Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Η Μονή Βύλιζας - Ματσούκι Ιωαννίνων


Δυστυχώς μέχρι σήμερα, μας είναι άγνωστη γραπτή μαρτυρία χρονολογίας κτίσεως της Μονής. Η αρχαιότερη χρονολογία ανήκει στο έτος 1676, γραμμένη στην εικόνα του Τιμίου Προδρόμου στο τέμπλο. Το δε αναλόγιο χρονολογείται από το 1695, αλλά έχουμε και χειρόγραφα του 14ου αιώνος. Ίσως μπορούμε να υποθέσουμε την ίδρυση της Βύλιζας στο α μισό του 17ου αιώνα.

Η Μονή είναι χτισμένη σε στενόμακρο σιάδι και στο χείλος απότομου γκρεμού πάνω από το Ματσουκιώτικο ποτάμι, σ'ένα τοπίο ιδιαίτερα άγριο όσο και γραφικό, 30΄ με 40΄ δυτικά του οικισμού Ματσούκι, ακολουθώντας το μονοπάτι της Μέσης. Η τοποθεσία της Βύλιζας αποτελούσε άλλοτε ομώνυμο οχυρό, σύμφωνα με την παροιμία που σώζεται μέχρι σήμερα: Κάστρο, Βύλιζα, χωριό Ματσούκι, Καλαρρύτες μαχαλάς και Συρράκο πέντε σπίτια. Η λέξη Βύλιζα προέρχεται από την λατινική vigilo, που σημαίνει αγρυπνώ, φρουρώ, βιγλίζω. Στα βλάχικα η αντίστοιχη λέξη είναι (α)βέγκλιου. Εάν οι Καλαρρύτες και το Συρράκο τοποθετούνται πριν ή πολύ πριν από τον 15ο αιώνα, τότε το Ματσούκι είναι πιο αρχαίο, ακόμη δε παλαιότερο το κάστρο της Βύλιζας.

Η είσοδος στη Μονή γίνεται από τα δυτικά, όπου υπάρχει και ο ξενώνας που στηρίζεται σε τρεις καμάρες, και από τον οποίο αγναντεύει κανείς την περιοχή. Εσωτερικά ευρύχωρο μπαλκόνι στηρίζεται σε τρεις πέτρινες καμάρες, επίσης παραδοσιακές. Η βόρεια πτέρυγα περιελάμβανε την τραπεζαρία και αποθηκευτικούς χώρους, ενώ στη νότια ήταν τα κελιά. Το ευρύχωρο αίθριο είναι στρωμένο με πλάκες.

Αφιερωμένο στη γέννηση του Τιμίου Προδρόμου είναι το παρεκκλήσιο που βρίσκεται λίγα βήματα έξω από τον περίβολο του Καθολικού, κομψό πέτρινο κτίσμα, σκεπασμένο με πλάκα, όπως όλα τα κτίσματα της Μονής. Είναι όλο τοιχογραφημένο από το 1737, δια χειρός των αυταδέλφων Γεωργίου και Στεργίου, από το γειτονικό χωριό Καλαρρύτες.

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Επιστολή της Παμμακεδονικής ΗΠΑ προς τον Τζον Κέρι: Να μην προωθήσει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ


Να μην προωθήσει την ένταξη 
της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ ζητά η  
Παμμακεδονική Ένωση Ηνωμένων Πολιτειών, με επιστολή της στον 
υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι.

Στην επιστολή του ελληνοαμερικανικού αυτού φορέα – εκπροσωπεί μακεδονικές οργανώσεις και συλλόγους στην Αμερική -, τονίζεται ότι «οι χώρες που φιλοδοξούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια για την ένταξη» και «η ΠΓΔΜ δεν είναι μία από αυτές τις χώρες».

Στην εκτενή επιστολή προς τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την οποία υπογράφουν ο ύπατος πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης, Δημήτρης Χατζής και ο ύπατος γραμματέας, Θωμάς Ρήγας, καταγράφονται οι θέσεις της Παμμακεδονικής σε σχέση με την ιστορία, τη «μακεδονική ταυτότητα», το όνομα και τις «επεκτατικές επιδιώξεις» των Σκοπίων, ενώ σχολιάζονται σχετικές αναφορές του Αμερικανού πρέσβη στα Σκόπια, Πολ Γουόλερς, καθώς και το πρόσφατο αίτημα μελών του Κογκρέσου (με επιστολή τους στον Τζον Κέρι) για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, κατά την προσεχή σύνοδο κορυφής.

«Μια θετική επίλυση του ζητήματος της ονομασίας θα αποτελέσει βασικό στοιχείο για την αποφυγή της απειλής για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και την προώθηση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή» υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων στην επιστολή, στην οποία καταγράφονται τα «οικονομικά και πολιτικά πλεονεκτήματα» της Ελλάδας ως μιας «ηγετικής και σταθεροποιητικής δύναμης» στα Βαλκάνια, μέλους του ΝΑΤΟ για πάνω από 60 χρόνια και πλήρες μέλους της ΕΕ.

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Χαλβάς σιμιγδαλένιος - Το γλυκό της νηστείας


Ο παραδοσιακός σπιτικός χαλβάς είναι ιδιαίτερα εύκολος και γρήγορος στην παρασκευή. Είναι ένα κλασικό γλυκό, μυρωδάτο και νόστιμο, που προτιμάται πολύ σε περιόδους νηστείας. 


Της Παπαστεργίου Δέσποινας

~ Υλικά
1 φλυτζάνι λάδι (1/2 ελαιόλαδο και 1/2 σπορέλαιο)
2 φλ. σιμιγδάλι χοντρό
3 φλ. ζάχαρη
4 φλ. νερό
1 κουτ. γλυκού κανέλα
λίγα καρύδια, σταφίδες και μέλι (προαιρετικά)


~ Εκτέλεση
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το νερό και τη ζάχαρη να βράσουν για δέκα λεπτά. Σε μια άλλη βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί καλά, ρίχνουμε το σιμιγδάλι μας και με μια ξύλινη κουτάλα ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πάρει ένα καστανόξανθο χρώμα. Προσθέτουμε με προσοχή το σιρόπι, τις σταφίδες και τα καρύδια, χαμηλώνουμε την φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι ο χαλβάς μας να ξεκολλάει από τα τοιχώματα. Τον απομακρύνουμε από την φωτιά και προσθέτουμε λίγη κανέλα και ανακατεύουμε. Αδειάζουμε τον χαλβά σε μια φόρμα, πατάμε καλά για να αποκτήσει σχήμα και τον αφήνουμε να κρυώσει. Όταν είναι έτοιμος, τον ξεφορμάρουμε σε μια πιατέλα και τον πασπαλίζουμε με λίγη κανέλα και καρύδια. Αν θέλουμε μπορούμε να τον βάλουμε σε μικρά ατομικά φορμάκια και όταν τον σερβίρουμε να τον περιλούσουμε με λίγο μέλι..

Βλάχικοι κεφτέδες με πράσα


Μια πεντανόστιμη συνταγή από το Παλαιοχώρι Συρράκου με αγνά υλικά, μαγειρεμένη με την αγάπη και το 
μεράκι της φίλης μας Ελευθερίας. Απολαύστε την!

Της Ελευθερίας Μπούτζα

~ Υλικά
Για τους κεφτέδες:
1 κιλό κιμά μοσχαρίσιο 
2 μέτρια κρεμμύδια 
1 αυγό, λίγο αλεύρι
αρκετό δυόσμο ψιλοκομμένο 
αλάτι, πιπέρι 
2 φέτες μπαγιάτικο ψωμί μουλιασμένο σε νερό

Για την σάλτσα πράσου:
5 πράσα
2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα
1/2 φλ. ελαιόλαδο 
1/2 λίτρο ζωμό κρέατος 
1/2 φλ. χυμό ντομάτας 
αλάτι, κόκκινο καυτερό πιπέρι 
2 - 3 φύλλα δάφνης

~ Εκτέλεση
Ζυμώνουμε καλά το κιμά με το αυγό, τα τριμμένα κρεμμύδια, το δυόσμο, το αλάτι, το πιπέρι και το στραγγισμένο ψωμί. Αφήνουμε το μίγμα να "ξεκουραστεί" λίγη ώρα και στη συνέχεια το πλάθουμε σε κεφτέδες ίσου μεγέθους. Τους αλευρώνουμε και ετοιμάζουμε τη σάλτσα. Πλένουμε τα πράσα και τα κρεμμύδια και έπειτα τα καθαρίζουμε και τα ψιλοκόβουμε. Τα βράζουμε σε κατσαρόλα με νερό για πέντε λεπτά και τα στραγγίζουμε καλά. Σε άλλη κατσαρόλα καίμε το λάδι και στη συνέχεια ρίχνουμε τα πράσα και τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε ελαφρά. Προσθέτουμε το ζωμό κρέατος, το χυμό ντομάτας, το αλάτι, τη δάφνη και το πιπέρι. Αφήνουμε να πάρουν βράση σε χαμηλή φωτιά. Σε ένα πυρέξ ρίχνουμε τη σάλτσα και τοποθετούμε από πάνω τους κεφτέδες και ψήνουμε για μια ώρα στους 200 βαθμούς.
Καλή επιτυχία!

Διάφορες ιστορικές εκτιμήσεις όσον αφορά στον χρόνο της μαζικής έλευσης των Βλάχων της Πίνδου στο Βέρμιο (αρχές 19ου αι.)


Σύμφωνα με χειρόγραφα του Πέτρου Μπαντραλέξη (1835-1919), γιό του Γιώργη Μπαντραλέξη, που δημοσιεύθηκαν το 1992 από τον καθηγητή στο Βουκουρέστι Νικολάε-Σέρμπαν Τανασόκα (‘Βεργιάνοι Βλάχοι’, Α. Κουκούδη σελ. 108),  ένα φαλκάρι 30 περίπου οικογενειών με αρχηγό τον Αλέξη Μπάρδα έφυγε από την Αβδέλα το 1817 μετά από σύγκρουση με κάποιον Τουρκαλβανό. Ο Μπαντραλέξης εγκαταστάθηκε κοντά στα ορεινά Άνω Πορόϊα έξω από την επικράτεια του Αλή Πασά και είχε σαν χειμαδιά την Χαλκιδική (Κασσάνδρα). Μετά από περιπέτειες (ληστείες στη Χαλκιδική, εγκατάσταση στη Βλάστη, χειμαδιά στη Κατερίνη) και την ερήμωση του Βερμίου, το 1826 εγκατέστησε τα καλύβια του στο Βέρμιο.

Σε βιβλίο του ο ιστορικός  Βεροιώτης Γ. Χιονίδης με τίτλο Οι ανέκδοτες αναμνήσεις του Γιώτη (Παναγιώτη) Ναούμ  για τους Βλάχους της Ηπείρου και της Μακεδονίας στη διάρκεια του 19ου αιώνα  και για την επανάσταση  του 1878 στη Μακεδονία -(Ανάτυπον εκ του ΚΔ΄ τόμου των ‘Μακεδονικών’, Θεσσαλονίκη 1984) μελέτησε  προσεκτικά τις εξής πληροφορίες: Πρώτα από όλα, υπήρχε το πρωτότυπο  χειρόγραφο κείμενο του Ναούμ στα ρουμανικά. Ο Ναούμ (1874-1966)  το έγραψε όταν ήταν  στη Ρουμανία (80 ετών). Αυτός το έδωσε στον ανηψιό του Γεώργιο Καπρίνη, που το μετέφρασε στα ελληνικά και εκείνος με τη σειρά του το έδωσε για διόρθωση ορθογραφικών και συντακτικών λαθών στον λόγιο και δικηγόρο Αλέξανδρο Παπαβασιλείου, ο οποίος και το δακτυλογράφησε. Ο Γ. Χιονίδης απέκτησε με νόμιμο τρόπο τόσο το χειρόγραφο του Καπρίνη όσο και το δακτυλογραφημένο κείμενο  του Α. Παπαβασιλείου  και έγραψε το συγκεκριμένο βιβλίο. Έτσι, θα μπορούσε να θεωρήσει  κανείς ότι με την παρέμβαση τόσο πολλών, αλλά και με τον  φυσικό συναισθηματισμό του Ναούμ (απόγονος της οικογένειας Ζεάνα Ντάσιου) πιθανόν να έγιναν  κάποια ιστορικά λάθη στην αφήγηση των αναμνήσεων, χωρίς να φταίει ο ιστορικός Χιονίδης. Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά ότι έγιναν παραφράσεις και αλλαγή κειμένων στις σημειώσεις του Ναούμ.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο  Αλέξανδρος Β. Παπαβασιλείου συνέγραψε βιβλίο με τον τίτλο «Ιστορικά σημειώματα για τους Βλάχους ή Κουτσόβλαχους», Βέροια 1969, όπου στις σελίδες 91-102 παρουσιάζει μια περίληψη της αφήγησης του Ναούμ (μετακίνηση των Βλάχων των Γρεβενών στο Βέρμιο και επανάσταση του Κολινδρού).

Απόστολος Αρσάκης - Ο Μεγάλος Ευεργέτης της Παιδείας


Το όνομα του είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στην ιστορία των Εθνικών Ευεργετών με καταγωγή από την Ήπειρο. Υπήρξε αναμφισβήτητα ένας από τους σπουδαιότερους και ευφυέστερους Έλληνες του εξωτερικού με πλούσιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.

Γύρω από τον βασικό ιδρυτικό πυρήνα αναπτύχθηκε ένας μεγάλος κύκλος ευεργετών και δωρητών που, με την προσφορά τους, στήριξαν σε πολλά επίπεδα τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία στα πρώτα της βήματα, χαράσσοντας την πορεία των Σχολείων της με τη θεμελίωση τής οικονομικής αυτονομίας τους -και αυτό μέσα στις δυσχερείς για την οικονομία τής μετεπαναστατικής Ελλάδας συνθήκες.
Σημαντικότερος όλων των ευεργετών στάθηκε ο Απόστολος Αρσάκης, γιατρός, λόγιος και πολιτικός από τη Χοταχόβα Πρεμετής Ηπείρου, ο οποίος έζησε και διέπρεψε στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Όταν το 1850 η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία προσπαθούσε αγωνιωδώς να εξασφαλίσει πόρους για την ανέγερση των κτηρίων της, ο Αρσάκης ανέλαβε την αποπεράτωση τού Μεγάρου της οδού Πανεπιστημίου, κάλυψε τα μέχρι τότε έξοδα της Εταιρείας και της διέθεσε ποσό με το οποίο της παρείχε τα μέσα για να συνεχίσει απρόσκοπτα το έργο της. Δικαίως, λοιπόν, η Φ.Ε. ονόμασε τα Σχολεία της Αρσάκεια προς τιμήν του.

Ο Απόστολος Αρσάκης γεννήθηκε το 1792 στη Χοταχόβα (Hotovë) της Βορείου Ηπείρου, κοντά στην Πρεμετή. Προέρχονταν από βλαχόφωνη οικογένεια και ήταν γιος το Κυριάκου Αρσάκη, ο οποίος ήταν εξάδελφος με τους αδερφούς Τοσίτσα. Σε μια από τις συνεχόμενες νυχτερινές επιδρομές των γενιτσάρων τού Αλή Πασά, ο πατέρας του Αρσάκη, βλέποντας τον κίνδυνο να πέσει στα χέρια των Τούρκων ο γιος του, παίρνει τον Αποστόλη και πηγαίνουν στην Πρεμετή. Επειδή τα πράγματα χειροτέρευαν, το 1800 πήρε την απόφαση να στείλει τον οκτάχρονο γιο του στο Βουκουρέστι, όπου ζούσε ο αδερφός του Γεώργιος, ο οποίος ήταν έμπορος, και οι θείοι του Ζώτος και Ηλίας.
Το 1804 ο θείος του τον έστειλε για σπουδές στη Βιέννη. Για μία εξαετία έλαβε τη γυμνασιακή εκπαίδευση και διδάχθηκε την ελληνική παιδεία από τον διδάσκαλο τού Γένους Νεόφυτο Δούκα. Στη συνέχεια μετέβη στη Χάλη τής Σαξονίας όπου σπούδασε Ιατρική.

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Μακεδονία σημαίνει Ελλάδα


Ο Stephen G. Miller, Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Berkley, Καλιφόρνια ΗΠΑ, εξηγεί σε επιστολή του γιατί τα Σκόπια σε καμία περίπτωση δεν πρέπει 
να ονομάζονται Μακεδονία.

Συγκεκριμένα, γράφει ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology:

«Ανοίγοντας σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του περιοδικού Archaeology, ανέτρεξα με ενδιαφέρον στο «Γράμμα από τη Μακεδονία», και διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα γράμμα από την Παιονία – περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Livy για τη δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) κάνει σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο.

Κατά το Στράβωνα (7.τμ.4) είναι ακόμη περισσότερο σαφές να λεχθεί, ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη δίοδος από την μία στην άλλη περιοχή ήταν (και παραμένει σήμερα) η διάβαση μέσω του στενού περάσματος του Αξιού ποταμού (ή Βαρδάρη). Με άλλα λόγια η περιοχή την οποία περιγράφει ο Matthew Brunwasser στο άρθρο του “Owning Alexander”, ήταν στην αρχαιότητα η Παιονία.

Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχτηκαν στον Φίλιππο τον Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος Σικελός 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πραγματικά, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.230), μας λέγει ότι είχαν σκλαβωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει τα ίδια. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχτηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία (και από όσα γνωρίζω δεν επιζητεί αυτή την ονομασία σήμερα).
Παίονες έστω, Μακεδόνες ποτέ.

Λαογραφία και παράδοση των ημαθιώτικων Πιερίων - Ιωάννης Τσιαμήτρος


Ένας κόσμος που χάνεται..

"Χρόνια τώρα παρατηρώ τους απλοϊκούς, αυθεντικούς και γνήσιους ηλικιωμένους ανθρώπους στα Ημαθιώτικα Πιέρια και δεν έχω παρά να εκφράσω το θαυμασμό μου για την απλότητά τους την αξιοπρέπεια, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια, την καθαρότητα της ψυχής, τη διάθεση για προσφορά, την ντομπροσύνη, την φιλοξενία, την αλληλεγγύη και άλλες πολλές αξίες που θεωρώ πως έρχονται από τα βάθη των αιώνων και που μας παραπέμπουν στην αρχαιότητα και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι γνήσιοι άνθρωποι της ελληνικής υπαίθρου που, χωρίς να το ξέρουν, κουβαλούν μέσα τους την πείρα και τη σοφία ενός ολόκληρου πολιτισμού, του λαϊκού μας πολιτισμού. Ενός πολιτισμού, που εμείς οι "πολύξεροι", "γραμματιζούμενοι" και τεχνοκράτες θέλουμε να ξεχάσουμε και οδηγούμαστε σε δρόμους που ούτε και εμείς ξέρουμε πού θα μας οδηγήσουν, επηρεασμένοι από τον σύγχρονο τρόπο ζωής και πολιτισμό που μας επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση, η νέα τάξη και το πρότυπο της σύγχρονης ευδαιμονίας. Όσα βέβαια ο αναγνώστης θα διαβάσει αποτελούν το τέλος μιας εποχής. Δυστυχώς, η σκυτάλη αυτής της εποχής φοβούμαι πως δεν έχει άλλο δρομέα να παραδοθεί. Η νέα ταχύτητα αλλαγής της κοινωνίας, όπου το κάθε τι πεθαίνει πριν παλιώσει, πλούτισε βέβαια τους ανθρώπους σε υλικά αγαθά, τους φτώχυνε όμως σε ψυχική "ευρωστία" και ομορφιά. Κρούοντας λοιπόν τον κώδωνα του κινδύνου θα πρέπει να βρεθεί τρόπος μπροστά σε αυτήν τη δίνη του "σύγχρονου και υλιστικού κόσμου" να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στο χτες και το σήμερα. Αυτό το πόνημα είναι μια απειροελάχιστη προσπάθεια, ένα μικρό λιθαράκι προς αυτόν το στόχο..."

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες - Δημητρίου Ε. Ευαγγελίδη


Ένα ακόμη σημαντικό έργο του πολυγραφότατου Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη (γνωστού από τα μνημειώδη και μοναδικά στη βιβλιογραφία λεξικά του για τα αρχαιοελληνικά φύλα και τους λαούς του αρχαίου κόσμου, αλλά και του χρηστικότατου πρόσφατου βιβλίου του για την «Αρχαία Μακεδονία»), που επανέρχεται ...δριμύτερος με το νέο του πόνημα για την καταγωγή των Αλβανών (Σκιπετάρων) και τους αρβανιτόφωνους Έλληνες.

Με στρωτή και ευκολοδιάβαστη γραφή, με συστηματική και απόλυτα τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία (580 υποσημειώσεις που παραπέμπουν σε δεκάδες επιστημονικά έργα, μελέτες, πρακτικά συνεδρίων και εξειδικευμένες εργασίες κυρίως ξένων ερευνητών και ειδικών), ο συγγραφέας αποδομεί μύθους και ευρύτατα διαδεδομένες αντιλήψεις για την εθνογένεση του αλβανικού λαού, αποκαθιστά την επιστημονική αλήθεια, προβάλλοντας τις τρέχουσες αντιλήψεις της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας στο ζητήμα αυτό.
Οι θέσεις του για τους αρβανιτόφωνους Έλληνες πολύ ενδιαφέρουσες, όπως και η οξεία κριτική του σε ορισμένους προβεβλημένους συγγραφείς της ...Εσπερίας, ξεσκεπάζοντας τις πολιτικές σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από πολυδιαφημισμένα βιβλία, τα οποία διαστρεβλώνουν τα πραγματικά γεγονότα και παρουσιάζουν μονόπλευρες απόψεις.

Το κεφάλαιο «Τα ιλλυρικά φύλα και η εμφάνιση των Αλβανών» αποτελεί κάτι το μοναδικό στην ελληνική βιβλιογραφία δεδομένου ότι προσκομίζονται τεκμήρια και ερευνητικά στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά, αποδεικνύοντας ότι η σύνδεση μεταξύ των Ιλλυριών της αρχαιότητας, οι οποίοι εξαφανίστηκαν ως λαός από τον 3ο μ.Χ. αιώνα και των νεώτερων Αλβανών, η πρώτη μνεία για τους οποίους γίνεται στα τέλη του 11ου αιώνα, αποτελεί έναν κατασκευασμένο αλβανικό εθνικό μύθο από ένα στενό κύκλο Αλβανών μεταναστών στις ΗΠΑ, που απέκτησε ισχύ επίσημης κομματικής γραμμής και αδιαμφισβήτητης «επιστημονικής» αλήθειας επί καθεστώτος Εμβέρ Χότζα. Η ερμηνεία αυτής της κατασκευής τεκμηριώνεται με τις αναλύσεις ξένων επιστημόνων και ερευνητών (μεταξύ των οποίων και κορυφαίοι Αλβανοί διανοούμενοι) στο εξαιρετικό κεφάλαιο «Επιστήμη και πολιτική», όπου αποκαλύπτονται οι πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από αυτές τις μεθοδεύσεις.

Η συνέχεια του Ελληνισμού και η Ιστορία μέσα από την Παράδοση


Oμιλία του Τσιαμήτρου Γιάννη το καλοκαίρι του 2013 στο Ξηρολίβαδο στην 
'Ημέρα μνήμης πεσόντων'

Σεβασμιώτατε, Πρόεδρε του ΠΟΞ, αγαπητοί συγχωριανοί, κυρίες και κύριοι

Η σημερινή ομιλία μου έχει σαν θέμα ‘Η συνέχεια του Ελληνισμού και η Ιστορία μέσα από την παράδοση’, ένα θέμα πάντοτε επίκαιρο και ιδιαίτερα στο σημερινό μας μνημόσυνο για τους πεσόντες τους Ξηρολιβάδου στους Εθνικούς Αγώνες.
Θα προσπαθήσω να το σκιαγραφήσω συμπυκνωμένα με έναν απλό και μεστό λόγο. Επέλεξα το πρώτο σκέλος της ομιλίας μου γιατί τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο, πρώτον, της εθνικής λήθης, δεύτερον, της διαστρέβλωσης της Ιστορίας και τρίτον, του συμπεράσματος, μικρού ευτυχώς μέρους της διανόησης μας, ότι δεν υφίσταται συνέχεια του Ελληνικού Έθνους.
Και για να γίνω περισσότερο σαφής:
Πόσοι από τους νέους μας γνωρίζουν τα ιστορικά γεγονότα του λαού μας; Άπειρα είναι τα παραδείγματα από τα ‘μαργαριτάρια’ που βλέπουμε και ακούμε στις τηλεοράσεις, όταν νέοι ερωτώνται από τους δημοσιογράφους για τις εθνικές γιορτές.
Αρκετοί ‘ανανεωτικοί’, μέσα σε εισαγωγικά, ακόμα και πανεπιστημιακοί, σε ομιλίες και βιβλία τους αναγάγουν την Ελληνική Επανάσταση του ‘21 σε ταξική και όχι εθνική. Μερικοί μάλιστα θεωρούν ότι δεν έγινε γενοκτονία των Ποντίων και ότι η σφαγή των Τούρκων στην Σμύρνη το 1922 ήταν ‘συνωστισμός’! Και άλλα πολλά…
Όσον αφορά στην τρίτη διαπίστωση, κακώς διάφοροι διανοούμενοι ομιλούν για εθνογένεση του ελληνικού Έθνους. Διαβάζοντας το βιβλίο του συγγραφέα Μελέτη Μελετόπουλου, διδάκτορα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών και Φιλοσοφίας με τον τίτλο ‘Το Ζήτημα του Πατριωτισμού’ εκδόσεις Παπαζήση, επάνω στο θέμα διαπιστώνει κανείς τα εξής:
«Πράγματι οι ιστορικοί ξένοι καθηγητές Gelner και Hobsbaum έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν ότι η διαδικασία της εθνογένεσης των κρατών του δυτικού κόσμου πέρασε από τις φάσεις του φεουδαλικού μεσαίωνα, της Αναγέννησης, του Διαφωτισμού και της Βιομηχανικής Επανάστασης. Αυτές οι διαδικασίες όμως απουσιάζουν παντελώς από την ελληνική ιστορία λόγω της Τουρκοκρατίας. Δηλαδή, μετά τη διάλυση του Δυτικού ρωμαϊκού κράτους το 476 μ.Χ., το ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος επιβίωσε με επιτυχία και το Βυζάντιο (Ρωμανία τότε) διήγε περίοδο μεγάλης ακμής, ενώ η Δυτική Ευρώπη βίωνε το χιλιόχρονο δράμα της. Αντίθετα, όταν το Βυζάντιο όδευε προς το τέλος του, η Δυτική Ευρώπη συγκλονίζονταν από την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, ενώ ο Ελληνισμός περνούσε τον δικό του τραγικό μεσαίωνα με την τουρκοκρατία.

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Fanula Papazoglu, PhD


Academician Fanula Papazoglu was born in Bitola (present day former Yugoslav Republic of Macedonia, FYROM) in 1917 where she went to primary school and completed her secondary school education in 1936. She studied classical philology with the history of ancient times and archeology at the College of Philosophy, University of Belgrade. During the period of occupation, being a member of students organization, she participated in the national liberation movement. From 1942 till 1943 she was imprisoned at the Banjica concentration camp.

She graduated in 1946 from the College of Philosophy, University of Belgrade and she defended her Ph.D. thesis titled "Macedonian towns during Roman period" in 1955. She worked at the Department for the History of Ancient Times, College of Philosophy, University of Belgrade from 1947; in 1965 she became full professor. She was elected corresponding member of the Serbian Academy of Sciences and Arts (SASA) on March 21st, 1974 and its full member on December 15th, 1983.

Dr. Fanula Papazoglu directed the Center for Ancient Epigraphs and Numismatics at the College of Philosophy. She collaborated with the Center for Balkan Research of the Academy of Sciences and Arts of Bosnia and Herzegovina, member of the editorial staff of its yearbook and of journal "Živa antika". She participated in various international conferences and was invited lecturer at universities in Yanina and Athens (Greece), Berlin and Munich (Germany). She was a corresponding member of the German Archaeological Institute and honorary doctor at Sorbonne, honorary member of the Philological society "Parnas" in Athens and member of the FYROM Academy of Sciences and Arts. She was the author of about 130 papers dealing with the period of ancient times. She received the Belgrade October Award and the 7th of July Award.

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

«ΑΘΩΕΣ» ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΖΟΦΕΡΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ


ή αλλιώς
      ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ ΦΕΡΟΝΤΕΣ

Ένα παράξενο συμβάν που όπως περιγράφεται στο απόσπασμα που ακολουθεί 
από το πρόγραμμα "περιήγησης" της Süddosteuropa Gesellschaft 
(από τις 07 – 15 Σεπτεμβρίου 2013 στην Βορ. Ελλάδα) εμπλέκει 
τον... Σύλλογο Βλάχων Βέροιας. Τα ερωτηματικά παραμένουν...


Του Δημήτρη Κουτσομητόπουλου
Μόναχο 14.05.2013

Φωτο: Η Βορ. Ελλάδα που θα επισκεφτεί η "ταξιδιωτική ομάδα" σε μια εντελώς 'τυχαία' διοικητική της διαίρεση σε αλλήστου μνήμης εποχές

Την στιγμή που εμείς, εδώ στα ξένα,  σχεδόν καθολικά σιωπούμε και μετά βίας αναφερόμαστε - διαμαρτυρόμαστε για τα όσα κατά περιόδους μας καταμαρτυρούν  τα γερμανικά ΜΜΕ, και εφαρμόζουν στην χώρα μας η γερμανική κυβέρνηση και πολιτική ηγεσία.. 
την στιγμή που ιδιαίτερα εμείς εδώ στην Γερμανία, "συλλογικά ξεχνάμε" τις αιτίες που μας οδήγησαν στην "οδύσσεια" της μετανάστευσης , και δεν λέμε κουβέντα όχι μόνο γι αυτά που συμβαίνουν τώρα, αλλά και τα όσα  επέφερε η γερμανική κατοχή - θηριωδία στην πατρίδα μας, όπως οι καταστροφές, εγκλήματα, ολοκαυτώματα κλοπές και οφειλές που δεν έχουν ξεπληρώσει και που  είναι διεθνώς καταγεγραμμένα..

Οι εδώ συμπολίτες μας, επειδή  "ως γνωστόν" είναι μεθοδικοί!!!!! και λάτρεις των "καταγραφών και μετρήσεων", ιδεολογικά προετοιμασμένοι, από το σπίτι, το σχολειό και το πανεπιστήμιο, για το ¨"ορθόν" και "πρέπων", και  δρώντας πάντα προληπτικά  έχοντας βάθος ιστορικού ορίζοντα, και τέλος ακολουθώντας πάντα τις ίδιες "φωνές" [1], ΑΠΤΟΗΤΟΙ, οργανώνουν "τουριστικά" ταξίδια στην πατρίδα μας με ειδικούς πολιτικούς  στόχους, "επιστημονικά" καλυμμένους.  

Οργανώνουν ειδικά ταξίδια, όπου μαζί με τα φυσικά κάλλη και αρχαιολογικά αξιοθέατα (καλυμμένα απ αυτά), θα επισκεφτούν και θα καταγράψουν εθνικές, γλωσσικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές ιδιομορφίες, μειοψηφίες κλπ. 

Και για του λόγου το αληθές, εδώ ένα μικρό απόσπασμα από το "πρόγραμμα' περιήγησης (ο θεός να μας φυλάει απο τέτοιες επισκέψεις - περιηγήσεις και... επισκέπτες) που διοργανώνεται από ένα από τα πιο υπεύθηνα think tank της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής αναφορικά με την βαλκανική πολιτική. Την περίφημη SÜDOSTEUROPA GESELLSCHAFT * (SOG) [2].

Απόσπασμα από το πρόγραμμα "περιήγησης" της „Süddosteuropa Gesellschaft“ απο τις 07 – 15 Σεπτεμβρίου 2013, στην Βορ. Ελλάδα..

1. Nach der Besichtigung geht es weiter nach Veria,eine Stadt mit einer gemischten Bevölkerungsstruktur. Dort wird es ein Gespräch mit Vertretern der Aromunen geben (SOG). 
2. Im Gebiet um die Prespa-Seen leben viele Slawo-Makedoner. In dem Dorf Agios Germanos bietet sich Gelegenheit, mit slawo-makedonischen Vertretern über die aktuelle Situation dieser Minderheit zu sprechen (SOG).
3. West-Thrakien: Umstrittenes Grenzland : ....Weiterfahrt über Xanthi nach Echinos, unweit der Grenze zu Bulgarien, einem Zentrum der muslimischen Minderheit der Pomaken. Dort werden in einem Gespräch mit Kommunalpolitikern aus West-Thrakien die Probleme dieser multi-religiösen und multi-ethnischen Region thematisiert werden (SOG). Abend in Xanthi, das in der jüngeren Geschichte mehrfach unfreiwillig die Nationalität zwischen Griechenland und Bulgarien wechselte.**

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

FUEN: German ethno-specialists working for the partitioning of Iraq, invent a Vlach ''minority'' in Greece


Multi-Partisan Directorate 2006/10/19
FLENSBURG - BOZEN - BAGHDAD - ATHENS 
(Own report) 

German ethno-specialists are aiding in the preparations for Iraq's territorial partitioning into three ("autonomous") states. The partitioning is being prepared by a "study group" of the US Congress, under the chairmanship of former Secretary of State, James Baker. According to their plan Iraq must be subdivided into "autonomous regions". The "European Academy Bozen" is giving training courses in "autonomy" to Iraq's future regional managers. Over the past few weeks courses in this program have been given. The "European" academy is a minority research institute, financed by the government of the German-speaking province, Bozen, in Italy's Southern Tyrol region. The academy has close ties to well-known front organizations of the Berlin government's foreign policy apparatus, whose activities can be termed "ethnicist" and "racist". At a joint conference next week in Bozen, ethno-specialists aim to take up other international areas of tension. The focus of the "ethnic group" consultations, under German leadership, are the conflicts in Northern Ireland and Northern Spain ("Basque Country") as well as alleged centers of conflict in Greece.
Last week around 40 delegates of Baghdad's war administration came to Bozen for instructions in "autonomy". In the context of a masters study course on "federalism in pluralistic States,"[1] they were to receive insights into the "living together of peoples of various ethnic groups." The ethnicist "folk group" concept, that laid the groundwork for the victimization of hundreds of thousands during the reign of Nazi terror [2], currently forms the basis for the US agenda for the break-up of Iraq into zones of "folk groups."[3] Accordingly, the "folk groups" the Sunnis, Shiites and Kurds will be divided into three regional states, in order to facilitate the control of that country, rich in raw materials. US planning explicitly refers to the ethnic (blood) homogenization of Iraq, which is to be wiped from the map through the establishment of "blood borders".[4]

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Γράμμουστα θα πει «ομορφιά γραμμένη»


Του Κωστή Ζαφειράκη 
(από τις αφηγήσεις του Βασίλη Μπατζογιάννη)


Η Γράμμουστα για μένα είναι μνήμη, συνέχεια στο χρόνο, ζωή… Θυμάμαι μικρό παιδί, Έκτης Δημοτικού, να διασχίζω για ώρες το δάσος, προς την Αετομηλίτσα και από κει στην Γράμμουστα. Δεν υπήρχαν συγκοινωνίες τότε, ένα φορτηγό μας άφηνε στο Επταχώρι, όπου μας περίμεναν τα άλογα και τα μουλάρια για να μας πάνε στο χωριό... ταξιδεύοντας μέσα στη νύχτα πάνω σε δύσβατα μονοπάτια, ώρες ολόκληρες. Καβάλα στ’ άλογα, με απόλυτο σκοτάδι, με όλους τους θορύβους της άγριας φύσης γύρω μου -θροϊσματα, ουρλιαχτά λύκων- να με γεμίζουν φόβο…

Θυμάμαι τις αφηγήσεις του παππού μου Ζήση Μάτσια -αφανής ήρωας της περιοχής- ο οποίος, εθελοντικά, πέρασε κρυφά στην Αλβανία και συγκέντρωσε πληροφορίες για τον Αντισυνταγματάρχη Δαβάκη, ώστε να προετοιμαστεί ο Ελληνικός στρατός για την εισβολή των Ιταλών το 1940. Η ιστορία πέρα από τα βιβλία…

Ένας τόπος γεμάτος ιστορία. Από τον 17ο αιώνα, τότε που ήταν μια από τις σημαντικότερες μητροπόλεις του Βλαχόφωνου Ελληνισμού, με 1100 σπίτια και Ελληνικό σχολείο, ως την εισβολή των Ιταλών και τον εμφύλιο πόλεμο. Η Γράμμουστα έζησε την ακμή, την ερήμωση, την βία του πολέμου. Κοντά στο χωριό, μέσα σε μία σπηλιά, σε έναν απόκρημνο βράχο «κρύβεται» το νοσοκομείο του ΕΑΜ . Το βουνό, αναστημένο από τις στάχτες του, κάλυψε με την ομορφιά της φύσης τις πληγές του. Το χωριό ξαναχτίζεται στα ερείπια των παλιών σπιτιών, απαριθμώντας σήμερα 28 πέτρινα σπίτια.

Macedonia evidence - Τεκμήρια για την Μακεδονία


Κυκλοφορεί ήδη το βιβλίο με την επιστημονική τεκμηρίωση για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. 

Περιέχει επίσης, σε τέσσερεις γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά, ελληνικά και σκοπιανά) την μνημειώδη επιστολή προς τον πρόεδρο Μπ. Ομπάμα, η οποία υπογράφεται από εκατοντάδες κορυφαίους Καθηγητές Πανεπιστημίων, Ερευνητές, Ειδικούς της Ελληνο-Ρωμαϊκής αρχαιολογίας κλπ της Διεθνούς επιστημονικής κοινότητας από ολόκληρο τον κόσμο. Η επιστολή, πρέπει να υπενθυμίσουμε, ξεκίνησε με πρωτοβουλία του κορυφαίου διεθνώς Αμερικανού αρχαιολόγου Στεφάνου Μίλλερ (που εδώ και χρόνια έχει λάβει και την ελληνική υπηκοότητα) και προκάλεσε αίσθηση παγκοσμίως. Η έκδοση αποτελεί μια ηχηρή και αποστομωτική απάντηση στις σκοπιανές ανοησίες και την επιχειρηθείσα διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και πραγματικότητας.

Χρηματοδοτήθηκε από το "Κέντρο Παμμακεδονικών Μελετών", που εδρεύει στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Να βοηθήσουμε να προωθηθεί με κάθε μέσον από τους απανταχού συνέλληνες, σε πολιτικούς, δημοσιογράφους, πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες και οπουδήποτε είναι δυνατόν, κυρίως στο εξωτερικό.

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Η Ελένη των αποδήμων Ελλήνων


 Την Κυριακή τελείωσε το τριήμερο των εκδηλώσεων των αποδήμων του Ν. Τρικάλων
(Αύγουστος 2002) 

Το πρωί της Κυριακής η μικρή Ελένη αποφάσισε να τηρήσει την οικογενειακή παράδοση. Έβαλε τα καλά της, μάζεψε συγγενείς και φίλους και όλοι μια παρέα ξεκίνησαν για την Παναγία της Σπηλιάς 
στην ορεινή Αργιθέα. 

Του Ευριπίδη Δαφούλα

Εβδομήντα χιλιόμετρα δρόμος, τα μισά άσφαλτος όλο στροφές στενές, τα άλλα χωματόδρομος πολύ άσχημα συντηρημένος χρειάστηκαν δυόμισι ώρες να ξεπερασθούν. Η διαδρομή πανέμορφη, κατάφυτη με βελανιδιές, έλατα, οξυές και με φόντο πανύψηλες κορφές ντυμένες με καταπράσινα αλπικά λιβάδια. 
Η ορεινή Αργιθέα θα 'ταν ιδανική για ορεινό τουρισμό αν υπήρχε ένα σωστό οδικό δίκτυο πρόσβασης. Αν δεν υπήρχε το Μοναστήρι θα 'χε από καιρό εγκαταλειφθεί. Για τη Χάρη και την παρηγοριά της Παναγίας ένα πανέμορφο κομμάτι της πατρίδας μας ίσως δικαιώσει την αγάπη των προσκυνητών της πίστης αλλά και της φυσικής ομορφιάς της περιοχής. 

Την Ελένη όμως αυτά δεν την τρομάζουν. Σαν βλαχοπούλα Μαλακασιώτισσα όσο πιο ψηλά ανέβαινε τόσο πιο πολύ ρόδιζε. 

Όμως στο Μοναστήρι τα πράγματα άλλαξαν. Σαν ήρθε η ώρα να τη βουτήξει ο παπάς στην κολυμβήθρα τότε αντήχησε το κλάμα της στο παρεκκλήσι κι από κει το πήρε ο αγέρας και το αντιλάλησε σε όλες τις κορφές. Αφού το άκουσαν και οι... απόδημοι που εκείνη την ώρα επισκέπτονταν το Μέτσοβο των ευεργετών αποδήμων...
Βλέπετε η μικρή Ελένη πέντε μηνών Ελληνίδα ήρθε πριν λίγες μέρες από την Αμερική να κάνει το καθήκον της.

Ορεισίβιος ελληνόβλαχος αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες


Η φωτογραφία  που βλέπουμε είναι από 
ένα δίπλωμα γυμναστηρίου σάουνας,  
στο οποίο φαίνεται ότι ο Βλάχος από 
τη Βέροια, Φιλώτας Μπέλλας, τυρέμπορος   
άντεξε  στους 116 βαθμούς κελσίου, καθώς 
έκανε ΣΑΟΥΝΑ στην Φινλανδία το 1975 !

Περισσότερες πληροφορίες βλέπει κανείς στο  παρακάτω απόσπασμα από ομιλία του ομότιμου καθηγητή γλωσσολογίας του ΑΠΘ κ. Μπουσμπούκη Αντώνη στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας στις 4-12-2013 και ώρα 7 μμ. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Όμιλος Ξηρολιβάδου και η Δημόσια Κεντρική Bιβλιοθήκη Βέροιας: 
   
       «….Τώρα το βεληνεκές στη πορεία των  Βλάχων αγωγιατών μας έφθασε μέχρι τα νότια της Βόρειας Φινλανδίας, κοντά στη χώρα των Λαπώνων. Εκεί ο συγχωριανός μας από το Ξηρολίβαδο Βερμίου, Φιλώτας Μπέλλας, τυρέμπορος, με διαβεβαίωσε ότι συνάντησε Βλάχους, που χάρηκαν όταν άκουσαν ότι ήταν από την Ελλάδα, και του είπαν ότι στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας οι πρόγονοι τους έφθαναν εκεί με τη πραμάτεια τους και ότι κάποτε πήραν τις οικογένειές τους από τη Βόρεια Μακεδονία κι εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο χωριό Κιουπέϊ (αν το θυμάται σωστά), όπου μέχρι σήμερα ασχολούνται με την προβατοτροφία και τις φλοκάτες. Τον φίλεψαν μάλιστα πίτα (''τεάσα'' τη λένε) με γάλα και σταφίδα. Ο κύριος Μπέλλας βρέθηκε εκεί  το 1975 (7 έως 22 Ιουνίου) με σκοπό ν’αγοράσει  μηχανήματα τυροκομικής από το εργοστάσιο της εταιρείας ΜΚΑΤΕ, απ’ όπου το χωριό τους απέχει περί τα 70 χιλιόμετρα. Σ’επιβεβαίωση της μαρτυρίας του μου έδωσε πιστοποιητικό που εμφαίνει  ότι έκανε επιτυχώς ΣΑΟΥΝΑ, καθώς άντεξε υψηλούς βαθμούς θερμοκρασίας….».

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Greeks in Pelagonia area


Monastir (Bitola) - Pelagonia
Christos D. Katsetos
M.D., Ph.D., MRCPath
Drexel University College of Medicine
St. Christopher’s Hospital for Children
Philadelphia, Pennsylvania


(February 17, 2008)
In my view, the delineation of a Greek minority Former Yugoslav Republic of Macedonia) is integrally linked to the sense of identity of generations of descendants of Hellenic Vlachs (Kutzovlachs and Arvanitovlachs) of Pelagonia (and beyond) whose ancestors were members of the Genos and the Greek national body in the inclusive spirit of Romiosyne.
The fact remains that the preponderance of Vlachs in the dawn of the 20th century were the mainvehicle of the Greek dimension in many parts of Macedonia (Pelagonia and Gevgheli regions included).

Historically, a combination of untoward circumstances traceable to the interwar years (as a consequence of the Venizelos-Maiorescu agreement pursuant to the terms of the Bucharest Treaty) *compounded by 50 years of communism* kept the predominantly (but not exclusively) Grecovlach communities of Pelagonia in sheer isolation.
I think that a fresh approach to the question of Greek minority in Pelagonia-Gevgheli regions of the Former Yugoslav Republic of Macedonia is well overdue. In my view, the Greek minority in that country cannot be adequately defined under present conditions.
This isbecause of two (but not mutually exclusive) reasons : The first relates to inherent aspects of coercion, marginalization and fear of persecution by the authorities. The second has to do with deeply entrenched feelings of rejection, alienation and mistrust for the Greek state as a result of nearly a century old neglect and isolation.

Greek Education in Monastir Pelagonia - Antonis M. Koltsidas


Antonis M. Koltsidas
Greek Education in Monastir - Pelagonia 
Organisation and Operation of Greek Schools, Cultural Life



Here


Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Ναζί ''Περιφέρειες''


ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ  ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΝΑΖΙΣΜΟΣ
του Rodney Atkinson  ( Βρετανού Βουλευτή )


Μετέφρασα την παρακάτω Αναλυτική Έκθεση των συναδέλφων μας, Γερμανών δημοσιογράφων του “German Foreign Policy”, καθώς αποδεικνύει κατά τρόπο συντριπτικό αυτά που έχουν γραφεί σε αυτή την ιστοσελίδα και στα βιβλία μου («Η πλήρης επιστροφή της Ευρώπης στο παρελθόν» και «Η Ανατέλλουσα Φασιστική Ευρώπη») εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία - ότι δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτός ακριβώς ο συνδυασμός του Γερμανικού Εθνικού και Πολιτικού Ιμπεριαλισμού από τη μια μεριά και του Ευρωπαϊκού Φασισμού από την άλλη, που το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους νόμιζαν ότι είχαν ηττήσει το 1945.

Αυτό που είναι σαφές, είναι ότι η «Ομοσπονδιακή Ένωση των Ευρωπαϊκών Εθνοτικών Ομάδων» (FUEN) είναι ένας αντι-σημιτικού παρελθόντος («οι Εβραίοι αποκλείονται από τα εθνοτικά δικαιώματα που τα άλλα έθνη απολαμβάνουν»), ιδρυμένος από τους Ναζί, Γερμανοκρατούμενος οργανισμός, υποστηρικτής των φυλετικών πολιτικών και της αρχής των αυτόνομων περιφερειών – που τόσο το Τρίτο Ράιχ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση θεώρησαν ορθά ως την καλύτερη μέθοδο για τη διάσπαση των δημοκρατικών εθνικών κρατών. Σήμερα, αυτή η οργάνωση δραστηριοποιείται σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα στις Γερμανικές μειονοτήτες σε γειτονικές προς η Γερμανία χώρες- Τσεχία, Βέλγιο, Δανία, Πολωνία κλπ. Επίσης, έχει την υποστήριξη του Plaid Cymru και του Κινήματος Cornish [βλέπε το άρθρο «η Γερμανία καλεί»- (Germany calling) σε αυτό το σάιτ] .

Από τη δεκαετία του 1950, όταν ο Hans Joseph Graf Matuschka της «Ευρωπαϊκής Ένωσης της Γερμανίας» πέτυχε τη σύνδεση της FUEN με το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών, η οργάνωση είχε την οικονομική στήριξη της Γερμανικής κυβέρνησης. Συμμετέχει στην «Επιτροπή των Περιφερειών» και στο «Συνέδριο των Κοινοτήτων και των Περιφερειών» του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και από το 1995 στον ίδιο τον ΟΗΕ. Τίποτε από όσα είχαμε δημοσιεύσει τα τελευταία χρόνια σε αυτό το σάιτ, δεν δείχνει τόσο γλαφυρά την απύθμενη ανικανότητα -ή την κατευθείαν συνεργασία με το φασισμό- των βρετανικών πολιτικών τάξεων και βρετανικών εφημερίδων κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών. Οι συνέπειες από αυτή την ατιμία θα είναι τρομερές.

Η  εις βάθος έκθεση έχει ως εξής:

ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ  ΕΚΘΕΣΗ
Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΘΝΟΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
(Μεταφράστηκε και σχολιάστηκε  από τον Rodney Atkinson από 
την  γερμανική ιστοσελίδα εξωτερικής πολιτικής).



Η «‘Ομοσπονδιακή Ένωση των Ευρωπαϊκών Εθνοτικών Ομάδων» (FUEN) που εδρεύει στη Γερμανία ήταν  ο καθοριστικός φάρος για την ανάσταση των γερμανικών  ‘Folkdom’ και των δραστηριοτήτων των Μειονοτικών Ομάδων μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Αρκετοί από τους ιδρυτές της ήταν πρώην εθνικο-σοσιαλιστές ρατσιστές. Η FUEΝ συνδέεται άμεσα με τη γερμανική κυβέρνηση και χρηματοδοτείται από αυτήν. Οργανώνει «εθνικές μειονότητες» σε όλη την Ευρώπη στην υπηρεσία της Γερμανικής εθνικής πολιτικής  «Νέας Τάξης». Η FUEΝ επιδιώκει τον στόχο μιας «Ομοσπονδιακής Ευρώπης των Περιφερειών», που σημαίνει για να χρησιμοποιήσουμε τα δικά τους λόγια «το τέλος των ενιαίων και συγκεντρωτικών κρατών-εθνών» (αλλά όχι βέβαια το τέλος του κεντρικού ευρωπαϊκού υπερκράτους- RA). Η FUEΝ ακολουθεί την παράδοση της Γερμανικής πολιτικής για τα δικαιώματα των μειονοτήτων της δεκαετίας του 1920 και του 1930.

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Κασιόπιτα


Φωτεινή - Άγιος Γερμανός

Η πίτα είναι το αγαπημένο φαγητό των Βλάχων, κατάλληλο για όλες τις ώρες. 
Μια ακόμη παραδοσιακή και απολαυστική συνταγή είναι και η κασιόπιτα που ακολουθεί.. μια  πανεύκολη τυρόπιτα χωρίς φύλλο (κάσιου στα βλάχικα είναι το τυρί). 

~ Υλικά
3 κούπες αλεύρι, 3 αυγά, 1 ποτήρι ελαιόλαδο,  3 κούπες ξυνόγαλα, 
1 μπέικιν, λίγο αλάτι, 1 μπυρομαγιά ξερή,
1 κομμάτι τυρί φέτα

~ Εκτέλεση
Γίνεται πολύ γρήγορα και είναι πεντανόστιμη! Αναμειγνύουμε τα στέρεα υλικά (αλεύρι, μπέικιν, μαγιά και αλάτι) και ξεχωριστά τα υπόλοιπα υλικά (αυγά, λάδι, ξυνόγαλα) και στην συνέχεια τα ανακατεύουμε όλα μαζί ώστε να ενωθούν. Βουτυρώνουμε πολύ καλά το ταψί μας και ψήνουμε για 40 λεπτά στους 180 βαθμούς.

Ο οπλισμός των Ελλήνων κατά την επανάσταση


Ασημένια πιστόλα
Η σύνδεση του Έλληνα με τα όπλα έχει βαθιές ρίζες, όπως έχει επισημανθεί. Από τους προεπαναστατικούς χρόνους, αρχές του 19ου αιώνα, τα όπλα της ηπειρωτικής Ελλάδας προέρχονταν κυρίως από την Ανατολή. Αντίθετα οι νησιώτες προμηθεύονταν όπλα, τρομπάνια και πιστόλες από την αγορά της Ευρώπης και συγκεκριμένα από τη Μασσαλία,  Ιταλία, Αγγλία και Ισπανία.
Την προεπαναστατική περίοδο υπάρχει ποικιλία οπλισμού. Το κυρίαρχο όπλο όμως που δεσπόζει στον ελλαδικό χώρο και κράτησε στα χέρια του ο Έλληνας μέχρι την απελευθέρωσή του ήταν το «καριοφίλι». Η ονομασία του προέρχεται κατά μία εκδοχή από  το φυτό καρυόφυλλον που σκαλιζόταν στη μια πλευρά της κάνης. Άλλη εκδοχή είναι το οπλοποιείο της Βενετίας Carlo e figli (Καρόλου και υιών), όπου κατασκευάζονταν πολλά καριοφίλια και ίσως να είναι η πιθανότερη. 

Καριοφίλι με ασημένια διακόσμηση
Το καριοφίλι ήταν όπλο εμπροσθογεμές, λειόκανο και λειτουργούσε με μηχανισμό πυρόλιθο (τσακμακόπετρα). Το μήκος του ήταν μεταξύ 1,20 και 1,70 με ιδιόμορφο κοντάκι. Η μακριά κάνη επέτρεπε αρκετό βεληνεκές, αλλά για ευστοχία το όπλο έπρεπε να στηρίζεται. Το καριοφίλι ήταν βαρύ και δύσχρηστο όπλο, ο δε μηχανισμός του πυρόλιθου πολλές φορές δεν πυροδοτούσε εξαιτίας κυρίως των καιρικών συνθηκών. Τα παλαιότερα καριοφίλια τοποθετούνται χρονικά περίπου το 1750 και οι μηχανισμοί πυροδοτήσεώς τους προέρχονταν κυρίως από την Ιταλία.

Παραδοσιακό Κόσμημα


Ασημένιο τεπελίκι
Πηγή: Εδώ
Παραδοσιακά Ελληνικά κοσμήματα  ή κοσμήματα της παραδοσιακής Ελληνικής φορεσιάς, ονομάζουμε τα κοσμήματα που παρήχθησαν τον 17ο, 18ο και τον 19ο αιώνα μ.Χ. στις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από Έλληνες τεχνίτες. Οι Ελληνικές κοινότητες την περίοδο εκείνη ήταν σε οικονομική άνθιση και δημιούργησαν αξιόλογα κοσμήματα και εκκλησιαστικά σκεύη,  αξιοποιώντας τις ίδιες τεχνικές  που βρίσκουμε στα Βυζαντινά και στα αρχαιοελληνικά κοσμήματα. Το υλικό που χρησιμοποιούσαν ήταν συνήθως το ασήμι, συχνά μαλαμοκαπνισμένο (βλ. επιχρύσωση), στολισμένο με πολύτιμες πέτρες ή χρωματιστά γυαλιά. Τα θέματα ήταν νατουραλιστικά, ή μοτίβα που είχαν χρησιμοποιηθεί σε προγενέστερες περιόδους.

Τα πιο γνωστά κέντρα της αργυροχρυσοχοίας ήταν οι Καλαρρύτες  τα Γιάννενα και το Συράκο στην Ήπειρο, η Στεμνίτσα και το Αίγιο  στην Πελοπόννησο, η Σαφράμπολη στον Πόντο και η Λάρισα στη Θεσσαλία. Αξιόλογη παραγωγή είχαν και τα Αγγλοκρατούμενα ή Βενετοκρατούμενα Ιόνια νησιά, κυρίως η Ζάκυνθος και η Λευκάδα, τα Δωδεκάνησα, οι Κυκλάδες και η Κύπρος. Πάνω απ΄ όλα βέβαια η Κωνσταντινούπολη, κέντρο πολιτικής και οικονομικής ισχύος και εξαιτίας αυτών και κέντρο «μόδας» της εποχής. Κάποιοι από αυτούς τους τεχνίτες ήταν περιοδεύοντες, μαζί με τον εξοπλισμό τους. Σαν τέτοιοι αναφέρονται π.χ. οι Στεμνιτσιώτες,  έργα των οποίων βρίσκονται σε απομακρυσμένα σημεία , όπως στην Παναγιά την Χοζοβιώτισσα στην Αμοργό, ή στην μονή Σινά.

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Βλάχικα λαζάνια


Της Ελευθερίας Μπούτζα
Eίναι ένα πανεύκολο παραδοσιακό φαγητό που έβγαζε τις παλιές νοικοκυρές 
από την δύσκολη θέση όταν είχαν 
ξαφνικούς επισκέπτες..

~ Υλικά
3 φλυτζάνια αλεύρι σταρένιο (σκληρό), κατάλληλο για φύλλο 
1 1/4 φλυτζάνια νερό
50 γρ φρέσκο βούτυρο
100 γρ τυρί φέτα τριμμένη
αλάτι, πιπέρι
2 περίπου φλυτζάνια αλεύρι για 
το άνοιγμα των φύλλων

Μια νόστιμη συνταγή από το Παλαιοχώρι Συρράκου!

Το Μοναστήρι (Βιτώλια, Bitola, Битола) της καρδιάς μας


Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου

Φόρος τιμής και ταπεινό προσκύνημα στο ηρωικό και ένδοξο και «πολύκλαυστο» Μοναστήρι· στο προπύργιο του Ελληνισμού, το ξακουστό και αλησμόνητο Μοναστήρι και σε όλη την πάλλουσα από Ελληνισμό ευρύτερη περιοχή του· στο Μοναστήρι το αγαπημένο του Ίωνος Δραγούμη, του Πηχεών, του Μόδη, του Αριστείδη Αρσούδη, της Καρτερίας…

Αγαπητοί μου φίλοι τώρα πια,

Αν και κατάγομαι και μεγάλωσα στη Φλώρινα, δε γνώριζα για τα Βιτώλια τίποτε παραπάνω απ’ όσα γνωρίζουν οι περισσότεροι Έλληνες, το πολύ μία αράδα: πως το Μοναστήρι ήταν ελληνικό. Και πώς να γνωρίζαμε πιο πολλά, αφού ούτε στην Εκπ/ση ακούσαμε -κι ακόμα δεν ακούν οι μαθητές- κάτι παραπάνω από αυτό ούτε τοπική ιστορία διδαχτήκαμε και διδασκόμαστε και τρίτον στο Μοναστήρι οι Έλληνες επισκέπτες πηγαίνουν για φτηνά ψώνια, για οδοντίατρο, για βενζίνη και για το καζίνο! Όμως, για κάποιους φτάνει η ώρα έστω και αργότερα. Εδώ μέσα, λοιπόν, στο Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα και του Πηχεών, πριν από ένα χρόνο περίπου η συνάδελφος και φίλη και εξαιρετική αναγνώστρια Φερενίκη Γκίτση-Μεκιάμη μου έδωσε δίχως να της το έχω ζητήσει ένα τελείως άγνωστό μου βιβλίο, για να το διαβάσω και στη συνέχεια να μιλήσουμε γι’ αυτό. Αυτό το βιβλίο, που είχε κοντέψει να μου γίνει άγχος, μια που δεν έβρισκα το χρόνο να το διαβάσω και να το επιστρέψω εκεί όπου ανήκει, το διάβασα μια βροχερή βραδιά του καλοκαιριού που κατάφερα να βρεθώ μόνη μου και με συνάρπασε. Είναι το βιβλίο «Εκεί που άρχιζε η θάλασσα» της γιατρού Μηλίτσας Αγιαννίτου-Παυλοπούλου και παρουσιάζει μια αληθινή ιστορία: την ιστορία της οικογένειας του Αριστείδη Αρσούδη από το Μοναστήρι, μιας ελληνικής ηρωικής οικογένειας που ξεκληρίστηκε ολόκληρη από τους εχθρούς του Ελληνισμού στα χρόνια του πρώιμου Μακεδονικού Αγώνα. Το διάβασα λίγες μέρες πριν αξιωθούμε να κάνουμε μια εκπληκτική περιήγηση στα μνημεία της περιοχής Μοναστηρίου με ξεναγό μια πολυβραβευμένη Μοναστηριώτισσα δασκάλα: την εκπληκτική Βιολέττα Σμυρνιού-Παπαθανασίου. Το βιβλίο λοιπόν ήταν η αιτία, η επίσκεψή μας στο ηρωικό και ένδοξο Μοναστήρι η αφορμή να ασχοληθώ με την ιστορία του κι η εργασία μου αυτή ο μόνος τρόπος να λυτρωθώ από τα δυνατά συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μου εξαιτίας της πόλης με τη σπουδαία ιστορία που βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα. Και σας εξομολογούμαι πως μονάχα το προσκύνημά μας στα ιερά της χώματα με βοήθησε να καταλάβω τι έκανε το Φλωρινιώτη καθηγητή του Παν/μίου π. Ειρηναίο Χατζηευφραιμίδη να γράψει στον πρόλογο του αφιερωμένου στον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Δημητρίου Μοναστηρίου βιβλίου που επιμελήθηκε για τη νοσταλγία που νιώθει για την ξεχωριστή αυτή πόλη, μονάχα πηγαίνοντας εκεί άρχισα να καταλαβαίνω γιατί την αγαπάει τόσο πολύ και τόσο βαθιά. Την αγαπάει πολύ κι ας μην κατάγεται από εκεί. Τη νοσταλγεί κι ας μην είναι αυτή η γη των προγόνων του. Έχει χίλιους λόγους κι αναφαίρετο δικαίωμα να νιώθει αυτά τα δυνατά συναισθήματα. Κι έχει απόλυτο δίκιο.
(Άλλωστε, προσωπικά από πολύ νωρίς έχω καταλάβει πως όποιος αγαπάει αληθινά την Ελλάδα δεν ομφαλοσκοπεί, επικεντρώνοντας μόνο στη δική του φυλή, γιατί έτσι τη μικραίνει και τη λιγοστεύει. Γι’ αυτό και προσωπικά έχω ασχοληθεί ιδίως με την προσφορά των Σλαβόφωνων στην υπόθεση της λευτεριάς της Μακεδονίας και γι’ αυτό πιστεύω πως το θέμα του Μοναστηρίου μας αφορά όλους τους Έλληνες τόσο όσο και εσάς που κατάγεστε από εκεί, αξιοθαύμαστη κι αγαπητή μου Βιολέττα… )

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Nazi 'Regions'


~ Για ελληνικά: Ναζί ''Περιφέρειες''

EU REGIONALISM AND HISTORIC NAZISM
By Rodney Atkinson

I have translated the following Background Report from our colleagues, the German journalists of german-foreign-policy, because it shows conclusively what this site and my books Europe's Full Circle and Fascist Europe Rising have written for more than a decade - that the European Union is precisely that combination of German Ethnic and Political Imperialism on the one hand and European Fascism on the other which the UK, the USA and their allies had thought to have vanquished in 1945.

What is clear is that the Federal Union of European Ethnic Groups is an anti-semitic ("Jews are excluded from ethnic rights enjoyed by other nations") Nazi founded, German dominated, promoter of racial politics and the regional principle - which both the Third Reich and the European Union rightly saw as the best method of breaking up democratic nation states. Today that organisation is active throughout Europe and in particular among German minorities in neighbouring countries - Czech Republic, Belgium, Denmark, Poland etc. It also enjoys the support of Plaid Cymru and the Cornish Movement (see Germany Calling on this site).

Since the 1950s when Hans Joseph Graf Matuschka of the "European Union of Germany" succeeded in linking the FUEN to the German Foreign Office the organisation has had the financial support of the German Government. It is involved in the European Union's "Committee of the Regions" and the European Council's "Congress of Communities and Regions" and since 1995 in the UN itself. Nothing that we have reported on this site in recent years so vividly shows the crass incompetence - or down right collaboration with fascism - of the British political classes and British newspapers over the last 50 years. There will be a terrible reckoning for this evil.

The Background Report follows:

BACKGROUND REPORT
THE FEDERAL UNION OF EUROPEAN ETHNIC GROUPS
Translated and commentated by Rodney Atkinson from 
german-foreign-policy website

The "Federal Union of European Ethnic Groups" whose headquarters is in Germany was a leading light in the resurrection of German "Folkdom" and Minority Group activities after the second world war.

Several of its founders were former national socialist racists. The FUEV is directly connected with the German Government and is financed by it. It organises "national minorities" across Europe in the service of the German ethnic "New Order" policy. The FUEV pursues the goal of a "Federal Europe of the Regions" which means in their own words "the end of the unitary and centralised Nation states" (but not of course the end of the centralised European Superstate - RA). The FUEV sees itself in the tradition of German policy for minority rights of the 1920s and 1930s.