Ο Απόστολος Πρεδάρης του Γαριβάλδη γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας το 1895. Τελειώνει με μεγάλη επιτυχία τις σπουδές του στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και διαπρέπει σαν ένας από τους καλλίτερους έλληνες καλλιτέχνες στο χώρο του μελοδράματος (opera). Εμφανίζεται συχνά στο θέατρο «Ολύμπια» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και γίνεται γνωστός και στο εξωτερικό όταν μεταβαίνει το 1921 στην Ιταλία και τραγουδά στην περίφημη «Σκάλα του Μιλάνου». Διακρίνεται κύρια στους ρόλους του Ριγολέττου, του Φίγκαρο και του παλιάτσου και τελικά αναδεικνύεται σαν ο καλύτερος βαρύτονος την περίοδο 1920-1936. Εκτός από τη σπάνια μουσική φωνή του διαπρέπει στις όπερες και σαν ηθοποιός.
Εμφανίζεται και στην ιδιαιτέρα του πατρίδα του, το Κιάτο, όπου δίνει παραστάσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Στα τέλη Ιανουαρίου του 1933 οργάνωσε καλλιτεχνική παράσταση στο καφενείο «Κεντρικόν» του Σπύρου Φραντζή με τη σύμπραξη του θιάσου Ρουγκέρη και τα έσοδα διέθεσε υπέρ των απόρων του Κιάτου.
Ιστορικός έχει μείνει ο πατριωτισμός του Απόστολου Πρεδάρη όταν κλήθηκε να τραγουδήσει το 1925 στο σερβοκρατούμενο Μοναστήρι της Πελαγονίας. Η παράσταση επιτράπηκε με μεγάλη δυσκολία υπό τον όρο ότι θα δοθεί στην ιταλική ή γαλλική γλώσσα. Την παράσταση παρακολούθησε το ελληνικό στοιχείο της περιοχής αλλά οι σερβικές παρακρατικές οργανώσεις τρομοκρατούσαν με τα όπλα τον κόσμο και έδειραν τον Ιταλό μαέστρο που αναγκάσθηκε να αποχωρήσει στη μέση της παράστασης. Ο Πρεδάρης μίλησε τότε στα Ελληνικά και είπε ότι θα συνεχίσει την παράσταση μόνος και την έφερε σε πέρας παρά την τρομοκρατία (Πηγή: Ν. Α. Βασιλειάδης, Η πολιτισμική ταυτότητα των Ελλήνων στην Πελαγονία 1912-1930, Διδακτορική Διατριβή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, σελ. 170-171, βλ. εδώ).
Θα τραγουδήσει την 29.6.1936 και στον ιστορικό κινηματογράφο των Σερρών «Κρόνιο» σαν σολίστας της Χορωδίας και Μανδολινάτας των φοιτητών «ο Ορφέας» ενώ σαν μέλος του Ελληνικού Μελοδράματος του Διονυσίου Λαυράγκα θα μετάσχει σε παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδος.
Όσο περνάνε τα χρόνια, το άστρο του Αποστόλη σβήνει. Θα εγκατασταθεί μόνιμα στο Κιάτο, θα ξαναβρεί τις παλιές παρέες, θα συμμετάσχει περιστασιακά στην εκκλησιαστική χορωδία του Αγίου Παύλου της Κορίνθου, θα ξαναγίνει τροβαδούρος τραγουδώντας στις γειτονιές με τους φίλους του και θα πεθάνει τη 10.2.1956.
Πηγή: sikiona.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.