το 1791 συμμετείχε στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο με το βαθμό του λοχαγού. Διακρίθηκε στις αιματηρές μάχες στο Οτσακόφ και στο Ιζμαΐλ και προήχθη σε ταγματάρχη και έλαβε πιστοποιητικό Επαίνου από τον κόμη Αλεξάντρ Σουβόροφ.
Ο Μπάλλας, επίσης, βραβεύτηκε με χρυσούς σταυρούς «Για την υπηρεσία και το θάρρος» (για την κατάληψη του Οτσακόφ) και «Για το εξαιρετικό θάρρος» (για την κατάληψη του Ιζμαΐλ). Συμμετείχε, επίσης, στην εκστρατεία κατά της εξέγερσης της Πολωνίας, το 1792 και το 1793, ως επικεφαλής του 4ου Τάγματος των Στρατιωτών Κυνηγών της Λιβονίας.
Στις 2 Μαρτίου 1800 ο Αδάμ Μπάλλας προήχθη πρόωρα σε υποστράτηγος για την εξαιρετική κατάσταση του τάγματός του.
Την ίδια χρονιά ο υποστράτηγος Μπάλλας παντρεύτηκε την συμπατριώτισσά του, την Ουλιάνα Στασινού. Απέκτησαν τρία παιδιά: δύο κόρες και ένα γιο, ο οποίος έλαβε εκπαίδευση στο 1ο σώμα Δοκίμων.
Το 1806 ο Μπάλλας συμμετείχε ξανά στον νέο πόλεμο που ξέσπασε εναντίον της Τουρκίας. Έδωσε πολλές μάχες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η μάχη για την κατάληψη του οχυρού Μπεντέρ. Ειδικότερα, διακρίθηκε κατά την πολιορκία του Ιζμαΐλ, την περίοδο 1806–1809. Κατά την απόκρουση της εξόρμησης 5.000 Τούρκων, στις 7 Μαρτίου 1809, ο Μπάλλας, προσωπικά ο ίδιος, οδήγησε τους στρατιώτες κυνηγούς του στην επίθεση και τραυματίστηκε σοβαρά στον δεξιό ώμο. Για την επίδειξη ανδρειοσύνης βραβεύτηκε με το παράσημο «Τάγμα της Αγίας Άννας» Β΄ τάξεως και διορίστηκε διοικητής στολίσκου, ο οποίος ήταν σταθμευμένος στη χερσόνησο Τσατάλ. Και σε αυτό το πόστο, απέκρουσε πολλές φορές εξορμήσεις των Τούρκων.
