Μεγάλη έκθεση για τον Μέγα Αλέξανδρο στο Λούβρο

Μεγάλη έκθεση για τον Μέγα Αλέξανδρο οργανώνει το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, με τίτλο: In the Kingdom of Alexander the Great: Ancient Macedonia

Η έκθεση θα διαρκέσει από 6 Οκτωβρίου 2011 έως 1 Ιανουαρίου 2012.

Όπως σημειώνουν οι οργανωτές, η έκθεση αυτή προβάλει τον Μέγα Αλέξανδρο και το Βασίλειο των Μακεδόνων μέσα από 668 ευρήματα τα οποία συνελέγησαν από διάφορες συλλογές από όλο τον κόσμου.

Η έφορος του τμήματος ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων του Λούβρου, κυρία Σοφί Ντεσάμπ, ταξίδεψε εδώ και ένα χρόνο σε όλες της πόλεις της Μακεδονίας προκειμένου να συλλέξει τα ευρήματα τα οποία εστάλησαν στο Παρίσι.

Ευρισκόμενη τον Ιανουάριο του 2011, στη Θεσσαλονίκη, η κυρία Ντεσάμπ δήλωσε: «Οι Γάλλοι γνωρίζουν ότι ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, και όχι Μακεδόνας. Τα πράγματα είναι λίγο συγκεχυμένα. Δεν γνωρίζουν ότι η Μακεδονία, ο τόπος όπου γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος είναι τμήμα της Ελλάδας. Η έκθεση θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για όλους τους επισκέπτες του Λούβρου να μάθουν για τον Μέγα Αλέξανδρο, την καταγωγή του και την αιωνιότητα του μύθου του.»

Η ''Ομόνοια Κορυτσάς'' καλεί τους Βλάχους της Αλβανίας να μη φοβηθούν να δηλώσουν την ελληνική τους καταγωγή στην απογραφή

Σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε σε αλβανικά μέσα ενημέρωσης, η Ομόνοια Περιφέρειας Κορυτσάς, κάνει έκκληση στους Βλάχους της Αλβανίας να μην φοβηθούν να δηλώσουν την Ελληνική τους καταγωγή, στην απογραφή που πρόκειται να γίνει τον ερχόμενο Οκτώβρη.

Η συγκεκριμένη οργάνωση έχει έδρα την Κορυτσά και λειτουργεί ανεξάρτητα από την ΔΕΕΕΜ «ΟΜΟΝΟΙΑ» με έδρα τους Αγίους Σαράντα και πρόεδρο το Βασίλη Μπολάνο. Η σύσταση της προέκυψε μάλλον μετά από πρωτοβουλία του Γενικού Πρόξενου Κορυτσάς κ. Οικονόμου, για την αναδιοργάνωση του τοπικού παραρτήματος, καθώς είχε πολλά χρόνια που δεν λειτουργούσε. Οι πρωτεργάτες αυτής της αναδιοργάνωσης αρνήθηκαν να αποδεχτούν τον νεοεκλεγέντα (νεοδιορισμένο κατ αυτούς) Γρηγόρη Καραμέλιο ως πρόεδρο της Ομόνοιας Κορυτσάς, για τους λόγους που είχαμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο. 

Ο Ελληνόβλαχος Ναούμ Ντίσος που πρωτοστατούσε της αναδιοργάνωσης, προχώρησε στην σύσταση νέας οργάνωσης (αναγνωρίστηκε με απόφαση πρωτοδικείου), λειτουργώντας ανεξάρτητα. Στον ένα χρόνο λειτουργίας τους μάλιστα ανέπτυξαν έντονη δραστηριότητα, αποτέλεσμα της οποίας ήταν και ο καταδικασμός του κ. Ντίσου από την αλβανική «δικαιοσύνη» με ένα χρόνο φυλάκισης, για τον καλλωπισμό του μνημείου των Ελλήνων πεσόντων από τον πόλεμο του '40, στη Μπομποστίτσα Κορυτσάς. 

Letter from World Pan-Macedonian Associations to the German Chancellor A. Merkel

Communication:
Nina Gatzoulis
Coordinator of the Committee of the
World Pan-Macedonian Associations

August 27, 2011

Her Excellency Angela Merkel

Chancellor of the Federal Republic of Germany

German Bundestag

Platz der Republik 1

11011 Berlin, Germany

Your Excellency,

The Worldwide Pan-Macedonian Associations, one of the largest Greek community organizations representing millions of Macedonians (from the Greek administrative region of Macedonia, who are ethnologically and linguistically Greek and are proud of their Macedonian cultural identity for millennia) are writing to you to bring to your attention our concern over the use of the term “Macedonia” while you were interviewed on HTV (Hrvatska Radiotelevizija) on your trip to Zagreb recently.

We object to the term “Macedonia/Macedonian” to describe the country north of Greece (FYROM) and its people who are mainly Slavs and Albanians because the use of these terms by a non-Greek country/culture is an assault on our Macedonian cultural identity and name that have been part of the Greek world and history for over 2500 years. An interesting example that can serve as an analogy to the Greek cultural Macedonian identity is that of the Bavarians. The Bavarians are culturally Bavarian. Ethnologically and linguistically however they are Germans and no one in the world denies their obvious identity. Could anyone find it acceptable if a state (neighboring to Germany) assumes the name of “Republic of Bavaria”, renames itself the “Bavarian nation”, and claims that non-Germans could constitute a Bavarian minority in Bavaria? The principle of self-determination should not deprive the established determination of others.

Αρχαϊκή η γυναικεία ενδυμασία της Παλαιομάνινας

Του Δημήτρη Στεργίου *

Πώς την περιγράφουν οι Γκούσταβ Βάϊγκαντ και Φραγκίσκος Πουκεβίλ που επισκέφθηκαν και την Ακαρνανία

Μερικοί χαρακτήρισαν ως υπερβολές τις ομοιότητες μεταξύ της αρχαίας ελληνικής γυναικείας ενδυμασίας και της βλάχικης γυναικείας ενδυμασίας της Παλαιομάνινας, αλλά και των άλλων πέντε βλαχοχωριών της Ακαρνανίας. Τις ομοιότητες αυτές παρουσίασα στο βιβλίο «Τα βλάχικα έθιμα της Παλαιομάνινας με αρχαιοελληνικές ρίζες» (Εκδόσεις Δημήτρη Παπαδήμα, Αθήνα 2001), όπου δημοσιεύονται μαζί στην ίδια σελίδα (για σύγκριση) αρχαίες γυναικείες ενδυμασίες από αγγεία του στ΄ αιώνα π.Χ. και βλάχικες γυναικείες ενδυμασίες της Παλαιομάνινας. 

Διαβάζοντας στη συνέχεια τις περιγραφές που κάνουν για τη γυναικεία ενδυμασία της Παλαιομάνινας ειδικά και των Αρωμούνων γενικότερα ο Βάϊγκαντ και ο Πουκεβίλ, διαπίστωσα ότι δεν ήταν καθόλου υπερβολικές οι επισημάνσεις μου για τις ομοιότητες των δύο ενδυμασιών. Σημειώνεται ότι ο Βάϊγκαντ είχε επισκεφτεί την Ακαρνανία και, φυσικά, την Παλαιομάνινα το 1890 και ο Φραγκίσκος Πουκεβίλ την περίοδο 1805 – 1815 είχε επισκεφτεί την Αιτωλία και την Ακαρνανία. 

Συγκεκριμένα, ο Βάϊγκαντ αναφέρει τα εξής για την ενδυμασία της Βλάχας της Παλαιομάνινας: 

«Η ενδυμασία των γυναικών είναι αρχαϊκή και μοιάζει με αυτήν των Φαρσεριωτών. Φοράνε και αυτές ένα φέσι («τσουπάρε») με την «τσιτσεροάνα», ένα άσπρο μαντίλι που τυλίγεται γύρω από αυτό, και το γαλάζιο σεγκούνι με άσπρες ρίγες. Η διαφορά είναι η λεγόμενη τσίπα, ένα πανί που είναι πιο φαρδύ από τους ώμους και που καλύπτει το πιο πάνω μέρος του μπράτσου. Γι΄ αυτό οι Αρωμούνοι που ντύνονται έτσι στη Βόρεια Πίνδο λέγονται «Τσίπανοι». Όμως εδώ δεν άκουσα να χρησιμοποιούν αυτό τα όνομα μεταξύ τους. Αυτοί οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται στη διάλεκτό τους Αρμάνοι (Αρμάν), ενώ οι Έλληνες γύρω τους λένε Καραγκούνηδες…» 

Επιστολή των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου στη Μέρκελ

Σήμερα 28 Αυγούστου 2011, απεστάλη η παρακάτω επιστολή στην Καγκελάριο Μέρκελ, από τις Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου. Κοινοποιήθηκε επίσης στην Γερμανική Πρεσβεία της Ουάσιγκτον, τους αρχηγούς των ελληνικών κομμάτων και τον ΥΠΕΞ, καθώς και τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Το πρωτότυπο κείμενο, στην αγγλική εδώ: Letter from All Pan-Macedonian Association to German Chancellor Merkel

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Επικοινωνία: Νίνα Γκατζούλη, 

Συντονίστρια Επιτροπής Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου

Email: ninagatz@comcast.net 

Τel: 603-742-0466 

Fax: 603- 617-2977

27 Αυγούστου 2011

Στην Αυτού Εξοχότητα Angela Merkel

Καγκελάριο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

German Bundestag

Platz der Republik 1, 11011 Berlin, Germany

Πρόγραμμα 12ου Συμποσίου Ιστορίας, Λαογραφίας, Βλάχικης Παραδοσιακής Μουσικής και Χορού.

'' Βλάχοι της Δημητριάδος και των Δύο Αλμυρών '' 

Αλμυρός Βόλου, 10-11 Σεπτεμβρίου 2011

«12ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ιστορίας, Λαογραφίας, Βλάχικης Παραδοσιακής Μουσικής και Χορού»

Συνδιοργάνωση: 

Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, Περιφέρεια Θεσσαλίας, Δήμος Αλμυρού, Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Επαρχίας Αλμυρού.

Πρόγραμμα Συμποσίου

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

14.00-15.00 Αφίξεις Συνέδρων - Εγγραφές

15.30-17.30 Εργαστήρια χορού

18.00 Έναρξη Συμποσίου - Χαιρετισμοί επισήμων

Στην τελική ευθεία οι προετοιμασίες για την διοργάνωση του 12ου Πανελλήνιου Συμποσίου των Βλάχων

«Στην τελική ευθεία οι προετοιμασίες για το Πανελλήνιο Συμπόσιο»

Στην τελική ευθεία έχουν μπει για το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Βλάχων οι προετοιμασίες για την διοργάνωση του «12ου Πανελλήνιου Συμποσίου Ιστορίας, Λαογραφίας, Βλάχικης Παραδοσιακής Μουσικής και Χορού» το οποίο θα πραγματοποιηθεί στον Αλμυρό το Σαββατοκύριακο 10-11 Σεπτεμβρίου 2011. Είναι ένα συμπόσιο το οποίο πραγματοποιείται από κοινού μαζί με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Δήμο Αλμυρού.

Για δύο ημέρες, πάνω από 100 άτομα από Συλλόγους όλης της χώρας, συγγραφείς, ερευνητές και πανεπιστημιακοί θα μελετήσουν την ιστορία, τη λαογραφία και τη μουσικοχορευτική παράδοση της περιοχής στην οποία κάθε φορά φιλοξενείται το σεμινάριο. 
Είναι μία πολύ σημαντική διοργάνωση η οποία εκτός της προβολής της ευρύτερης περιοχής θα αποφέρει και σημαντικά νέα στοιχεία για τους Βλαχόφωνους της ευρύτερης περιοχής της Μαγνησίας. 

Παραδοσιακά τραγούδια Ξηρολιβάδου (3)

"Κίνησ' ου Ρόβας κίνησι μεσ' στην Βλαχιά να πάει, νύχτα σιλώνει τ’ άλουγου νύχτα του καλιγώνει

βάνει τα πέταλα ασημιά καρφιά μαλαματένια

κι η αρματοσιά τ' αλόγου του χρυσό μαργαριτάρι……..»

(από την δημοτική μας ποίηση)

Στο σημερινό μας σημείωμα θα αναφερθούμε σε δύο βλαχόφωνα τραγούδια εκ των οποίων το ένα είναι κιρατζίδικο και το άλλο του γάμου. 

Τα κιρατζίδικα τραγούδια είναι τραγούδια αργά, χωρίς μέτρο, δηλαδή μη χορευτικά και τραγουδιούνταν από την τάξη των κιρατζήδων. Οι βλαχόφωνοι Έλληνες ήταν φημισμένοι κιρατζίδες και είχαν ιδιαίτερη έφεση στο εμπόριο. 

{Κιρατζής = οδηγός καραβανιού, αγωγιάτης. (Κιρά = ναύλο, αραβιστί & από εκεί, τουρκιστί kiraci = ενοικιαστής) πραματευτής, εμπορευόμενος ή ιδιοκτήτης μέσων μεταφοράς (μουλάρια, κάρα κλπ.) που ανελάμβανε αγώγια σε μακρινές αποστάσεις με καραβάνια}.

Οι αγωγιάτες, που επονομάζονταν και "κιρατζήδες", μετέφεραν τα εμπορεύματα ή διακινούσαν τους ταξιδιώτες με άλογα και συχνότερα με μουλάρια. Ήταν οι "πρόδρομοι" των αυτοκινητιστών. Πραγματοποιούσαν επί πληρωμή ιδιωτικές μεταφορές κυρίως εμπορευμάτων.

Πρώτος τούς αναφέρει ο Κεδρινός (11ος αι.), αντιγράφοντας τον Ιωάννη Σκυλίτζη, με αφορμή ένα γεγονός του 976 μ.Χ. Στην τοποθεσία «Καλαί Δρύες» μια ομάδα Βλάχων αγωγιατών ή οδοφυλάκων σκοτώνει έναν από τους αδελφούς του μετέπειτα τσάρου των Βουλγάρων Σαμουήλ: «Τούτων δε των τεσσάρων αδελφών Δαβίδ μεν ευθύς απεβίω αναιρεθείς μέσον Καστορίας και Πρέσπας και τας λεγομένας Καλάς Δρυς, παρά τινων Βλάχων οδιτών».

Παρουσίαση του βιβλίου «Βλάχικα έθιμα της Παλαιομάνινας με αρχαιοελληνικές ρίζες»

Οι Αχιλλεύς Λαζάρου και Σαράντος Καργάκος για τον Δημήτρη Στεργίου παρουσίασαν το βιβλίο «Βλάχικα έθιμα της Παλαιομάνινας με αρχαιοελληνικές ρίζες» που κυκλοφόρησε το 2001 από τις Εκδόσεις Δημήτρη Παπαδήμα.

Ο καθηγητής Αχιλλεύς Λαζάρου και ο γνωστός φιλόλογος – ιστορικός Σαράντος Καργάκος παρουσίασαν το 2001, στην κατάμεστη αίθουσα πωλήσεων του εκδοτικού Οίκου Δημήτρη Παπαδήμα (Ιπποκράτους 8, Αθήνα) το βιβλίο του δημοσιογράφου Δημήτρη Στεργίου υπό τον τίτλο «Βλάχικα έθιμα της Παλαιομάνινας με αρχαιοελληνικές ρίζες». 
Το βιβλίο αυτό έχει προλογίσει ο κ. Λαζάρου. Κατά την παρουσίαση του βιβλίου ο κ. Λαζάρου επεσήμανε τα ακόλουθα:

«Μόνον ανενημέρωτοι ενδέχεται να ξενισθούν από τις αναφορές του Δημήτρη Στεργίου σε μυκηναϊκά και ομηρικά. Οποιεσδήποτε δε κι αν διατυπωθούν επιφυλάξεις ή παρατηρήσεις για επί μέρους θέσεις και υποθέσεις του συγγραφέα, η συμβολή του παραμένει καίρια και αξίζει να αξιολογείται ενδεδειγμένα. Δεν είναι άλλωστε τόσο ερασιτέχνης, όπως σεμνότατα αυτοχαρακτηρίζεται, δοθέντος ότι πέρα του πτυχίου Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών, σπούδασε και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Η δε βασική και ανεκτίμητη προσφορά του πηγάζει από τη δια βίου διερεύνηση των θεμάτων του. Συγκεκριμένα, η απεικόνιση του Βλάχικου Γάμου της Παλαιομάνινας συνιστά πολύτιμη λαογραφική μαρτυρία, ανέφικτη από απλούς επισκέπτες, άσημους ή διάσημους Έλληνες ή ξένους. Διότι το έργο είναι απότοκο μακράς γονιμοποιήσεως και μέστωμα αγάπης προς την ωραία γενέτειρα, δηλωτικό συνάμα της πνευματικής και ψυχικής υγείας του δημιουργού. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση…»

Τα ίδια, με πάμπολλες φιλολογικές και λαογραφικές αναφορές έκανε και ο κ. Καργάκος, γοητεύοντας και οι δύο παρουσιαστές τους πολυπληθείς φίλους των Εκδόσεων Παπαδήμα.

IZVOARELE (Πηγές) - Μια μικρή ΕΛΛΑΔΑ στο δέλτα του Δούναβη !!!

Izvoarele - Πηγές

Ένα χωριό στη Ρουμανία, στο Δέλτα του Δούναβη, στα σύνορα με την Ουκρανία που κατοικείται αποκλειστικά από Έλληνες !!!

Το χωριό δημιουργήθηκε στα 1820 από Έλληνες της Θράκης όταν αυτοί για να αποφύγουν τις Τούρκικες θηριωδίες, ακολούθησαν τον Ρώσικο στρατό (ο οποίος είχε φτάσει μέχρι την Ανδριανούπολη) και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή αυτή.

Aρχικά εγκαταστάθηκαν κάπου στην Ρωσία αλλά το 1830 αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Στην πορεία τους προς την πατρίδα αναγκάστηκαν να σταματήσουν στο χωριό αυτό κι έκτοτε έμειναν εκεί.

Μέχρι σήμερα, όχι μόνο έχουν παραμείνει Έλληνες αλλά μιλούν ακόμη την Ελληνική Γλώσσα και μάλιστα με τους ιδιωματισμούς της Θράκης.

Κατοικείται από 2.500 Έλληνες ενώ άλλοι 1.500 ζουν σε διπλανά χωριά. Πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη αμιγή Ελληνική Κοινότητα στην Ευρώπη.

Τιμήθηκε ο Δημήτρης Στεργίου από τον Σύλλογο Φίλων της Βελανιδιάς «Η Αμαδρυάδα» σε αναγνώριση του έργου του!

Σημαντική διάκριση στον Παλαιομανιώτη Δημοσιογράφο-Συγγραφέα Δημήτρη Στεργίου για την προσφορά του στον πατριδοτοπικό πολιτισμό.

Ο Δημήτρης Στεργίου, ο Δημοσιογράφος, ο συγγραφέας, ο ιδρυτής της εταιρείας φίλων μνημείων της Παλαιομάνινας, τιμήθηκε στην γενέτειρα του στην Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας στις 12 Αυγούστου 2011, από τον Σύλλογο φίλων της Βελανιδιάς «Η Αμαδρυάδα» σε αναγνώριση του έργου του...

Την εκδήλωση άνοιξε ο Γραμματέας της Βελανιδιάς Μάκης Ζορμπάς, ο οποίος καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους και ακολούθησαν χαιρετισμοί από τον πρόεδρο της τοπικής Κοινότητας Παλαιομάνινας Νίκο Ζιώγα, από την πρόεδρο του Συλλόγου Στρογγυλοβουνίου Πηγή Χαντζή και τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γουριώτισσας Αποστόλη Τσούτσια, οι οποίοι ευχαρίστησαν τον Δημήτρη Στεργίου για την μακροχρόνια προσφορά του στο πολιτισμό και στην διάδοσητης πλούσιας πολιτισμικής παράδοσης των Βλαχόφωνων Ελλήνων .

Τον συντονισμό την παρουσίασης έκανε ο Σπύρος Φυσελιάς, πρόεδρος της Βελανιδιάς ο οποίος σημείωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Τιμάμε τον Δημήτρη Στεργίου, για την πολιτιστική και κοινωνική δράση και πρoσφορά, του οποίου οι αγώνες για την ανάπτυξη και την πρόοδο της Παλαιομάνινας, δεν σταματούν ποτέ. Τιμάμε τον άνθρωπο που έχει να επιδείξει χρόνια αγώνες και προσφοράς στην υπόθεση των Βλαχόφωνων χωριών της Αιτωλοακαρνανίας».

Παραδοσιακά τραγούδια Ξηρολιβάδου (2)

«Πήγαινε στα δημοτικά τραγούδια, στη δημοτική τέχνη και στη χωριάτικη λαϊκή ζωή, για να βρεις τη γλώσσα και την ψυχή σου, και μ’αυτά τα εφόδια, αν έχεις ορμή μέσα σου και φύσημα, θα πλάσεις ό,τι θέλεις, παράδοση και πολιτισμό και αλήθεια και φιλοσοφία».

                                    Ίων Δραγούμης                                                                                                                                                                       
Στο σημερινό μας σημείωμα θα παραθέσουμε δύο τραγούδια που καταγράψαμε από αυθεντικούς και παλιούς Ξηρολιβαδιώτες. Όπως είπαμε και στο προηγούμενο μας σημείωμα θα λειτουργήσουμε με σεβασμό και προσήλωση στην παράδοση. Αναφέρουμε τους πληροφοριοδότες υποχρεωτικά διότι ακόμα και στο ίδιο το χωριό υπάρχουν διαφορές (όχι βέβαια μεγάλες) στα λόγια την μελωδία και την φωνητική των τραγουδιών ανάμεσα σε άτομα αλλά και σε οικογένειες. Αυτή η διαφορετικότητα αποτελούσε την πεμπτουσία σε όλες της μορφές του παραδοσιακού τρόπου ζωής.
Το πρώτο τραγούδι είναι της αγάπης, όπου, ο άγνωστος και ‘αγράμματος’ δημιουργός της λαϊκής ποίησης που η φύση τον προίκισε με ιδιοφυία, με απλό λόγο περιγράφει το ερωτικό, νεανικό και άδολο σκίρτημα, ένα σκίρτημα που, όσο και να φαίνεται παράξενο, δύσκολα μπορεί να νοιώσει ο σύγχρονος νέος γιατί του λείπει η αγνότητα των παλιών εκείνων χρόνων.
Παραθέτουμε το τραγούδι στα βλάχικα με την μετάφρασή του δίπλα:
Για το παχύ σίγμα προτιμήσαμε το σύμβολο (6) και για το άφωνο κλειστό φωνήεν το σύμβολο (').

Παραδοσιακά τραγούδια Ξηρολιβάδου (1)

Στο σημερινό μας σημείωμα και στα επόμενα θα παρουσιάσουμε τα παραδοσιακά τραγούδια του Ξηρολιβάδου, ξεκινώντας πρώτα από αυτά με την βλάχικη λαλιά. Είναι λογικό αλλά και δεοντολογικό κάθε σύλλογος αλλά και κάθε ερευνητής που σέβεται την παράδοση, να καταγράφει πρώτα την παράδοση του τόπου του και ύστερα να ασχολείται με τραγούδια και έθιμα κλπ άλλων ομοειδών περιοχών. Πρέπει να σημειώσουμε ότι σε όλα μας τα σημειώματα σχετικά με τα τραγούδια του (Ξηρολιβάδου) θα αποτυπώσουμε αυτό που πραγματικά μας παραδόθηκε από τους παλιότερους, χωρίς καμιά αλλότρια επιλογή και παρέμβαση με σκοπό να προπαγανδίσουμε κάτι. Όλα θα τηρηθούνε σύμφωνα με τους κώδικες της παράδοσης.

Δίπλα σε κάθε τραγούδι θα σημειώνουμε πότε έγινε η καταγραφή και τον αξιόπιστο πληροφοριοδότη. Σήμερα θα αναφερθούμε σε δύο τραγούδια: Το πρώτο είναι ένα τραγούδι, που αποτελεί θα λέγαμε τον ‘ύμνο’ των Ξηρολιβαδιωτών. Πρόκειται για ένα λυπητερό τραγούδι (Βαλκανική περισσότερο μελωδία), που δημιουργήθηκε, όπως μας λένε οι παλιότεροι, στις αρχές του 20 αιώνα κατά την περίοδο, στην οποία πολλοί κάτοικοι του χωριού αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Ρουμανία, εξαιτίας των γνωστών πολιτικών καταστάσεων.

Το δεύτερο τραγούδι είναι ένα τραγούδι του γάμου, που το συναντούμε ως θέμα σε όλους τους βλαχοφώνους της Πίνδου με διαφορετικές μελωδίες και εκδόσεις. Στην έκδοση του Ξηρολιβάδου έχουμε επιρροή στην μελωδία από την Μακεδονική Στάγκενα, αποδιδόμενη με βλάχικο τρόπο, σε ρυθμό των 4/4 και όχι των 11/8 της Μακεδονικής, όπως είπαμε, Στάγγενας.

Προτιμούμε το ελληνικό αλφάβητο γιατί απλά απευθυνόμαστε στους Έλληνες. Βέβαια η φωνητική αποδίδεται με σύμβολα δύσκολα, όπως σε κάθε ντοπιολαλιά (ιδίωμα Βλάχων, Πιερίων, Θεσσαλών, Ηπειρωτών, κλπ)

Για το παχύ σίγμα προτιμήσαμε το σύμβολο (6) και για το άφωνο κλειστό φωνήεν το σύμβολο (').

Ο πρόεδρος των Ελληνοβλάχων κ. Μιχάλης Μαγειρίας στην Παλαιομάνινα και το Στρογγυλοβούνι Ακαρνανίας

Ξεναγήθηκε στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία της Παλαιομάνινας, άκουσε το αίτημα για διοργάνωση Ανταμώματος στο Μεσολόγγι και την Παλαιομάνινα και παρευρέθη στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Στρογγυλοβουνίου.

Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων καθηγητής κ. Μιχάλης Μαγειρίας επισκέφθηκε στις 15 Αυγούστου το βλαχοχώρι Παλαιομάνινα της Ακαρνανίας και στη συνέχεια τίμησε με την παρουσία του τις πολιτιστικές εκδηλώσεις στο γειτονικό βλαχοχώρι Στρογγυλοβούνι...

Στην Παλαιομάνινα τον κ. Μαγειρία υποδέχθηκαν με θέρμη ο πρόεδρος της Εταιρείας Φίλων των Μνημείων της Παλαιομάνινας δημοσιογράφος Δημήτρης Στεργίου, ο αντιπρόεδρος Δημήτρης Πούλιος, ο γενικός γραμματέας Κωνσταντίνος Κουτουβέλης και ο ειδικός γραμματέας Κωνσταντίνος Κουτσουμπίνας. 

Τον πρόεδρο όλων των Ελληνοβλάχων ξενάγησαν τα στελέχη της Εταιρείας Φίλων των Μνημείων της Παλαιομάνινας στην αρχαία ακρόπολη και στους χώρους των αρχαιολογικών ανασκαφών που άρχισαν το Δεκέμβριο του 2006, στο Αγροτικό Τεχνολογικό Μουσείο (πρώην ερειπωμένος αλευρόμυλος) και στο Πολιτιστικό – Λαογραφικό Κέντρο (πρώην τυροκομείο).

Οσμαντάκας

Ο Οσμαντάκας ήταν ορθόδοξος χριστιανός της Βορείου Ηπείρου και αντικαθεστωτικός..

Τον παρουσιάζουν ορισμένοι σαν μουσουλμάνο ληστή, αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια..

Γεννήθηκε στην Κονίσπολη (πόλη στα ελληνοαλβανικά σύνορα, λίγο πάνω από τη Σαγιάδα) το 1848 και εκτελέσθηκε από τουρκικό εκτελεστικό απόσπασμα το 1875. Το Ελληνικό στοιχείο εκείνη την εποχή ήταν πολύ έντονο στην περιοχή αυτή, πάλευε ενάντια στο οθωμανικό κατεστημένο της εποχής και πολέμησε με μίσος τους Τούρκους σε αρκετές περιοχές της Αλβανίας με αποτέλεσμα να τον επικηρύξουν οι οθωμανικές αρχές. 

Ήταν λαϊκός ήρωας (τότε δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα οι εθνικές συνειδήσεις..Υπήρχαν μόνο οι θρησκευτικές)..

Γι' αυτό αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους Έλληνες σαν χριστιανός που ήταν.

Η Αλβανική έκδοση του τραγουδιού είναι αντιγραφή της Ελληνικής..

Πρώτα ηρωποιήθηκε απο τους Ελληνες.

Η παράδοση θέλει τον Οσμάντάκα να ζητά στα Γιάννενα όπου καταδικάστηκε σε θάνατο όταν συνελήφθη, σαν τελευταία του επιθυμία να χορέψει !!!

Ο χορός του εντυπωσίασε τους εκτελεστές του που του έδωσαν χάρη !!!

Μωρέ γειά σου Σαμαντάκα, την λεβεντιά σου να ΄χα,

την λεβεντιά σου να 'χα, γειά σου Σαμαντάκα.

Α'ι'ντε εσύ κοιμάσαι, αχ κι εγώ νυστάζω,

σε συλογιούμαι κι αναστενάζω.

Μουσικοχορευτικό ύφος βλαχοφώνων Ελλήνων

Αβδέλλα 1906

Ομιλία του Τσιαμήτρου Γιάννη στο Ξηρολίβαδο στις 18 Αυγούστου 2011 μέσα στο πλαίσιο των «Γιορτών Βερμίου»

Α. Εισαγωγή

Το θέμα είναι τεράστιο και μέσα σε λίγες γραμμές είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να εξαντληθεί. Απλά, από την εμπειρία μας, αλλά και από την άντληση τεκμηριωμένων στοιχείων από σπουδαίους επιστήμονες και ερευνητές θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε το θέμα, με έναν κατανοητό τρόπο και λόγο για τον απλό ακροατή.

Καταρχάς πρέπει να τονιστεί ότι ο παραδοσιακός χορός σήμερα μέσα στο αστικό περιβάλλον που ζούμε, είτε το θέλουμε είτε όχι, έχει αλλάξει, γιατί ακριβώς δεν ζούμε σε παραδοσιακή κοινωνία. Σήμερα ο χορός αυτός έχει περισσότερο ψυχαγωγικό και όχι εθιμικό και κοινωνικό χαρακτήρα, έχει ομογενοποιηθεί, έχουν δημιουργηθεί σύλλογοι και γενικά υπάρχει μια διαφορετική εξέλιξη.

Παρόλα αυτά, η χορευτική πρακτική στην κοινωνία που ζούμε περιέχει στοιχεία και των δύο κόσμων (παραδοσιακού-αστικού), πράγμα που συμβαίνει και μάλιστα περισσότερο στους βλαχόφωνους Έλληνες. Τα ιδιαίτερα γλωσσικά ιδιώματα, δηλαδή τα βλάχικα και ο αρνητικά φορτισμένος όρος «Βλάχος», σε συνάρτηση με τις επιδράσεις της ρουμάνικης προπαγάνδας σήμερα δεν αποτρέπει τους βλαχόφωνους Έλληνες να εκδηλώνουν τη μουσικοχορευτική τους ταυτότητα και δεν υπάρχει πλέον λόγος για μεμψιμοιρία και αίσθηση απομόνωσης.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι στο παρελθόν ο χορός ξεκίνησε σαν ενιαία έκφραση μαζί το τραγούδι, παραχώρησε αργότερα μια θέση και στα όργανα, και όλα μαζί τελικά απετέλεσαν τη σημερινή τέλεια σύνθεση που είναι : χορός –  τραγούδι – μουσικά όργανα. Ωστόσο, η πρωταρχική μορφή χορός-τραγούδι χωρίς την ύπαρξη οργάνων διατηρείται ζωντανά και όχι με αναβίωση ακόμα και σήμερα στους βλαχόφωνους Έλληνες, πράγμα που αποδεικνύει, έτσι απλά, ότι αυτοί έχουν διατηρήσει αρχέγονες παραδόσεις αιώνων. Δεν έχει κανείς παρά να ανηφορίσει τα καλοκαίρια στα Βλαχοχώρια της Πίνδου στους τρανούς χορούς για να το διαπιστώσει.

Έκθεση Βλάχικης παραδοσιακής φορεσιάς - Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βόλου

Ο Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βόλου διοργανώνει Έκθεση Βλάχικης παραδοσιακής φορεσιάς και λαογραφικού υλικού με σκοπό να αναδείξει μέσα από τις ενδυματολογικές συνήθειες των κατά τόπους Βλάχων τις ιδιαιτερότητες που χαρακτήριζαν τη ζωή και την καθημερινότητά τους.

Τα εκθέματα είναι αυθεντικά ή πιστά αντίγραφα και προέρχονται από συλλογές Συλλόγων αλλά και ιδιωτικές. Είναι αντιπροσωπευτικά και πολλά από αυτά αποτελούν κειμήλια, λόγω της γνησιότητας και της συναισθηματικής αξίας τους.

Την Έκθεση πλαισιώνουν χειροποίητα παραδοσιακά κοσμήματα της Γεωργίας Βαγενά καθώς και φωτογραφίες της Βασιλικής Τράκη με σχετική θεματολογία.

Μετά από συνεννόηση με Αρμόδιους Φορείς της πόλης μας, την Έκθεση πρόκειται να επισκεφθούν και ξένοι τουρίστες που θα διέλθουν το Βόλο με κρουαζιερόπλοια. Έχουμε προβλέψει να ενημερώνονται με έντυπο υλικό σε Αγγλικά και Γερμανικά, ενώ θα υπάρχουν και αντίστοιχοι μεταφραστές για την ξενάγησή τους στα εκθέματα.

Κοίμηση της Θεοτόκου – Πάσχα του καλοκαιριού

 Παναγία 

Πάσχα του καλοκαιριού, λέμε τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου. Και πώς μπορούμε να γιορτάζουμε το θάνατο κάποιου οικείου μας προσώπου; Μπορούμε, όταν ξέρουμε πως πρόκειται μόνο για κοίμηση. Γιατί, πραγματικά, όπως μας βεβαιώνουν οι Απόστολοι κι οι Πατέρες κι οι αγιογράφοι και οι υμνωδοί της Εκκλησίας μας, η Παναγία μετατέθηκε προς τη ζωή, αφού μετά από τρεις ημέρες το σώμα της δε βρέθηκε στον τάφο. Όπως ακριβώς και του Υιού της, Ιησού.

Πάσχα, δηλαδή πέρασμα, λοιπόν, μέσα στο καλοκαίρι. Η γιορτή της μετάθεσης, του περάσματος της Παναγίας από τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου στην αληθινή ζωή καθιερώθηκε από πολύ νωρίς. 
Στην αρχή γιορταζόταν στα Ιεροσόλυμα στις 13 Αυγούστου. 
Μετά, όμως, από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στην Έφεσο στα 451 μ.Χ., καθιερώθηκε να γιορτάζεται από όλους τους χριστιανούς στις 15 Αυγούστου. Κέντρο της γιορτής ήταν ο ναός της Παναγίας που βρισκόταν στα Ιεροσόλυμα, στη Γεθσημανή, στο «ευκτήριο του Μαυρίκιου», όπως λεγόταν.

Ο Σύλλογος Βλάχων Θεσπρωτίας ευχαριστεί θερμά τον κόσμο που τίμησε τη Βλάχικη Βραδιά

Ο Σύλλογος Βλάχων Θεσπρωτίας ευχαριστεί θερμά τον κόσμο που τίμησε τη Βλάχικη Βραδιά που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία στην Ηγουμενίτσα την Τρίτη 9 Αυγούστου. 

Στη διάρκεια της εκδήλωσης έλαβαν χώρα καλλιτεχνικά και άλλα δρώμενα με στόχο την προβολή της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς των Βλάχων. Η συμμετοχή του μικρού και μεγάλου χορευτικού του Συλλόγου, η προσφορά τοπικών παραδοσιακών εδεσμάτων και τα βλάχικα τραγούδια συνέθεσαν μία εκδήλωση που μετέφερε την πολιτιστική παράδοση των Βλάχων στο κοινό που κατέκλυσε την πλατεία Δημαρχείου. 

Σε χαιρετισμό του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων κ. Μιχάλης Μαγειρίας συνεχάρη τους ανθρώπους του Συλλόγου Βλάχων Θεσπρωτίας και εξήρε τη σημαντική προσπάθεια που καταβάλλουν για τη διατήρηση και μεταφορά ηθών και εθίμων στις νέες γενιές. 

Σύντομους χαιρετισμούς απηύθυναν επίσης ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέκος Καχριμάνης και ο Δήμαρχος Ηγουμενίτσας κ. Γιώργος Κάτσινος. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Χρήστος Κατσούρας, ο Αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας κ. Θωμάς Πιτούλης, οι υπεύθυνοι Πολιτισμού του Δ. Ηγουμενίτσας και πλήθος άλλων επισήμων.

Εκδηλώσεις για τον εορτασμό της «ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ» στη Σαμαρίνα

Σας προσκαλούμε να τιμήσετε με την παρουσία σας τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της «ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ» την Τρίτη 16 Αυγούστου 2011, στην Τοπική Κοινότητα Σαμαρίνας.

Πρόγραμμα:

10:00 – Εκκλησιασμός στον Ιερό Ναό Μεγάλη Παναγία

11:00 – «ΤΣΙΑΤΣΙΟΣ», (Παραδοσιακός χορός)

12:30 – Τοπικοί χοροί στην πλατεία

Επίγραμμα Ευγενίου του Αιτωλού και Λατινοφωνία Ελλήνων

Από τη μελέτη του Ρωμανιστή-Βαλκανολόγου κ. Αχιλλέα Λαζάρου

ΒΛΑΧΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

Επίγραμμα Ευγενίου του Αιτωλού

και Λατινοφωνία Ελλήνων

'Από τα «ούκ όλίγα συγγράμματα» του Εύγενίου του Αιτωλού έπανειλημμένως είδε τό φως της δημοσιότητας και πολλαπλώς σχολιάσθηκε ενα έξάστιχο έπίγραμμά του έμπνευσμένο άπό τήν ξείδωρη πηγή της Γούβας «έξότου πρώτον έν αύτη παρεγένετο».

Οι στίχοι του επιγράμματος, στο όποιο η πηγή προσωποποιουμένη προσκαλεί τον όδοιπόρο, είναι οι ακόλουθοι:

«"Ιζεό μοι πάρα, ώ ξένε, καν κεν όδοϊο παρέλκω,

 πίε δε και νάματος τοϋδε άκηρασίου. 

Έλθών ονν υπό τήσδε κεράσου μοι άνάκεισο* 

νίζε θοούς τε πόδας, χρώτα τέρην τε άπαν. 

Φοντάνα κικλήσκουσί με νυν εγχώριοι άνδρες 

φωνή τη των Λατίνων, ούκ Αχαϊδι, φίλε».

Oλοκληρώθηκαν με απόλυτη επιτυχία οι εκδηλώσεις της 7ης συνάντησης Βλαχοχωρίων Πίνδου.

Με ήχους παραδοσιακούς που αντήχησαν στις «βίγλες» των Βλαχοχωρίων της Πίνδου με τα μέλη των χορευτικών Συλλόγων να τους ακολουθούν, χαρίζοντας μοναδικές χορευτικές στιγμές σε όσους βρέθηκαν το Σάββατο 6 Αυγούστου 2011 στην Τοπική Κοινότητα Αβδέλλας, ολοκληρώθηκαν με απόλυτη επιτυχία οι εκδηλώσεις της 7ης συνάντησης Βλαχοχωρίων Πίνδου.

Ο Δήμαρχος Γρεβενών κ. Δημοσθένης Κουπτσίδης αφού καλωσόρισε στη βλάχικη διάλεκτο τους προσκεκλημένους και τους Δημότες των πρώην Ορεινών Κοινοτήτων του Νομού Γρεβενών καθώς και όσους βρέθηκαν στην περιοχή, στο σύντομο χαιρετισμό του τόνισε: 

« Γκίνι βίνιτου λα μούντσι α αρμούνλορ (Καλωσορίσατε στα βουνά των Βλάχων).

Καλωσορίσατε στα πανέμορφα Γρεβενά, στη «Βίγλα» των Βλαχόφωνων Δημοτών μας από όπου «αγναντεύουν» χρόνια τώρα τον κόσμο και τα χειμαδιά, σε μία συνάντηση που έχει γίνει πλέον θεσμός και σημείο αναφοράς για τους βλαχόφωνους του Τόπου μας και όχι μόνο.

Καλωσορίσατε στον τόπο καταγωγής των Αδελφών Μανάκια, των πρώτων Κινηματογραφιστών στα Βαλκάνια.

Καλωσορίσατε στον τόπο με το πλούσιο πολιτιστικό και ιστορικό απόθεμα, για το οποίο είμαστε υπερήφανοι.

Η αναζήτηση της Πολιτιστικής μας ταυτότητας, μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε το παρελθόν, τα ήθη τα έθιμα και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας, μέσα από τις σελίδες της ιστορίας, τις λαϊκές δοξασίες, τα τραγούδια, το χορό, τη γαστρονομία. Σημαντικές πηγές που αναδεικνύουν, υποστηρίζουν την πολιτιστική ταυτότητα ενός τόπου και διασφαλίζουν τη συνέχειά του στο μέλλον.

Αυτοί οι Βλάχοι είναι «εθνικές μειονότητες»;

«Μειονοτικός» ήταν ο βλάχος από τη Μοσχοπολη 

εθνικός ευεργέτης Σΐμων Σίνας, με τα λεφτά του 

οποίου ιδρύθηκαν η Ακαδημία και το Αστεροσκοπείο. 

Θα περίμενε ποτέ, άραγε,ότι θα τον «έβριζε» 

κιόλας ο κ. Τερλεξής;

Η οργισμένη απάντηση του Δημήτρη Στεργίου στον Πανταζή Τερλεξή το 1994, όταν ο δεύτερος χαρακτήριζε σε άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» ως «εθνικές μειονότητες» τους Βλάχους και τους Σαρακατσαναίους.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Πανταζής Τερλεξής και μερικοί άλλοι «ομοϊδεάτες» του επέμεναν ότι οι Ελληνόβλαχοι είναι «εθνικές μειονότητες». Η έμμονη ιδέα αυτή του Πανταζή Τερλεξή κορυφώθηκε σε άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» την πρωταπριλιά (τη σημαδιακή ημέρα!) του 1994. Στο άρθρο αυτό ο Τερλεξής χαρακτήριζε ως «εθνικές μειονότητες» τους Βλάχους, αλλά και τους Σαρακατσαναίους!

Ο τότε αρχισυντάκτης του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» Δημήτρης Στεργίου παρενέβη με ένα οργισμένο άρθρο – σχόλιο στο ιστορικό περιοδικό, το οποίο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 7ης Απριλίου 1994. 

Σε σχετική λεζάντα στη φωτογραφία του παππού του ο κ. Στεργίου αφήνει υπαινιγμούς ότι αν τα άκουγε όλα αυτά ο πρόγονός του θα … άνοιγε το κεφάλι του Τερλεξή με το κηρύκο του (τη γκλίτσα)!

Ολόκληρο το άρθρο του Δημήτρη Στεργίου στην στήλη

"Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε ..."ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ''  7 Απριλίου 1994: 

Πριν και μετά τον Καρακάλλα

Μια φράση στην εργασία «Νομική θεώρηση απαρχών του Αρμανικού Ζητήματος ή της λατινοφωνίας στην Ηπειρο – Μακεδονία» της Αγόρως – Ελισάβετ Λαζάρου-Παναγάκη, Δρ. Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, προσδιορίζει ακριβώς το τι πράγματι συνέβη στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τι ήταν όσοι αργότερα αποκαλούνταν (κι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους) Ρωμιούς, Ρωμάνους, Αρμάνους, Ρουμάνους, Ρωμ ή Ρούμηδες στη βαλκανική χερσόνησο.

Η φράση είναι: «Η κατοχή του τίτλου του Ρωμαίου πολίτη εσήμαινε τη συμμετοχή σε πολιτική και όχι εθνική κοινωνία». (Σελ. 269 στο βιβλίο «Οι Ελληνογενείς Βλάχοι» της Ενωσης Βλάχων Επιστημόνων).

Με άλλα λόγια, οι Ελληνες της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας που είχαν γίνει Ρωμαίοι πολίτες (και μαζί με την ελληνική τους γλώσσα έμαθαν και τη δημώδη λατινική) κατά τους αιώνες της Ρωμαιοκρατίας στην Ελλάδα πριν από το διάταγμα του Καρακάλλα το 212 μ.Χ., παρέμειναν εξίσου Ελληνες με τους μη λατινοφωνήσαντες από εθνικής απόψεως. Η μεταβολή που επήλθε στην κατάστασή τους ήταν μόνο νομική – πολιτική.

Από τους αυτόχθονες Ελληνες (Ηπειρώτες, Μακεδόνες, Θεσσαλούς) αυτής της κατηγορίας προέρχονται οι Αρμάνοι (Βλάχοι) του ευρύτερου ελληνικού χώρου της αρχαιότητας. Με την απόδοση της ρωμαϊκής υπηκοότητας σε όλους τους ελεύθερους κατοίκους της αυτοκρατορίας επί Καρακάλλα, γενικεύθηκε η χρήση του όρου «Ρωμαίος» και των παραγώγων του.

Στη συνέχεια της ιστορίας, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έγινε μια όλο και περισσότερο Ελληνική Αυτοκρατορία, έγινε η Ρωμανία (των Ποντίων, που «ανθεί και φέρει κι άλλο»...), οι πολυεθνικοί πληθυσμοί της αφομοίωσαν τον ελληνικό πολιτισμό και εξ αυτών οι Ελληνογενείς, ανεξάρτητα από τις προσωνυμίες τους, έγιναν τα συστατικά στοιχεία του Γένους μας.

Ανοίγει ο "νεφελώδης" φάκελος των ΜΚΟ

Σύμφωνα με την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής πάνω από 100.000.000 ευρώ... έχουν διατεθεί, «μέσα σε ένα νεφελώδες, θολό και αδιαφανές τοπίο για επιχορηγήσεις σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», ενώ το ποσό αυτό εκτιμάται ότι είναι κατά πολύ μεγαλύτερο.

Αυτό είναι το γενικό συμπέρασμα της Επιτροπής που προσπάθησε, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος Θανάσης Τσούρας, να ασχοληθεί με το χώρο των ΜΚΟ και κατέγραψε στο πόρισμά της συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες θα κοινοποιήσει τόσο προς τον πρωθυπουργό όσο και την κυβέρνηση.

Η Επιτροπή κάνει λόγο για «ΜΚΟ δύο ταχυτήτων», για «διαπιστώσεις περί θολού και μη επαρκώς χαρτογραφημένου τοπίου δράσης και λειτουργίας τους», αλλά και για περιπτώσεις χρηματοδοτήσεων με «αμφισβητούμενη ή ακόμα και ελάχιστη δράση».

Παράλληλα, τονίζει την ανάγκη άμεσης νομοθετικής παρέμβασης πάνω σε τρεις άξονες:

- Διαμόρφωση σαφούς ενιαίου νομοθετικού πλαισίου για τη λειτουργία των ΜΚΟ.

- Επικαιροποίηση ενιαίου εθνικού δεσμευτικού μητρώου και

- Δημιουργία ευέλικτου τακτικού μηχανισμού ελέγχου των οικονομικών τους στοιχείων.

Όπως τονίζεται στο πόρισμα της Επιτροπής, «το τοπίο δράσης και λειτουργίας των ΜΚΟ παραμένει εδώ και δεκαετίες νεφελώδες, με απουσία ενιαίου και σαφούς θεσμικού πλαισίου, αδυναμία πλήρους χαρτογράφησής τους και ανεπάρκεια συντονισμένου ελέγχου των χρηματοδοτήσεών τους».

«Είναι ενδεικτικό, ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν αποσταλεί στην Επιτροπή, μόνο δύο υπουργεία (Εξωτερικών και Υγείας), τηρούν ένα είδος Μητρώου ΜΚΟ με τις οποίες κατά καιρούς συνεργάζονται και χρηματοδοτούν, και ένα μόνο υπουργείο (Προστασίας του Πολίτη), τηρεί ένα είδος μητρώου εθελοντικών οργανώσεων, ενώ η συντριπτική των υπουργείων τηρεί απλούς καταλόγους εγγεγραμμένων ΜΚΟ, οι οποίοι, όμως, παρουσιάζουν έντονα προβλήματα, είτε γιατί είναι ελλιπείς, είτε γιατί συχνά περιλαμβάνουν διαφορετικές και τελείως ανομοιογενείς μεταξύ τους οργανώσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά στο πόρισμά της η Επιτροπή και προσθέτει:

Οι ελληνογενείς Βλάχοι - Συνέντευξη Α. Λαζάρου

Εξ αφορμής της συμμετοχής σας με άλλους τρεις (Ρίτα Λαζάρου - Παναγάκη, Λεωνίδα Τζημοζιώγα, Δημήτριο Τσακτάνη) στην πρόσφατη συγγραφή τόμου, που επιγράφεται ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΙΣ ΒΛΑΧΟΙ, (Αθήνα 2005, 333 σελ.) και όσων είδαν το φως της δημοσιότητας στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο της Αθήνας (Το Βήμα 8/7/2006, 7-8, Θεσσαλικό Μέλλον 31/5/2006, Η Ωραία Σαμαρίνα 304 Μάιος - Ιούνιος 2006, 6 και των Ιωαννίνων Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, ΚΔ' 2005, 289-313, Πρωινός Λόγος, 4/7/2006, Τα Γιάννινα), φρονούμε ότι ως ειδικευμένος ρωμανιστής - βαλκανολόγος, κ. Λαζάρου, θα μπορούσατε να μας φανείτε χρήσιμος στην προσπάθειά μας για έγκυρη και υπεύθυνη ενημέρωση των αναγνωστών μας παραχωρώντας σχετική συνέντευξη. 
Το δε πρώτο ερώτημα μας είναι το ακόλουθο: ο επιθετικός προσδιορισμός ελληνογενείς στο ουσιαστικό Βλάχοι τοποθετήθηκε τυχαία ή εσκεμμένα;

Απ: Ασφαλώς σκόπιμα. Δοθέντος άλλως τε ότι ήδη από τον πρώτο Νεοέλληνα ιστορικό Κωνσταντίνο Μ. Κούμα (1777-1836) και τις μετέπειτα αλλεπάλληλες και εντυπωσιακά ενδιαφέρουσες διεπιστημονικές δημοσιεύσεις, αρχαιολογικές, ιστορικές, γλωσσολογικές, λαογραφικές, ανθρωπολογικές, Ελλήνων και ξένων ειδικών, μάλιστα και διαπρεπών Ρουμάνων επιστημόνων, η ελληνικότητα των Βλάχων του Ελλαδικού χώρου και της διασποράς τεκμηριώνεται αδιάσειστα. Στο δε προμνημονευόμενο βιβλίο καταγράφονται όχι μόνον ονομαστικές μνείες αλλά και τα παραθέματα των συγγραφέων αυτούσια και συνήθως στο πρωτότυπο.

Ερ: Τι σας ώθησαν στη συγγραφή του βιβλίου;

Απ: Αφ' ενός επανειλημμένες παροτρύνσεις Βλάχων πνευματικών ανθρώπων ιδίως σε δύο γραπτές παρακλήσεις της Ενώσεως Βλάχων Επιστημόνων και αφ' ετέρου η σπουδή γι' αναίρεση ψιθυριζόμενης, χρόνια αρκετά, πανηγυρικής εκδόσεως κατά την 100ετία (1905-2005) του Ιραδέ (Διατάγματος), που με το αζημίωτο υπέγραψε ο Σουλτάνος προβαίνοντας στην αναγνώριση βλαχικής (!) εθνότητας παρά την θέληση των Βλάχων, οι οποίοι αντιστάθηκαν δυναμικά, αν και δεν υπήρξε, όπως παρατηρεί ο Κ. Μαζαράκης - Αινιάν, «προσήκουσα πάντοτε η πολιτεία των ιθυνόντων το έθνος και την εκκλησία και των εν Μακεδονία αντιπροσώπων αυτών. Δεν ειργάσθησαν κυρίως όπως διαφωτίσωσιν επαρκώς τους ελληνοβλαχικούς πληθυσμούς...». Εξ αιτίας της Ελλαδικής αδιαφορίας οι Ελληνοβλαχικοί πληθυσμοί της Μακεδονίας υπέστησαν αδιάλειπτες διώξεις και αδιανόητα δεινοπαθήματα.

Βλάχοι: Ε, όχι και μειονότητα

Από τραγική ''άγνοια'' της εθνικής του
καταγωγής, προφανώς, ο Ευάγγελος Ζάππας
(φωτογραφία) αλλά και οι  Σίνας, Αβέρωφ,
Στουρνάρας, Αρσάκης, Τοσίτσας,
Ριζάρης και τόσοι άλλοι μεγάλοι Βλάχοι,
δώρησαν στην Ελλάδα και στην
πρωτεύουσα της στάδια, κτίρια,
πνευματικά ιδρύματα, καράβια...

Απάντηση σε άρθρο του καθηγητή Πανταζή Τερλεξή


Αγαπητέ κύριε Διευθυντά,
Με άρθρο του υπό τον τίτλο ''Ας μιλήσουμε ανοιχτά για τις μειονότητες'' στην ''Ελευθεροτυπία'' της 29-3-94, ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πανταζής Τερλεξής, αφού διατυπώνει ορισμένες αξιόλογες γενικές αρχές για τη σύγχρονη θέση της Ελλάδας στα Βαλκάνια, μας πληροφορεί με την εγκυρότητα του πανεπιστημιακού του τίτλου, ότι μεταξύ των άλλων ξένων λαθρομεταναστών, προσφύγων, εργαζομένων, κ.α, ζουν και οι ''παλαιότερες θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες ή ομάδες, όπως οι Μουσουλμάνοι, οι Πομάκοι, οι Βλάχοι, οι Σαρακατσάνοι ή οι Τσιγγάνοι''. Προσθέτει μάλιστα ότι, σε αντίθεση προς ''μια μερίδα της πολιτικής μας ηγεσίας'', ''οι περισσότεροι (από τους πνευματικούς κυρίως ταγούς μας) αναγνωρίζουν πως το πρόβλημα (δηλ. των εθνικών μειονοτήτων) υπάρχει''. Γι' αυτό και καλεί όλες τις δυνάμεις της χώρας ''να θέσουν το θέμα ευθαρσώς σε όλη του την έκταση'' , κλπ.

Να το θέσουν. Γιατί όχι: Αυτό, άλλωστε πράττουν τελευταία με επιμονή και αυξανόμενη πυκνότητα όλοι σχεδόν οι ευφήμως γνωστοί ξένοι φίλοι μας, σύμμαχοι, εταίροι κ.α, που ασφαλώς επιδιώκουν, εν προκειμένω, το καλό της Ελλάδος, όπως μαρτυρούν οι πράξεις τους. Άλλωστε ο καθηγητής Π. Τερλεξής για να το γράφει ευθαρσώς έχει κατά τεκμήριον και την απαραίτητη εκ προοιμίου γνώση. Διαφορετικά, ως πνευματικός ταγός και ως πανεπιστημιακός διδάσκαλος, οδηγεί το πνευματικό του ποίμνιο σε λάθος κατεύθυνση.
Θα γνωρίζει, συνεπώς, και αναμφισβητήτως θα διαθέτει αμάχητα τεκμήρια, ότι, επί παραδείγματι, οι Βλάχοι και Σαρακατσάνοι ως μέλη της αντίστοιχης κατ' αυτόν ''εθνικής μειονότητας'' έχουν αγωνιστεί και οπωσδήποτε αγωνιζόμαστε (διότι είμαι ένας από αυτούς τους Βλάχους) για να απελευθερωθούμε επιτέλους, από το ζυγό του ελληνισμού και να αναγνωρίσει, τέλος πάντων, η Ελλάδα την ''εθνική μας μειονότητα''. Διαφορετικά, είμαστε εθελόδουλοι ή τρελοί τώρα μάλιστα που βρήκαμε τόσο επιφανείς προστάτες, όπως ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Βέβαια, εμείς οι Βλάχοι, όπως και οι Σαρακατσάνοι εξάλλου, είχαμε ανέκαθεν και εξακολουθούμε να έχουμε διαφορετική γνώμη από ότι ο νέος μας προστάτης καθηγητής Τερλεξής, αλλά προφανώς εμείς δεν έχουμε καμία σημασία. Σημασία έχει ο καθηγητής. Φροντίζει πριν από εμάς για εμάς. Δεν έχει καμία σημασία οτι δεν μας ρώτησε. Σημασία έχει ότι αυτός ξέρει. Είναι πνευματικός ταγός.

O ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στην προώθηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής

του Σταύρου Καρκαλέτση

ιστορικού-συγγραφέα

Τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνεται μια ραγδαία άνοδος του ρόλου των μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) στις κοινωνίες του δυτικού κόσμου, τις πολιτικές εξελίξεις και τις διεθνείς σχέσεις. Η παρουσία αυτή αντανακλάται και σε ποσότητα (στη χώρα μας λειτουργούν εκατοντάδες πλέον τέτοιες οργανώσεις), όσο και σε πολυσχιδείς δραστηριότητες, με έμφαση πρωτίστως σε ανθρωπιστικές δράσεις και στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πολλές ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από τον ΟΗΕ και τα όργανά του, τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από πόρους εγχώριων οργανισμών, όπως επιχορηγήσεις υπουργείων και άλλων φορέων.

Αλλά αυτή είναι η μία πλευρά του ρόλου των ΜΚΟ, η «φωτεινή» και καθαρά ανθρωπιστική. Σύμφωνα με τους επικριτές του ρόλου των οργανώσεων αυτών, για την ακρίβεια ορισμένων από αυτές, υπάρχει και η άλλη πλευρά, η «σκοτεινή». Από που προκύπτει η «άλλη όψη» του νομίσματος; Από περίεργες δραστηριότητες κάποιων μη κυβερνητικών οργανώσεων, που τυχαίνει να εξυπηρετούν καθαρά πολιτικές (και ουδόλως ανθρωπιστικές) σκοπιμότητες. Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο είναι «ανθρωπιστική» η δράση αυτών των ΜΚΟ, όταν οι ίδιες γίνονται όχημα διαφόρων εθνικών ή υπερεθνικών κέντρων εξουσίας για να συντελεσθούν πολιτικές κρίσεις και επεμβάσεις στα εσωτερικά κυρίαρχων κρατών.

Οι περισσότερες κριτικές, εστιάζουν στην χρήση από πλευράς ΗΠΑ τέτοιων ΜΚΟ, ώστε οι ανά τον κόσμο επεμβάσεις της υπερδύναμης να τυλίγονται από ένα ανθρωπιστικό πέπλο. Λογικό, αφού η τάση που επιδεικνύει η Ουάσιγκτον για πλανητική κυριαρχία (ή έστω έλεγχο), εντείνεται διαρκώς. Τα παραδείγματα τέτοιων χρήσεων διαφόρων ΜΚΟ ως προκάλυμμα, από πλευράς ΗΠΑ πάντα, είναι παραπάνω από αρκετά. Σταχυολογούνται μόνο λίγα, αρκούντως ενδεικτικά όμως όσο και αποκαλυπτικά. Τον Απρίλιο του 1999, στο βομβαρδιζόμενο από το ΝΑΤΟ Βελιγράδι, κατά την διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στα «ΤΑ ΝΕΑ» και τον δημοσιογράφο Γ. Διακογιάννη ο Γιουγκοσλάβος Υπουργός Εξωτερικών Γιοβάνοβιτς, του κατέθεσε τα εξής στοιχεία: «Έχει έρθει απεσταλμένος από την Ελλάδα που χειρίζεται προγράμματα ΜΚΟ. Σκορπά αφειδώς χρήματα σε οργανώσεις κατά του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Χρηματοδοτεί παράλληλα εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και εξαγοράζει δημοσιογράφους που προπαγανδίζουν δήθεν για τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Ουσιαστικά προωθούν την περαιτέρω διάλυση της Γιουγκοσλαβίας».

Η ίδια δημοσιογραφική πηγή επισημαίνει πως το 2000 στην Παλαιστίνη, εκεί όπου ο ισραηλινός στρατός κατοχής είχε ισοπεδώσει πόλεις σαν την Τζενίν, η βουλευτής και στενή συνεργάτης του Γιάσερ Αραφάτ Ασράουι δήλωνε:«Εχουν δραστηριοποιηθεί ΜΚΟ στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, που προωθούν δήθεν τη φιλία των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων. Στην ουσία με βάση οικονομικά προγράμματα για τα οποία κανείς δεν γνωρίζει το πραγματικό βάθος τους, προγράμματα που δήθεν καταπολεμούν την τρομοκρατία, αυτές οι ΜΚΟ ενισχύουν λογικές περαιτέρω απομόνωσης του λαού μας σε γκέτο που όλο και περισσότερο πνίγουν οι παράνομοι νέοι οικισμοί των Ισραηλινών».

Η Ιερά Εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας της Γράμμουστας στην Προσοτσάνη Δράμας

Η εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας κατασκευάστηκε το 1600-1650 σε εργαστήριο της Καστοριάς. Ήταν τοποθετημένη σε ένα ναό της Παναγίας στο Άργος Ορεστικό ο οποίος καταστράφηκε στον πόλεμο.

Την εικόνα τιμούσαν ιδιαίτερα οι βλάχοι κτηνοτρόφοι της περιοχής για αυτό και κάθε καλοκαίρι μαζί με τα ζώα τους ανέβαζαν και την εικόνα στο χωριό Γράμμουστα στον ορεινό όγκο του Γράμμου. Εκεί με λαμπρότητα εόρταζαν τον δεκαπενταύγουστο. Στο τέλος έβγαζαν την εικόνα στην κεντρική πηγή του χωριού και εκεί ο ιερέας τελούσε αγιασμό από τον οποίο οι κτηνοτρόφοι δίνανε στα ζωντανά τους. Όταν κατέβαζαν τον Οκτώβριο τα ζώα, κατέβαζαν και την εικόνα της Θεοτόκου. Σήμερα η εικόνα μεταφέρεται στη Γράμμουστα μόνο για την ημέρα του Παναγίας.

Στις 3 - 6 Σεπτεμβρίου 2011 θα υποδεχθούν στον Ι.Ν. Αγίων Ταξιαρχών στην Προσοτσάνη την "Ιερά Εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας της Γράμμουστας" απο τον Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής Άργους Ορεστικού.

Ομιλητές: 

Νικόλαος Μέρτζος (Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών)

με θέμα "Η Βλαχόφωνη Ρωμιοσύνη"

Μιχαήλ Τρίτος (Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.)

με θέμα "Βλάχοι και Ορθοδοξία"