Η Ελένη των αποδήμων Ελλήνων

 Την Κυριακή τελείωσε το τριήμερο των εκδηλώσεων των αποδήμων του Ν. Τρικάλων
(Αύγουστος 2002) 

Το πρωί της Κυριακής η μικρή Ελένη αποφάσισε να τηρήσει την οικογενειακή παράδοση. Έβαλε τα καλά της, μάζεψε συγγενείς και φίλους και όλοι μια παρέα ξεκίνησαν για την Παναγία της Σπηλιάς 

στην ορεινή Αργιθέα. 

Του Ευριπίδη Δαφούλα

Εβδομήντα χιλιόμετρα δρόμος, τα μισά άσφαλτος όλο στροφές στενές, τα άλλα χωματόδρομος πολύ άσχημα συντηρημένος χρειάστηκαν δυόμισι ώρες να ξεπερασθούν. Η διαδρομή πανέμορφη, κατάφυτη με βελανιδιές, έλατα, οξυές και με φόντο πανύψηλες κορφές ντυμένες με καταπράσινα αλπικά λιβάδια. 

Η ορεινή Αργιθέα θα 'ταν ιδανική για ορεινό τουρισμό αν υπήρχε ένα σωστό οδικό δίκτυο πρόσβασης. Αν δεν υπήρχε το Μοναστήρι θα 'χε από καιρό εγκαταλειφθεί. Για τη Χάρη και την παρηγοριά της Παναγίας ένα πανέμορφο κομμάτι της πατρίδας μας ίσως δικαιώσει την αγάπη των προσκυνητών της πίστης αλλά και της φυσικής ομορφιάς της περιοχής. 

Την Ελένη όμως αυτά δεν την τρομάζουν. Σαν βλαχοπούλα Μαλακασιώτισσα όσο πιο ψηλά ανέβαινε τόσο πιο πολύ ρόδιζε. 

Όμως στο Μοναστήρι τα πράγματα άλλαξαν. Σαν ήρθε η ώρα να τη βουτήξει ο παπάς στην κολυμβήθρα τότε αντήχησε το κλάμα της στο παρεκκλήσι κι από κει το πήρε ο αγέρας και το αντιλάλησε σε όλες τις κορφές. Αφού το άκουσαν και οι... απόδημοι που εκείνη την ώρα επισκέπτονταν το Μέτσοβο των ευεργετών αποδήμων...

Βλέπετε η μικρή Ελένη πέντε μηνών Ελληνίδα ήρθε πριν λίγες μέρες από την Αμερική να κάνει το καθήκον της.

Η Ελληνική φλόγα της καρδιάς της κρατά αναμμένο το καντήλι της νοσταλγίας των γονιών της και ξεπερνώντας  τους ουρανούς του ωκεανού και τους... κακοτράχαλους δρόμους μας δείχνει ότι η Ελλάδα υπάρχει όπου γης περιπλανιέται ο Οδυσσέας των ονείρων μας, της προσδοκίας μας ή ό,τι άλλο το γένος μας αποζητά.

Η Ελένη σε λίγες μέρες θα γυρίσει στην πατρίδα της. Μαζί της θα πάρει την αγάπη μας αλλά αυτό που θα μας αφήσει είναι το σημαντικότερο. Είναι το παρών της Ελλάδας της διασποράς από τα γεννοφάσκια της μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Οι απόδημοι στην κολυμβήθρα της Αργιθέας ξαναβάπτισαν την περηφάνια της φυλής μας. 

Ελένη μας χρόνια σου πολλά, η Παναγιά της Σπηλιάς να 'ναι πάντα μαζί σου.

Πηγή: Αύγουστος 2002 - Πρωινός Λόγος

Η Ελένη, μια όμορφη κοπελίτσα πλέον, αν και μεγαλώνει μακρυά από την Ελλάδα αγαπά την παράδοση και είναι περήφανη για τις ρίζες της. Καθοριστικός παράγοντας, αναμφίβολα, είναι ο τρόπος με τον οποίο γαλουχείται από τους γονείς της που της μεταφέρουν την γνώση των θησαυρών του παρελθόντος και τους αξίζουν συγχαρητήρια! Ο Ελληνισμός είναι κάτι το ζωντανό και είναι αυτό που κάνει τον καθένα μας να νιώθει μέρος του συνόλου με συγκεκριμένη ταυτότητα και ρίζες. Είναι χρέος όλων μας να επαγρυπνούμε για την ιστορία μας, τις λαϊκές μας παραδόσεις, την αξιοπρέπειά μας στην εθνική μας υπόσταση και να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας ώστε με φρέσκιες ιδέες να παντρέψουμε την παράδοση με την σύγχρονη ζωή των νέων. Τα τελευταία χρόνια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αισθάνονται ότι ο ελληνισμός βρίσκεται μπροστά σε μια κρίση υπαρκτού χαρακτήρα...Θα αναφέρω, κλείνοντας, τα λόγια του Γιώργου Καραμπελιά: ''Οι Έλληνες βρίσκονται σ’ ένα ιστορικό σταυροδρόμι, από τη μία πλευρά του οποίου υπάρχει μια καθοδική σπείρα, πιθανόν χωρίς επιστροφή, και από την άλλη η ανάταξή του...''