Σας απευθύνω το σύντομο αυτό μήνυμα για να σας ειπώ πόσο η Κυβέρνηση και ο Λαός της Νέας Ζηλανδίας είναι ευγνώμονες προς το Ελληνικό Έθνος. Ενθυμούμεθα όλα όσα εκάματε δια να βοηθήσετε τους Νεοζηλανδούς Στρατιώτας οι οποίοι έμειναν οπίσω όταν η χώρα σας κατελήφθη από το Γερμανικό Στρατό τον Απρίλιο του 1941.
Έχομεν βαθείαν συναίσθησιν της υποχρεώσεως της Νέας Ζηλανδίας προς τους γενναίους τούτους Έλληνας δια το θάρρος και την αυτοθυσία των...»
Έτσι ευχαριστούσε λίγο μετά τον πόλεμο την Κοινότητα Λιβαδίων ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας G.Fraser, για την αυτοθυσία των κατοίκων της στις δύσκολες στιγμές που ακολούθησαν την κατάρρευση του μετώπου και την κάθοδο των Γερμανών και Βουλγάρων κατακτητών.
Οι Λιβαδιώτες είχαν περιθάλψει εγκλωβισμένους νεοζηλανδούς στρατιώτες τους οποίους την κατάλληλη στιγμή φυγάδεψαν μέσω Χαλκιδικής στη Μέση Ανατολή.
Η επιστολή αυτή αποτελούσε ένδειξη ευγνωμοσύνης στους κατοίκους της ορεινής βλαχόφωνης κοινότητας η οποία παρά τις δυσκολίες και αντιξοότητες της εποχής στάθηκε ψηλά και τίμησε την ιστορία και καταγωγή της.
(Πηγή: Φώτης Ε. Κιλιπίρης, Χοάρα Μουσιάτα-Τα Λιβάδια του Πάικου-ο τόπος, η ιστορία, οι άνθρωποι, Κιλκίς 2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.