Προ τού κινδύνου εκσλαυίσεώς των, εις ολόκληρον την Μακεδονίαν οι Έλληνες ήρχισαν από τού 1902 να οργανούνται διά των ιδίων των μέσων. Αντελαμβάνοντο ότι ή επίθεσις των Βουλγαρικών Κομιτάτων μόνον διά βιαίων ενεργειών θα αντιμετωπίζετο. Ως εκ τούτου δεν ήρκει η υπάρχουσα λαμπρά εκκλησιαστική και σχολική οργάνωσις, ούτε ακόμη και η πληθώρα των διαφόρων πολιτιστικών, φιλανθρωπικών, φιλεκπαιδευτικών και φιλομούσων συλλόγων. Παρίστατο ανάγκη δημιουργίας και αμυντικής οργανώσεως, υπό στρατιωτικήν ένοπλον μορφήν. 0λοι επίστευον τούτο και εις όλας τας Μακεδονικάς περιοχάς ήρχισε να παρουσιάζεται κάποια οργανωτική κίνησις, η οποία όμως ήτο κατά το πλείστον ασυντόνιστος και σπασμωδική.
Εις το Μοναστήριον, με την βοήθειαν τού Προξένου Πεζά και αργότερον τού Γραμματέως τού αυτού Προξενείου Ίωνος Δραγούμη, οι διαπρεπείς πρόκριτοι τής πόλεως Θεόδωρος Μόδης, Φίλιππος Καπετανόπουλος, Χρήστος Δούμας, Αργύριος Ζάχος, Αριστοτέλης Ματλής, Αναστάσιος Νάλτσας, Δημήτριος Σβώλος, Βασίλειος Αγοραστός, Ιωάννης Κακιώσης, Γεώργιος και Ναούμ Γώγου, Σταύρος Νάλλης, Ιατρός Δημητριάδης, Ναούμ Ραδίτσης, Ιατρός Στέργιος Ματσάλης και άλλοι ίδρυσαν την οργάνωσιν «Άμυνα». Ή οργάνωσις αυτή ευρίσκετο εις επαφήν με την οργάνωσιν τού Καραβαγγέλη εις την περιοχήν Καστορίας, ως και με άλλας παρουσίας οργανώσεις εις τας άλλας πόλεις και κωμοπόλεις τής Δυτικής Μακεδονίας, διά την συγκρότησιν των οποίων είχε καταβάλει εντόνους και συστηματικές προσπαθείας ο Ίων Δραγούμης. Ανάλογον συστηματικόν έργον προσέφερεν ό Δραγούμης και εις Ανατολικήν Μακεδονίαν, όταν βραδύτερον επί βραχύ διάστημα διηύθυνε το Προξενείον Σερρών, με αποτέλεσμα να θεωρήται ως ένας εκ των πρώτων οργανωτών του Μακεδονικού Ελληνισμού, δι’ αντίδρασιν εις τα βουλγαρικά σχέδια.
Εκτός όμως του Μοναστηρίου, εις την Φλώριναν την επιτροπήν απετέλουν οι Βασίλειος Μπάλκος, Γεώργιος Λουκάς, Πέτρος Χατζητάσης, Αθανάσιος Κοτλάρτζης, Στέργιος Σαπουντζής και Λάκης Πύρζας. Εις την Κοζάνην, οι Κωνσταντίνος Δρίζης, Νικόλαος Μουμουτζής, Νικόλαος Ρεπανάς, Νικόλαος Μαλούτας, Εμμανουήλ Δαρδούφας, Γεώργιος Μεταξάς και Στέργιος Παπαργυρούδης. Εις την Σιάτισταν οι Βασίλειος Γκίμπας, Αναστάσιος Μέγας, Αλέξανδρος Οικονομίδης, Φίλιππος Ζυγούρης, Στυλιανός Δίκος, Νικόλαος Παπαχατζής, Θωμάς Παπαδημητρίου, Ιωάννης Αποστόλου, Ιωάννης Σαμαράς. Εις το Βογατσικόν οι Αθανάσιος Ιατρού και Παπαδήμας. Εις την Χρούπισταν (Άργος Ορεστικόν) οι Γεώργιος Τυπάδης, Ιωάννης Τάχος, Γεώργιος Παναγιωτίδης, Θωμάς και Ανδρέας Παπαθανασίου. Εις την Κλεισούραν οι Ιωάννης Αργυρόπουλος, Γεώργιος Κιάντος, Γεώργιος Πάτσας και Κωνσταντίνος Βούτσης. Εις το Κρούσοβον οι Νικόλαος Βατάλης, Νικόλαος Κρίαστος, Παπακωνσταντίνου Οικονόμος και Γεώργιος Ζωγράφος. Εις το Σόροβιτς (Αμύνταιον) οι αδελφοί Χατζή, ο Ιωάννης Άϊτας, ό Χρήστος Τζήκας, ό Νικόλαος Παπαλαζάρου και ό Δημήτριος Καπετάντσης. Παρόμοιαι επιτροπαί αμύνης υπήρχον και εις άλλας κωμοπόλεις και χωρία τής Δυτικής Μακεδονίας. Όλαι ευρίσκοντο εις επαφήν με το Προξενείον Μοναστηρίου, μετέδιδον εις τούτο πληροφορίας, εξεύρισκον και απέκρυπτον όπλα και προσεπάθουν να περιφρουρήσουν τον Ελληνισμόν.