ΔΕΚΑΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΚΕΜΟ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ

Του Αχιλλέα Γ. Λαζάρου *
Δημοσιεύτηκε στα Γαρδικιώτικα Νέα
Ιανουάριος - Μάρτιος 2007

Για τα δεκάχρονα του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ), που πρόσφα­τα παρουσιάσθηκαν πανηγυρικά και ωραιο­ποιημένα στην Ελευθεροτυπία (23.12.2006, 66-67), οπωσδήποτε χρειάζονται συγκεκρι­μένες παρατηρήσεις ή και υπομνήσεις. 

Προλογικά οι πρωτεργάτες του ΚΕΜΟ αυτοχαρακτηρίζονται σαν επιστήμονες, που «επιχειρούν να συζητήσουν σοβαρά περί μει­ονοτήτων», αφήνοντας να νοείται το αντίθε­το για όσους πριν από αυτούς ασχολήθηκαν, αν και ομολογουμένως είναι διαπρεπείς και κατ' ακολουθίαν πασίγνωστοι, π.χ. Ε. Stanford, G. Amadori-Virgili, A. Wace - M. Thompson, J. Cvijic, D. Popovlc, VI. Skaric, P. Skok, AI. Randa, I. Coteanu, A. Mirambel, P. Lemerle, A. Blanc, M. Sivignon, E. Condurache, S. Baud-Bovy, A. Trudgill, F. Papazoglou, C. Poghire, H. Richter... 

Στον επίλογο παραθέτουν ερμηνείες των εμποδίων ή δυσχερειών, που συνάντησε το ΚΕΜΟ παρά την κρατικοδίαιτη και ευρωδίαιτη διαβίωση του, πασχίζοντας μάταια για τον προσεταιρισμό διγλώσσων (Βλάχων, Αρβανι­τών...), μεμονωμένων φυσικών προσώπων, προ πάντων δε νομικών (σωματείων, συλλό­γων, συνδέσμων...). Αλλά κατάφερε το πα­ντελώς απευκτέο και απροσδόκητο για το ίδιο, την επίσπευση της αντιστάσεως τους! 

Για την πρώτη απόπειρα του στη Λάρισα, γνωστή πια σαν «Βλαχοπαρασυναγωγή άνευ Βλάχων», της οποίας η αποτυχία αποδόθηκε στην τοπική εφημερίδα μεγάλης κυκλοφο­ρίας Ελευθερία, ο Λαρισαίος, ακριβέστερα δε Αμπελακιώτης, Αντώνης Καρκαγιάννης, γνώστης του θέματος, με άρθρο του, επιγραφόμενο «Αγαπητοί σύντροφοι του ΚΕΜΟ», τους πληροφορούσε: «Οι Βλάχοι δεν είναι μειονότητα ούτε μειονοτική ομάδα». Επιπρό­σθετα, θέτοντας εντός εισαγωγικών τον όρο «συνέδριο», ο Καρκαγιάννης προβαίνει και στην επόμενη υπενθύμιση: «Ερήμην, λοιπόν, των Βλάχων, το ΚΕΜΟ οργάνωσε στη Λάρι­σα ένα παράδοξο συνέδριο μελέτης της βλαχικής γλώσσας. Το συνέδριο ήταν σχεδόν μυστικό και οπωσδήποτε συνωμοτικό. Δεν προαναγγέλθηκε, δεν εστάλησαν προσκλή­σεις και δεν έγινε σε μεγάλη αίθουσα αλλά σε ξενοδοχείο και ουδείς επίσημος προσεκλήθη. Κάλεσαν όμως μερικούς ξένους, οι οποίοι, όταν ρωτήθηκαν, δήλωσαν ότι έτυχε να βρεθούν, τυχαία έμαθαν για το συνέδριο και ήρθαν στη Λάρισα να το παρακολουθή­σουν» (Η Καθημερινή, 21.6.1988,15). 

Ως προς το «τυχαία» ο Διαμαντής Σεϊτανίδης αποκαλύπτει: «Στο περιβόητο συνέ­δριο πήραν μέρος και άτομα που στο παρελ­θόν «εργάσθηκαν εις βάρος της Ελλάδας». (Η Βραδυνή της Κυριακής, 19.7.1998,5). Ο δε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Πολιτισπκών Συλλόγων Βλάχων (ΠΕΠΣΒ) καθηγη­τής Φώτης Κιλιπίρης προσθέτει: «Γνωρί­ζουν, αλήθεια, οι διοργανωτές της συνάντη­σης ότι αριθμός των προσκεκλημένων τους του εξωτερικού είναι τα τελευταία λείψανα της Σιδηράς Φρουράς του Αντωνέσκου, οι οποίοι τότε κόβαν και ράθαν ως Ρουμάνοι, ενώ τώρα μας παρουσιάζονται ανά την Ευ­ρώπη ως Βλάχοι». Ταυτόχρονα καταγγέλλει διερωτώμενος: «Ονόματα, όπως Περιφάν, Σαμαράς, Παιδιώτης, αλήθεια, επιστημονικά τι ανππροσωπεύουν;» (Ελευθερία Λαρίσης, 9.6.1998). 

Ο πρώτος, πολύδραστος ως ισόβιος πρό­εδρος της Association des Francais Aroumains (Α.F.Α.) και οπαδός Antonescu, επί δεκαετίες προπαγανδίζει με γαλλόγλωσσο και γερμανόγλωσσο φυλλάδιο εθνότητα Βλαχική στην Ελλάδα δημογραφικού δυναμι­κού 1.500.000 μελών ! Ο δε τρίτος, που άχρι θανάτου διέδιδε ψευδέστατα μέσω ειδικής σελίδας περιοδικού παγκόσμιας εμβέλειας ότι στην Ελλάδα συντελείται γενοκτονία Βλάχων, δικαιολόγησε την παρουσία του στο «συνέδριο» του ΚΕΜΟ σαν γραμματέας της Εταιρείας Αρωμάνικου Πολιπσμού (ΕΑΠ), με έδρα την Αθήνα. Ωστόσο, όταν επιδιώχθηκε η ένταξη της ΕΑΠ στην ΠΕΠΣΒ και, κατά πά­για διαδικασία, απαιτήθηκε κατάθεση αντι­γράφων Καταστατικού και Μητρώου, διακό­πηκε πάραυτα η επικοινωνία εξ αιτίας της επι­βεβλημένης γνωστοποιήσεως του κοινού μυ­στικού, δηλαδή, ότι όλοι-όλοι είναι «τρεις κι ο κούκος»! Εξ ίσου ευεξήγητα αποκλείσθηκαν από το «συνέδριο» του ΚΕΜΟ όλοι οι σύλλο­γοι Βλάχων, πάμπολλοι, που εδρεύουν στη Λάρισα και σε κωμοπόλεις του νομού (Φαλάνη. Αμπελώνα, Τύρναβο, Αργυροπούλι, Ελασσόνα, Λιβάδι Ολύμπου...). Διότι διατρα­νώνουν την ελληνικότητά τους, διαπιστωμέ­νη και από την ακραιφνή ρουμανική επιστήμη (Ελλοπία, 6.5.2003, 52-56). 

Αλλά περισσότερο αποκαλυππκός εμφα­νίζεται ο πρόεδρος της ΕΑΠ Σωτήριος Μπλέτσας, συνυπογράφοντας σαν Ρουμάνος της Αθήνας(!) με Ρουμάνους της Διασποράς επι­στολή προς τον πρόεδρο των Η ΠΑ G. Bush υπέρ του τέως βασιλιά Μιχαήλ Α' της Ρουμα­νίας, επίκειμένης της εισόδου της στην Ευ­ρωπαϊκή Ενωση (Ε.Ε.). Μάλιστα χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, μολονότι κατάγεται από υπέροχο Βλαχοχώρι του Ασπροποτάμου, το Γαρδίκι του νομού Τρικάλων, και κατά μαρτυρία συγχωριανού του (Γαρδικιώτικα Νέα, 3.2006, 4) έχει κοινή καταγωγή με τον εθνικό ποιητή Σπύρο Ματσούκα (1870-1928), ο οποίος μετά τον Ατυχή Πόλεμο του 1897 με περιοδείες στην τότε ελεύθερη Ελλάδα και απαγγελίες πατριωτικών - εννοείται ελληνι­κών- ποιημάτων επιδόθηκε στην αναπτέρω­ση του κλονισμένου ηθικού των Ελλήνων, συνάμα δε με εκκλήσεις προς τους ομογε­νείς του εξωτερικού διενήργησε εράνους και πραγμάτωσε την αγορά του αντιτορπιλλικού «ΝΕΑ ΓΕΝΕΑ». Επίσης κατά τις προετοιμασίες των απελευθερωπκών πολέμων 12-13 εγκαινίασε και σειρά ομιλιών στα παραμεθόρια, όπου προφανέστατα παρατάχθη­καν και Ασπροποταμίτες, για χάρη των οποί­ων βροντοφωνούσε: 

Παιδιά απ' τον Ασπροπόταμο κι' απ' το τρανό Γαρδίκι, κι' απ' της Μουτσιάρας τις σπηλιές λεβέντες παλληκάρια... 

Οι Γαρδικίώτες Αθήνας και Πειραιά γιόρ­τασαν μεγαλοπρεπώς το Ιωβηλαίον της Αδελφότητάς τους (1956-2006) και ανεμνήσθησαν των τιμημένων προγόνων τους, των παραδόσεων, εθίμων, ηθών, ιστορίας και πο­λιτισμού της γενέτειρας τους, συλλήβδην δε των Ελληνογενών Βλάχων. Στο έγχρωμο πα­νηγυρικό τεύχος της περιοδικής εκδόσεως τους δεν διακρίνεται ίχνος Μπλέτσα, αν και χρονικά συμπίπτουν και τα δικά του πενηντάχρονα. Βεβαιότατα, επειδή απαρέσκουν οι δραστηριότητές του. Μόλις στις Ευρωεκλο­γές 2004 ήταν υποψήφιος με το «Ουράνιο Τόξο», που σημαίνει άρνηση της ελληνικότη­τας των Βλάχων. Το 2005 έστειλε σε φυσικά πρόσωπα και συλλόγους τραγελαφικό Δελ­τίο Τύπου (166, Μάρτιος), δίγλωσσο(!), στα Βλάχικα και στα Ελληνικά, υπαγορεύοντας διδασκαλία των πρώτων στην Ελληνική Εκπαίδευση. Ελαβε δε και δέουσα απάντηση από τον κοντοχωριανό του επίκουρο καθη­γητή της Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, καρδιοχειρουργό, Γεώργιο Τόλη: «...Δεν μπόρεσα να κατανοήσω το αριστερό «βλάχικο» μέρος του «Δελτίου» σας ακρι­βώς επειδή είναι γραμμένο σε μια κατασκευ­ασμένη, άγνωστη σ' εμένα, «λατινογενή» διάλεκτο που δεν ανταποκρίνεται στους βλάχικους ήχους και φθόγγους που γνωρί­ζω. Η προσπάθειά σας να γράφετε στα βλά­χικα σήμερα, ενώ αυτό ουδέποτε επιχειρή­θηκε επί ολόκληρους αιώνες μέχρι τώρα, υποδηλώνει επιθυμία δημιουργίας τεχνητής και ανύπαρκτης γλωσσικής μειονότητας στην Ελλάδα. Η προσπάθειά σας δεν εξυπη­ρετεί κανένα εθνικό σκοπό. Και εννοώ Ελλη­νικό σκοπό. Δεν επιθυμώ να γίνω παραλή­πτης παρομοίων κειμένων σας στο μέλλον. Ζητώ συγγνώμην αν σας δυσαρέστησα» (Ηπειρωτικό Ημερολόγιο 2005, 303-304). 

Επίσης ανένδοτη αντίδραση εκδηλώνεται και από νομικά πρόσωπα. Σε συνεργασία με την Ένωση Βλάχων Επιστημόνων (Ε Β Ε) και το δίκτυο των Δημάρχων και Προέδρων των Βλαχοφώνων Κοινοτήτων της Τοπικής Αυ­τοδιοικήσεως, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολίπστικών Συλλόγων Βλάχων (ΠΟΠΣΒ) καλεί τα μέλη της ανά την Ελλάδα να επι­στρέφουν ως απαράδεκτη κάθε επιστολή της Εταιρείας Αρωμάνικου (Βλάχικου) Πολιτι­σμού (ΕΑΠ) του Μπλέτσα. Με την ίδια δε αποφασιστικότητα η ΠΟΠΣΒ εξουθένωσε και την αλλοδαπή εφεδρεία του ΚΕΜΟ, τον «Διερμηνέα και Καθηγητή Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο του Μύνστερ Γερμανίας», ήδη Βιέννης, σπουδαρχίδη Thede Kahl, χαρακτηρίζοντάς τον persona non grata, ανεπιθύμη­το πρόσωπο, με μακροσκελέστατη εγκύκλιο (Τρικαλινά, 25,2005, 407-412). Διότι προκλη­τικά μεθοδεύει τον εθνολογικό διαχωρισμό των Βλάχων από τον Ελληνισμό προβάλλοντάς τους «με το ζόρι μειονότητα!», αν και τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα ο γερμανός καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπι­στήμιο Mannheim Heinz Richter σε όλους τους τόνους διαβεβαιώνει: «...Δεν είναι απο­δεκτή η ύπαρξη αρωμανικής μειονότητας... Οι Βλάχοι έχουν ελληνική ταυτότητα... Οι Βλάχοι είναι από κάθε άποψη Έλληνες...» (Athener Zeitung, 1.11.1994). 

Το ΚΕΜΟ και ο Kahl αντιτίθενται στην ομόθυμη βούληση των Βλάχων, η οποία - κα­τά τον Arnold Toynbee, αναφερόμενο στους Αρβανίτες και στους Βλάχους - αρκεί να θεω­ρούνται Έλληνες «...μια και οι ίδιοι αισθάνο­νται ότι είναι Έλληνες, παρά το ότι η μητρική τους γλώσσα δεν είναι ελληνική». Ούτε άλ­λως τε κατά τον πληρωμένο, όπως αναφέρε­ται και σε ρουμανικές εγκυκλοπαίδειες, προ­παγανδιστή G. Weigand (Οι Αρωμάνοι, 48), «διδάσκαλο» του Kahl, η επιστήμη βασίζεται στη μητρική γλώσσα για την εθνότητα. 

Αποτολμώντας το ΚΕΜΟ την υποτίμηση της νοημοσύνης των Λαρισαίων στο σύνολο και την αγνόηση της παρακαταθήκης του συ­ντοπίτη τους Κωνσταντίνου Μ. Κούμα (1777- 1836), πρώτου Νεοέλληνα ιστορικού, διδά­κτορα γερμανικών πανεπιστημίων και αντε­πιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Βερολίνου και Μονάχου, συγγραφέα πέρα των άλλων και δώδεκα τόμων Ιστοριών, όπου διεξοδικά εξηγούνται το όνομα Βλάχος, η γένεση της Βλαχικής και η καταγωγή των χρηστών της, ότι αδιαμφισβήτητα είναι «Έλληνες το γέ­νος», οι Λαρισαίοι Βλαχόφωνοι και μη, κατά­λαβαν το διαπραττόμενο έγκλημα καθοσιώσεως και εξεγέρθηκαν. Αν επρόκειτο για άδο­λο ενδιαφέρον διερευνήσεως, η εκδήλωση θα αφιερωνόταν δικαιωματικά στον Κούμα, ο οποίος επί πλέον επεξηγεί: «Συμπεριφέρο­νται (οι Βλάχοι) αδέλφικώς με τους Γραι­κούς ως Γραικοί και δεν δείχνουν ούτ' εκεί­νοι ούτε ούτοι καμμίαν εθνικήν διαφοράν προς αλλήλους, καθώς τω όντι είναι αμφό­τεροι οι λαοί μιας πατρίδος τέκνα και των αυτών προγόνων απόγονοι». 

Το ΚΕΜΟ δεν συγχωρείται να είναι ανε­νημέρωτο στην αξιολόγηση της επιστημονι­κής προσφοράς του Κούμα. Η καθηγήτρια της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Ελευθερία I. Νικολαΐδου στο σύγγραμμά της, επιγραφόμενο «Η ρουμανική προπαγάν­δα...» (Α', 1995,22'), γράφει: «Τη θέση αυτή, που διατύπωσε πρώτος ο Κων. Κούμας, «Ιστορίαι των ανθρωπίνων πράξεων», τ. 12, Βιέννη 1832, σ. 520-521, υποστηρίζει σθενα­ρά κι ο Απ. Ε. Βακαλόπουλος, «Ιστορία του Νέου Ελληνισμού», τ. 1, θεσσαλονίκη 1974, β' εκδ., σ. 35 κ.εξ. και επανεβεβαιώνει με σο­βαρά επιχειρήματα ο Λαζάρου, «Η Αρωμανική», ό.π. σ. 91-114 και η Μαρία Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου, «Συμβολή στην έρευνα για την εθνολογική κατάσταση της Μακεδονίας πριν από τους Βαλκανικούς πολέμους», Δω­δώνη, τευχ. Α', τ. 20 (1991), σ. 351». Ο δεύτε­ρος τιμάται με πρόσθετη σημείωση: «Στις ερ­γασίες του Λαζάρου δημοσιεύεται πλήρης ελληνική και ξένη βιβλιογραφία γύρω από κάθε πτυχή του Κουτσοβλαχικού ζητήματος. 

Συντριπτικά επιχειρήματα για «αντίπα­λες» θέσεις περιέχει η πρόσφατη μελέτη του Καταγωγή και επίτομη ιστορία των Βλάχων της Αλβανίας, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο τ. 15 (1993-94) σ. 427 κ.εξ. Τα επιχειρήματό του αναφέρονται τόσο στην καταγωγή των Κουτσοβλάχων όσο και στην πληθυσμιακή κατα­νομή τους, ιδιαίτερα στο χώρο της Αλβα­νίας». 

Οι προφυλακές του ΚΕΜΟ ενοχλούνται προ αποδεικτικών ελληνικής - εθνικής - ενό­τητας. Ιδίως, όταν αναδύονται μεταξύ πληθυ­σμών με διγλωσσία και αλλογλωσσία ή και διαφορά θρησκεύματος. Γι' αυτό σπάνια ή σχεδόν διόλου μνημονεύουν τους ειδικούς επιστήμονες, Ελληνες και αλλοεθνείς, στους οποίους οφείλονται. 

Ο Ιταλός εθνολόγος Giovanni Amadori-Virgili εξηγεί τι είναι οι σλαβόφωνοι της Μα­κεδονίας: «...cioé greci che avendo perduto coma lingua famigliare il greco - par timoré di perse - cuzioni turcha -...». Και συμπληρώνει: «I Greci slavofoni della Macedonia manifestano col loro ataccamento alle tradizioni ed alle coltura ellenlca, col loro sentimenti patriotici la loro ferma volunta d'essere Elleni». Ο Ελβε­τός εθνομουσικολόγος Samuel Baud-Bονy συμπεραίνει: «Έτσι η εθνομουσικολογία θα επιβεβαίωνε και εδώ τα συμπεράσματα των ανθρωπολόγων: "Οι Σλαβόφωνοι και οι Ρωμανόφωνοι της Ελλάδας είναι στην απόλυτη πλειονότητα τους απόγονοι αυτόχθονος πληθυσμού"» (Weigand, Β' 37e9). 

Ο αρχαιολόγος και εθνογράφος Artur Evans εξ αφορμής της ψευδεπαναστάσεως του Ιλιντεν (1903) ως απεσταλμένος της Ευ­ρώπης διαπιστώνει και αναφέρει ανυπαρξία «Μακεδόνων σλαβογενών» και συνακόλου­θα απορρίπτει τους όρους «μακεδονικός λα­ός» , «μακεδονική εθνότης». Τις διαπιστώσεις επικαλείται το 1968 δικαιολογώντας κιόλας τις ελληνικές διαμαρτυρίες και ο βαλκανολόγος, στην υπηρεσία της Ιταλίας, τ. υπουργός της Ρουμανίας C. Papanace, καταγόμενος από Βέροια (Παρνασσός, ΛΟ', 1997, 2157, Ανάτ.). 

Εξ άλλου κατά την καταγραφή των σλαβι­κών λαών και γλωσσών με πρωτοβουλία του τσάρου της Ρωσίας, τον 19ο αιώνα, δεν συ­μπεριλαμβάνονται Μακεδόνες Σλάβοι. Ήδη το 1994, μετά τριακονταετές πρόγραμμα πε­ρατώθηκε η Παλαιογενετική έρευνα για τους λαούς της Ευρώπης με απουσία επίσης Μα­κεδόνων Σλάβων. Στον δε παρατιθέμενο χάρ­τη ο Ελληνισμός των Βαλκανίων απεικονίζε­ται σε διαστάσεις ανάλογες με εκείνες του Ιωάννου Λυδού (6ου αιώνα), που επισημαίνει και αλλογλωσσία Ελλήνων (λατινοφωνία). Επειτα επαυξάνεται από τον απεσταλμένο του Πάπα Ισίδωρο Σεβίλλης (7ο αιώνα), πανεπιστήμονα και εν συνεχεία αρχιεπίσκοπο Ισπανίας, ο οποίος το Ιλλυρικόν αποκαλεί Graeciam. Πιστευτή έως και 19ο αιώνα διατη­ρείται η δυναμική του Ελληνισμού στα Βαλ­κάνια χάρη και στον Τσέχο καθηγητή του Πα­νεπιστημίου Σόφιας με την ομώνυμη «Γραμ­μή Jirecek». Εν τέλει ο σύγχρονος μας καθη­γητής του Πανεπιστημίου Πάδοβας Lorenzo Braccesi ολοκληρώνει την απεικόνιση του Ελληνισμού των Βαλκανίων σε σύγγραμμά του, ευγλωττότατα επιγραφόμενο, Grecita adriatica, το οποίο εμπλουτίζει και διευρύνει σε συνεργασία με την καθηγήτρια Benedetta RossignoIi συγγράφοντας το καταπληκτικό και επιγραφικά: Hellenikos Kolpos. Supplemente a Grecita adriatica, Roma 2001, εννοώντας ελληνικό κόλπο την Αδρια­τική!

Για το ΚΕΜΟ όλα τα παραπάνω αποτε­λούν terra Incognita ή παραβλέπονται εσκεμ­μένα, όπως όσα και σε πολύ επίτομη θεώρη­ση των Βαλκανίων εκθέτει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Σορβόννης Α. Blanc, που γνωρίζει την παρουσία Αρβανιτών, Βλάχων κ.λπ. στον ελλαδικό χώρο και εν τούτοις κα­ταλήγει τονίζοντας: L' Etat le plus uni, le plus homogène est le grec και απλοελληνιστί το πιο ενιαίο, το πιο ομογενές κράτος είναι το ελληνικό! 

Όμως το ΚΕΜΟ δρα διαλυτικά. Στη Λάρι­σα είχε καλέσει τον διαβόητο Jean Périfan (Γιάγκο Περήφανο), γόνο εγκατεστημένων στη Βουλγαρία θυμάτων της προπολεμικής ρουμανικής προπαγάνδας, ο οποίος από το 1980 με μισελληνικό φυλλάδιό του καλεί τους διεθνείς οργανισμούς να σπεύσουν για τη σωτηρία 1.500.000 (!) Βλάχων, χωρίς κανέ­να αίτημα ή έκκληση τους. Διότι αισθάνονται και είναι Έλληνες, διεπιστημονικά δε και διά βίου αποδεικνύεται η ελληνικότητά τους, όπως απτότατα πιστοποιείται και σε νωπή συλλογική (Αχ. Λαζάρου, Ρίτα Λαζάρου-Παναγάκη, Λεωνίδας Τζημοζιώγας, Δημ. Τσακτάνης) συγγραφή Οι Ελληνογενείς Βλάχοι της Ενώσεως Βλάχων Επιστημόνων και της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών θεμάτων με χορηγό την Αστική Πολιτιστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΕΛΛΑΣ - ΚΟΣΜΟΣ. 

Στη Λιβαδειά το ΚΕΜΟ, όπως τάχα καθη­συχαστικά σημειώνει στα «Δεκάχρονά» του, δεν παρέλειψε την αποστολή προσκλήσεως στις τοπικές αρχές, διορθώνοντας, το δήθεν λάθος, που διέπραξε στη Λάρισα, χωρίς οποι­αδήποτε επίπτωση στην επιδότηση, διόλου ευκαταφρόνητη για ένα εικοσιτετράωρο, 11.000.000 δρχ. Ωστόσο υπέπεσε σε χειρό­τερο. «Εμπιστεύθηκε» σε διακεκριμένο, αλ­λά άσχετο με το θέμα της μάζωξης, δημοσιο­γράφο μεγάλης αθηναϊκής καθημερινής εφη­μερίδας, ανεπιστημονικές φαντασιώσεις σαν πορίσματα επιστημονικού συνεδρίου, τα οποία και δημοσιεύθηκαν. Όμως, όταν επακο­λούθησε ριζική αναίρεση, διάψευση, το ΚΕΜΟ αποσβολώθηκε αφήνοντας εντελώς ακάλυπτο τον εύπιστο παραλήπτη προπαγανδιστικών φληναφημάτων. Ιδού δείγματα και δήγματα, που διαχέουν δέος! 

I. ~ «Σήμερα πάνω από δύο εκατομμύρια Ελληνες έχουν αρβανίτικη καταγωγή», με ατεκμηρίωτο υπαινιγμό ότι οι Αρβανίτες δεν είναι... Έλληνες! 

Αυτά ακούσθηκαν στην αίθουσα και από τους τοπικούς άρχοντες της Λιβαδειάς; Εύ­λογο θα ήταν το ερώτημα, καθώς και η συνέ­χεια: Μάλλον όχι... 

II. ~ Στη δεύτερη πρόταση του προλόγου του δημοσιεύματος εξαγγέλλεται: «Στα εδάφη της χώρας μας βρήκαν φιλοξενία δεκάδες φυλές...»! (Η Καθημερινή, 20.12.1998,41). 

Λοιπόν, αν οι «ξένοι» στην Ελλάδα είναι περίπου 4.000.000 εκ. μόνον από δύο «φυ­λές» (1.500.000 Βλάχοι του Perifan και υπέρ τα δύο εκατ. Αρβανίτες του ΚΕΜΟ), δεν απο­μένουν περιθώρια για Έλληνες, αν τυχόν ισχύουν οι δεκάδες των δήθεν ξένων φυ­λών! Ασφαλώς επέρχεται ολοσχερής αφανι­σμός των Ελλήνων. Αυτόν επιδιώκει με τα «συνέδριά» του το ΚΕΜΟ; Αντικαθιστά τον Ιωάννη Μουράτη; 

Για την υπεύθυνη και απόλυτα επιστημο­νική παρουσίαση των Εθνικών και Μειονοτικών θεμάτων η Επιτροπή Ενημερώσεως ανέθεσε στους Αχιλλέα Γ. Λαζάρου και Ρίτα Λαζάρου-Παναγάκη ειδική συγγραφή, της οποίας πλέον η τρίτη έκδοση διατίθεται από τον Εκδοτικό Οίκο Κυρομάνος Θεσσαλονί­κης (Προξένου Κορομηλά 42). 

* Ρωμανιστής Βαλκανολόγος, Δρ Πανεπι­στημίου Αθηνών, Chargé de cours â la Sorbonne (Paris IV), Καθηγητής Παραγωγι­κών Σχολών.

Πηγή: http://www.adelfotisgardikioton.gr/

~ Βιογραφικό: Αχιλλέας Λαζάρου