Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021

100 χρόνια από τον θάνατο του Δημήτριου Μπατζιοτέλη από τη Σμίξη Γρεβενών


Δημήτριος Αστ. Μπατζιοτέλης

ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΠΡΟΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΜΙΞΗ

Γράφει ο Απόστολος Γ. Νούσιας
Ιατρός, Αντιπρόεδρος Συλλόγου Σμιξιωτών

Ανατρέχοντας σε αρχειακά τεύχη της εφημερίδας  μας, παρατήρησα ότι αρκετοί ήταν οι συμπατριώτες  μας που γράψανε λίγα λόγια για τη δράση και τη  ζωή του ανθυπολοχαγού Δημητρίου Μπατζιοτέλη.  Είτε με περισσότερες, είτε με λιγότερες  λεπτομέρειες, όλα τα άρθρα καταλήγουν με την  υπόμνηση ότι πρέπει να τιμηθεί, λόγω της σπουδαίας του στρατιωτικής καριέρας και του γενναίου θανάτου του, στη γενέτειρά του τη Σμίξη.
Ο Δημήτριος (Μητρολιάς) Μπατζιοτέλης, γιος του Αστέριου (Γούσιου) Μπατζιοτέγου από τον πρώτο του γάμο, γεννήθηκε το 1884 σύμφωνα με τον πρώτο εκλογικό κατάλογο της Σμίξης του 1914. Ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής και επηρεασμένος από τις συνθήκες που επικρατούσαν στις αρχές του 20ου αιώνα, μεταναστεύει στην Αμερική μαζί με τη σύζυγο του Ευαγγελία Μπασδέκη και τη μικρή τους κόρη Ελένη το 1910. 
Τα ονόματα τους, έστω και ελαφρώς παραφθαρμένα (Matzotelos Dimitrios, Matzotelos Evaggelia, Matzotelos Eleni), τα βρίσκουμε στα αρχεία του Ellis Island, όπου δήλωσαν σαν τελευταίο τόπο κατοικίας τους τη Λάρισα και ταξίδεψαν με το πλοίο Themistocles. Με την κήρυξη του 1ου Βαλκανικού Πολέμου, το 1912, χιλιάδες μετανάστες απάντησαν θετικά στο κάλεσμα που τους έκανε η πατρίδα και γύρισαν ως εθελοντές να καταταχτούν και να πολεμήσουν. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Δημήτριος Μπατζιοτέλης, όπου γύρισε από την Αμερική μαζί με την οικογένεια του. Η ένδοξη στρατιωτική του δράση ξεκίνησε στο βορειοηπειρωτικό μέτωπο και την απελευθέρωση της Πρεμετής το 1913 όπου μπήκε επικεφαλής σώματος, συνεχίστηκε με τον αγώνα εναντίον των Βουλγάρων στο 2ο Βαλκανικό και 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τερμάτισε στη Μικρά Ασία απέναντι στον Τουρκικό Στρατό. 

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021

Το Υπόμνηνα και το Ψήφισμα της Λιούντζης και της Ζαγοριάς προς την Συνδιάσκεψη της Ειρήνης του 1913


Παρακάτω σας παραθέτουμε απλοποιημένα στη νεοελληνική γλώσσα, δύο σπάνια ιστορικά έγγραφα. Το Υπόμνημα και το Ψήφισμα των ιστορικών περιοχών της Λιούντζης και της Ζαγοριάς προς την Πρεσβευτική Διάσκεψη του Λονδίνου το 1913. Αξίζει να αναφερθεί η καταλυτική και γενναία συμμετοχή τους στους ηρωικούς αγώνες και στην κοινωνική ανόρθωση στην ιστορική ολότητα της Ηπείρου, όπως επίσης να γίνει ευρέως γνωστό το ένθερμο πατριωτικό τους συναίσθημα.

Το υπόμνημα


16 Ιουνίου 1913

«Εξοχότατε,
Κάνοντας χρήση του δικαιώματος κάθε λαού να εκφράσει τη γνώμη του, όταν διακυβεύεται το πολιτικό του μέλλον, λαμβάνομε την τιμή να υποβάλουμε προς στην Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη, δια της μεσολάβησης της εξοχότητάς σας, το ακόλουθο σημείωμα και τις σκέψεις τις οποίες αυτό μας γεννά. Με πνεύμα αυστηρής δικαιοσύνης αυτές οι σκέψεις να χρησιμεύσουν ως αποδείξεις για τον ορισμό των συνόρων μεταξύ της Ελληνικής Ηπείρου και της Αυτονόμου Αλβανίας, της οποίας η δημιουργία σχεδιάζεται.

Απάντηση των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου στον κ. Βασίλη Νιτσιάκο


WORLD PAN-MACEDONIAN ASSOCIATIONS


Nina Gatzoulis
Coordinator of the World Pan-Macedonian Associations
Tel: +603-742-0466
28 Ιανουαρίου 2021


Προς κ. Βασίλη Νιτσιάκο
Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις ανά την Υφήλιο καταδικάζουν απερίφραστα και με κατηγορηματικό τρόπο τις εκφράσεις του κ. Βασίλη Νιτσιάκου στο άρθρο του με τίτλο: «Δικαίωση; Το Μακεδονικό και όλοι εκείνοι οι υπερπατριώτες που φώναζαν». Ποιους εννοεί ο ποιητής; Ποιοι είναι οι «υπερπατριώτες»; …και ποιος είναι αυτός ο κύριος που ονομάζει χλευαστικά και σαρκαστικά «υπερπατριώτες» την πλειοψηφία του ελληνισμού που δεν δέχεται την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών;

Εφ’ όσον ο κ. Νιτσιάκος, όπως λέει είναι επιστημονικά καταρτισμένος σε ότι έγινε αναφορικά με την Μακεδονία, πώς είναι δυνατόν να μην γνωρίζει πως σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία η γνώμη της πλειοψηφίας πρέπει να είναι σεβαστή;

Όσο για τους διοργανωτές των συλλαλητηρίων, δηλαδή οι Παμμακεδονικές Ενώσεις ανά τον κόσμο, θέλουμε να υπενθυμίσουμε στον κ. Νιτσιάκο πως είμαστε Έλληνες και πιστεύουμε στην δημοκρατία, χωρίς κομματισμούς, και με ευαισθησία στα δικαιώματά μας τα ιστορικά και τα πολιτισμικά. Θέλουμε η Μακεδονία μας να είναι κληρονομιά των παιδιών, των εγγονών και των δισεγγόνων μας.

Τα άρθρα περί «Βλάχικου» στον «Π.Λ.» και ένα «Δελτίο Τύπου» του Βασ. Νιτσιάκου…

 


• Αποφεύγει, όπως ο… διάβολος το λιβάνι, η λεγόμενη «Επιστημονική Εταιρία Μελέτης του Πολιτισμού των Βλάχων», να συμμετέχει στον ανοιχτό δημόσιο διάλογο που άνοιξε στον «Π.Λ.», σχετικά με κάποια ύποπτα παιχνίδια που συνεχίζονται εδώ και χρόνια, με «εργαλείο» τη βλάχικη γλώσσα και τον εγγραμματισμό της.
Αντ’ αυτού, ο πρόεδρος της «Εταιρίας», που εδρεύει στη Λάρισα, ο καθηγητής του Πανεπ. Ιωαννίνων κ. Βασίλειος Νιτσιάκος - με βλάχικη καταγωγή, από την Αετομηλίτσα Ιωαννίνων - επίμονα ζήτησε να δημοσιεύσει ο «Π.Λ.» ένα άρθρο του, αρνούμενος τη συμμετοχή του στον δημόσιο διάλογο, γιατί, όπως δήλωσε, έτσι θα… νομιμοποιούσε τους αρθρογράφους του «Π.Λ.»! Μας έστειλε λοιπόν ένα άρθρο του, που –όπως διαπιστώσαμε– ακριβώς το ίδιο και με τον ίδιο τίτλο είχε δημοσιεύσει δυο μέρες πριν Γιαννιώτικη ιστοσελίδα! Βέβαια, ο «Π.Λ.» δεν το έκανε δεκτό και προέτρεψε τον κ. Νιτσιάκο να απαντήσει στα όσα γράφονται περί Βλάχων και της «εταιρίας» του συγκεκριμένα και όχι γενικώς και αορίστως!
Αντί απάντησης, ο Πρόεδρος της «εταιρίας»… ευδόκησε να συντάξει και να στείλει και στον «Π.Λ.» ένα λακωνικό Δελτίο Τύπου με ανακρίβειες, λέγοντας βεβαίως τη μισή αλήθεια! Το παραθέτουμε αυτούσιο στη συνέχεια, για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους όσοι παρακολουθούν τα περί «βλάχικου».

Χρήστου Ζ. Καρανίκα, Βλάχικη γλώσσα και ανθελληνική προπαγάνδα


Από τον παλιό δημοσιογράφο και έμπειρο ερευνητή κ. Χρήστο Ζ. Καρανίκα, Εκδότη της ιστοσελίδας «Το Εμμελές» - www.emmeles.gr, λάβαμε την ακόλουθη επιστολή, σχετικά με τη βλάχικη γλώσσα, θέμα που ανέδειξε πρόσφατα ο «Πρωινός Λόγος»:
«Κύριε Διευθυντά,
Συγχαρητήρια για το αφιέρωμά σας στην παρουσίαση της ανθελληνικής προπαγάνδας, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου για την βλάχικη γλώσσα· τα άρθρα της Λίτσας Αναστασίου και του Μιλτιάδη Πιτούλη («Πρωινός Λόγος», 14 Ιανουαρίου 2021), δείχνουν εξαιρετική γνώση του προβλήματος, των πιθανών κινήτρων και των κινδύνων για την χώρα. Επιθυμώ μόνο να αναφέρω, μερικά πρακτικά προβλήματα και να κάνω λίγες ιστορικές αναφορές.

Το πρώτο, με ποιες δυνατότητες και διευκολύνσεις είχε τόση προβολή το βιβλίο, όταν το διαφήμιζαν πολύ συχνά σε πάρα πολλές ιστοσελίδες, ακόμη και ακριβών ημερησίων εφημερίδων, ή και διεθνών ιστοσελίδων; Ποιος πλήρωσε την διαφήμιση αυτή; Ο συγγραφέας του Θωμάς Τάχης, ή ο χρηματοδότης του, όπως αναφέρει, Όμιλος Νιτσιάκου; Κρίνεται αναγκαία η απάντηση στο ερώτημα και για λόγους εθνικής ασφαλείας.
Ο συγγραφέας επιχειρεί την ένταξη ρουμανικών και λατινικών λέξεων ή και συντάξεως στην βλάχικη γλώσσα, όπως το ομολογεί στην εισαγωγή του. Αλλά, δεν καταγράφει τις διαμαρτυρίες των ηλικιωμένων Βλάχων, ακόμη και των συγχωριανών του, ότι «αυτές οι λέξεις δεν είναι δικές μας», γιατί ελάχιστοι νέοι, αν όχι ουδείς την χρησιμοποιεί. Ποια σκοπιμότητα υπηρετεί η μέθοδος αυτή; Απαντούν ολοκάθαρα οι αρθρογράφοι σας. Αλλά είναι αναγκαία η αναφορά και στην αντίδραση των Βλάχων, που το 1992, κατά των ίδιων με τους σημερινούς υποκινητές της Βέροιας, με την συμμετοχή τού Αλέκου Καχριμάνη και των μεγάλων οικογενειών των παλαιών καπετανάτων, απέτρεψαν τον διχασμό. Αλλά, αυτοί επανήλθαν πρόσφατα με την ίδρυση, βλάχικων, ρουμανικών δηλαδή, σχολείων.

Από το βιβλίο του Θωμά Τάχη «Μαθαίνουμε τη Βλάχικη γλώσσα»

Ύποπτα παιχνίδια με τα «Βλάχικα»!


- Ποιοι, πώς και γιατί θέλουν να επιβάλλουν μειονότητα Βλάχων στην Ελλάδα
- Η χρήση της Λατινικής για τον εγγραμματισμό της Βλάχικης Γλώσσας ανησυχεί τους θεσμικούς φορείς του Βλάχικου Ελληνισμού

Αποκαλυπτικό άρθρο της Εκπαιδευτικού Λίτσας Αναστασίου και του Υποστρατήγου ε.α. Μιλτιάδη Πιτούλη

• Αν και από πολλών ετών, κάθε απόπειρα δημιουργίας «Βλάχικης Μειονότητος» στην Ελλάδα κατέρρεε σχεδόν εν τη γενέσει της, μερικοί ακόμη ονειρεύονται μια Βλάχικη Εθνότητα (!) ξεχωριστή από τον κορμό του Ελληνικού Έθνους.

Έτσι επιχειρούν με κάθε αφορμή και με διάφορους τρόπους, άμεσα ή έμμεσα, να… επαναφέρουν από το πουθενά (!) ένα ανύπαρκτο θέμα, δημιουργώντας μικρές αλλά επικίνδυνες εθνικιστικές εστίες που κάποιοι -και κυρίως οι Ρουμάνοι- προσπαθούν να εκμεταλλευτούν.
Τελευταία θέλουν να επαναφέρουν το θέμα με την έκδοση βιβλίων για τη «Βλάχικη Γλώσσα», του έως σήμερα προφορικού αυτού ξεχωριστού γλωσσικού ιδιώματος, που αναπαράγεται και διατηρείται με την μεταφορά του από γενιά σε γενιά, αλλά και διαφοροποιείται ανάλογα με την περιοχή.
Το γλωσσικό αυτό ιδίωμα θα έλεγε κανείς ότι πάντα αποτελούσε έναν τρόπο προφορικής «ενδοσυνεννόησης», αφού ούτε είχε ούτε έχει στηριχθεί σε ξεχωριστό, δικό του αλφάβητο, αλλά και για την αποτύπωσή του θα πρέπει να χρησιμοποιεί την Ελληνική Γραφή.
Τώρα έρχονται κάποιοι και χρησιμοποιώντας την Λατινική Γραφή και με την ομογενοποίηση των Βλάχων θέλουν ετσιθελικά να επιβάλουν γραπτή «Βλάχικη Γλώσσα», προκειμένου έτσι να επαναφέρουν από την «πίσω πόρτα» θέμα «Βλάχικης Μειονότητας» στην Ελλάδα!

Bιβλίο για τα Βλάχικα
Γι’ αυτό και αντιδράσεις έχει προκαλέσει η κυκλοφορία του βιβλίου του Θωμά Τάχη με τίτλο «Μαθαίνουμε τη Βλάχικη Γλώσσα» που κυκλοφόρησε πρόσφατα και απευθύνεται -σύμφωνα με το συγγραφέα- σε όσες και όσους επιθυμούν να μάθουν τα βλάχικα καθώς και σε Συλλόγους ή Πανεπιστημιακά Ιδρύματα που υποτίθεται ότι θα αναλάβουν τη διδασκαλία τους!
Στο συγκεκριμένο βιβλίο και στο πλαίσιο του εγγραμματισμού της βλαχικής, γίνεται μάλιστα χρήση του λατινικού αλφαβήτου με παράλληλη προφορά των λέξεων στα Ελληνικά, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες και πολλά ερωτηματικά, με δεδομένο ότι οι Βλάχοι, από τα προεπαναστατικά χρόνια μέχρι σήμερα, έχουν στηρίξει και αναδείξει τα ελληνικά γράμματα!
Η χρήση της λατινικής για τον εγγραμματισμό της λεγόμενης βλάχικης γλώσσας αποτελεί σημείο τριβής τα τελευταία χρόνια και έχει προκαλέσει την έντονη ανησυχία και τις διαμαρτυρίες των θεσμικών φορέων του βλαχόφωνου ελληνισμού, όπως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (Π.Ο.Π.Σ.Β.), ο Σύλλογος Βλάχων Επιστημόνων και η Παγκόσμια Βλάχικη Αμφικτιονία.