Δρ Κοινωνικών Επιστημών
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
1. Εισαγωγή
Η εντεινόμενη δράση του αλβανικού εθνικισμού και των αλβανικών (παρα)στρατιωτικών σωμάτων στο Κοσσυφοπέδιο και στο Πρέσεβο στη Σερβία και στα Σκόπια τα τελευταία χρόνια, συνεχίστηκε με το αίτημα για δικαιώματα στους Αρβανίτες και Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα. Ένα αίτημα που τέθηκε τόσο πολιτικά, όσο και θεωρητικά με τη δημοσίευση-πρωτοβουλία της Ακαδημίας Επιστημών των Τιράνων- του κειμένου για το εθνικό ζήτημα. ενός εξαιρετικής σημασίας βιβλίου με τίτλο «Πλατφόρμα για την επίλυση του Αλβανικού Εθνικού ζητήματος». Το βιβλίο το οποίο κυκλοφόρησε το 1998 στην αλβανική και αγγλική γλώσσα κατέγραφε την αλβανική οπτική για τη χερσόνησο του Αίμου και τους αλβανικούς πληθυσμούς του χώρου, σκοπεύοντας να το μετατρέψει σε πρόγραμμα δράσης όλων των Αλβανών.
Η νατοϊκή επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο το 1999 και οι συγκρούσεις στην πΓΔΜ το 2001 που κατέληξαν στη συγκυριαρχία των Αλβανών με τη συμφωνία της Αχρίδας του ίδιου έτους, έδωσαν τη δυνατότητα στον αλβανικό παράγοντα να εδραιώσει και να υλοποιήσει εν μέρει ξανά, πενήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τις εθνικές του διεκδικήσεις . στο μεν Κοσσυφοπέδιο με την μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, στη δε πΓΔΜ με την ουσιαστική συγκυβέρνηση με το σλαβικό πληθυσμό και τη διαφαινόμενη αλλαγή συνόρων και εδώ. Ακολούθησαν τα αιτήματα για παραχώρηση περισσότερων δικαιωμάτων στους Αλβανούς στη νότια Σερβία (κοιλάδα του Πρέσεβο), του Μαυροβουνίου και της Ελλάδας και διεκδικήσεις εδαφών από τις τρεις αυτές χώρες και τη νέα ολοκληρωμένη προσέγγιση του εθνικού ζητήματος.
2. Ο αλβανικός εθνικισμός και η Ελλάδα
Πριν λίγο καιρό αλβανοί διανοούμενοι με επιστολή τους στην αγγλική, αλβανική και ελληνική γλώσσα, η οποία στάλθηκε προς τη Βουλή των Ελλήνων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και την αλβανική βουλή, έκαναν γνωστά τις θέσεις τους για τους Αλβανούς και Αρβανίτες που ζουν στην Ελλάδα. Όπως ανέφερε η εθνικιστική εφημερίδα Shqip των Τιράνων, οι αλβανοί διανοούμενοι ζητούν δικαιώματα για τους Αρβανίτες, θεσμοθέτηση της αλβανικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας, νεκροταφεία και απόδοση των περιουσιών και της ελληνικής ιθαγένειας για τους Τσάμηδες. Με την επιστολή ζητείται από την Ελλάδα να θεσμοθετήσει την αλβανική ως πρώτη επίσημη γλώσσα σε περιοχές όπου κατοικούν «αυτόχθονες πολίτες αλβανικής εθνικότητας» (Αρβανίτες) και ειδικά στις περιοχές Καστοριάς, Φλώρινας, Κόνιτσας, Ιωαννίνων, Φιλιατών, Μαργαρίτη, Ηγουμενίτσας, Πάργας, Πρέβεζας, Σουλίου, κ.ά. Ένα δεύτερο αίτημα είναι η απογραφή του πληθυσμού για το σωστό προσδιορισμό του «αυτόχθονος αλβανικού πληθυσμού στην Ελλάδα», στις προαναφερόμενες περιοχές καθώς και των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα. (Σύμφωνα με την πρεσβεία της Αλβανίας στην Αθήνα και το Ινστιτούτο Watson οι Αλβανοί μετανάστες στη Ελλάδα κυμαίνονται μεταξύ 600.000 και 700.000 ατόμων, η ελληνική απογραφή του 2001 έδινε 445.000 Αλβανούς, δεδομένα που κατά τη γνώμη μας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και σαφώς διαφοροποιούνται προς τα πάνω ).
Οι αλβανοί διανοούμενοι ζητούν από τη Βουλή των Ελλήνων να προβεί σε συνταγματικές τροποποιήσεις για παροχή δικαιωμάτων στον αλβανικό πληθυσμό, τόσο των «αυτόχθονων», όσο και των μεταναστών. Ζητούν χρηματοδότηση από την ελληνική κυβέρνηση για δημιουργία νηπιαγωγείων, δημοτικών σχολείων, λυκείων, πανεπιστημίου, ακαδημίας, κ.ά στην αλβανική γλώσσα. (σύμφωνα με αλβανικές πηγές οι Αλβανοί μαθητές στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 120.000). Παράλληλα και υποστηρίζουν ότι «η στρατηγική αυτή θα βοηθούσε στην πρόοδο την πολυεθνικής ελληνικής κοινωνίας με τις εθνότητες που ζουν στη χώρα όπως Τούρκοι, Ρωσοπόντιοι, Βλάχοι, Μακεδόνες, Ρομ και Ισραηλινοί». Τέλος οι Αλβανοί διανοούμενοι ζητούν την άρση της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία, δημιουργία νεκροταφείου στην Ελλάδα για τους «Αλβανούς πεσόντες στην Τσαμουριά» και μνημείο προς τιμήν τους, την επιστροφή των περιουσιών των Τσάμηδων, περισσότερα δικαιώματα για τους Αλβανούς μετανάστες καθώς και να υπάρξει τέλος στην αστυνομική βία εις βάρος τους.
3. Αντί επιλόγου
Το αλβανικό εθνικό ζήτημα στη σύγχρονη περίοδο αποτέλεσε σε μείζον πολιτικό θέμα για τις ελίτ που διαχειρίστηκαν την εξουσία, τόσο στην Αλβανία, όσο και στο Κοσσυφοπέδιο και την πΓΔΜ. Παράλληλα ο εθνικισμός αναπτύχθηκε και ενισχύθηκε από εσωτερικά και εξωτερικά κέντρα τα οποία επιθυμούν τη δημιουργία μίας νέας κατάστασης στα Βαλκάνια. Η επιστολή των Αλβανών διανοουμένων σε εθνικούς και υπερεθνικούς θεσμούς, με την οποία ζητούνται δικαιώματα για «τους αυτόχθονες αλβανικούς πληθυσμούς και τους Αλβανούς μετανάστες» αποτελεί μία ένδειξη ότι ο αλβανικός εθνικισμός έχει στρέψει την προσοχή του στην Ελλάδα. Μετά την επίτευξη των στόχων του στο Κοσσυφοπέδιο και την πΓΔΜ, η Ελλάδα αποτελεί σημαντικό, αν όχι κεντρικό άξονα της αλβανικής εθνικιστικής πολιτικής και αυτό ελπίζουμε ότι έχει γίνει κατανοητό από τους θεσμούς εκείνους που παρακολουθούν και αναλύουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.