Το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα. Η ιστορία μιας τραγωδίας.

Α.Ι. Κοραντής, Το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα. Η ιστορία μιας τραγωδίας, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Εκδόσεις Μίλητος, Αθήνα 2010, σελ. 375

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο Μίλητος, κυκλοφόρησε πανελλαδικά την επιστημονική μελέτη της Το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, η Ιστορία μιας τραγωδίας. Είναι το όγδοο κατά σειράν σύγγραμμά της που κυκλοφόρησε το 2010. 

Ήδη εκπονεί επτά εκδόσεις για το έτος 2011 και άλλες επτά για το έτος 2012. Οι τελευταίες αποτελούν ειδική σειρά αφιερωμένη στον εορτασμό των Εκατό Χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. 

Ενδιαμέσως θα προκύψει η ανάγκη –ή η ευκαιρία– να εκδώσει και άλλες, επί πλέον, επιστημονικές μελέτες της επειδή ερευνά τα Κρατικά Αρχεία της Γιουγκοσλαβίας, τα Αρχεία του Τίτο, τα Οθωμανικά Αρχεία και τα Κρατικά Αρχεία της Γερμανίας με θέμα τη Μακεδονία.

Ψήφισμα διαμαρτυρίας 31 βλαχόφωνων Δημάρχων και Κοινοταρχών για την έκθεση του Στέητ Ντηπάρτμεντ

Θεσσαλονίκη, 28 Φεβρουαρίου 2001 

Ώρα: 11:27 μμ

Την έντονη αντίδραση των 31 Βλαχόφωνων δημάρχων και προέδρων ορεινών κοινοτήτων της Ελλάδας προκάλεσε η έκθεση του Στέητ Ντηπάρτμεντ. Σε ψήφισμά τους που εξέδωσαν σήμερα οι δήμαρχοι και κοινοτάρχες των περιοχών αναφέρουν τα εξής: 

Οι παρακάτω εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Δήμαρχοι και Πρόεδροι Κοινοτήτων αναφορικά με την τελευταία έκθεση του Αμερικανικού Στέητ Ντηπάρτμεντ για τη χώρα μας: 

1ον. Διαμαρτυρόμαστε για τον χαρακτηρισμό των Βλαχοφώνων Ελλήνων (Βλάχων) έμμεσα ή άμεσα ως εθνικής, γλωσσικής ή άλλης μειονότητας. 

2ον. Δηλώνουμε ότι ποτέ εμείς οι ίδιοι οι Βλαχόφωνοι Έλληνες δεν ζητήσαμε την αναγνώρισή μας από το κράτος μας, ως μειονότητα αφού ιστορικά και πολιτιστικά είμασταν και είμαστε αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού. 

3ον. Η ύπαρξη και η ομιλία και ενός δευτέρου γλωσσικού ιδιώματος, αποτέλεσμα της μακραίωνης ελληνορωμαϊκής πολιτιστικής παράδοσης στον ηπειρωτικό ελληνικό χώρο δεν συνιστά λόγο χαρακτηρισμού της ως μειονοτικής γλώσσας με τις γνωστές πολιτικές και άλλες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. 

4ον. Καταδικάζουμε από οιονδήποτε την εκμετάλλευση για πολιτικούς σκοπούς ή άλλες σκοπιμότητες ενός καθαρά πολιτιστικού στοιχείου και την αναγωγή του ως στοιχείο εθνικής ή άλλης διαφοροποίησης των Βλαχοφώνων Ελλήνων. 

5ον. Εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας και αμφισβητούμε ευθέως τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίστηκαν οι συντάκτες της εν λόγω έκθεσης και τους προκαλούμε να προσκομίσουν τα εν λόγω τεκμήρια. 

6ον. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι σύσσωμοι θα αντιδράσουμε και θα βρεθούμε απέναντι σε οιονδήποτε σκόπιμα παραπληροφορεί και παραποιεί ιστορικά και σύγχρονα δεδομένα αναφορικά με την συλλογική εθνική ταυτότητα των Βλαχοφώνων Ελλήνων. 

Λεξικό - «4.500 μυκηναϊκές, ομηρικές, βυζαντινές και νεοελληνικές λέξεις στο βλάχικο λόγο», Δ.Στεργίου.

                                                    

Από το βιβλίο του Δημήτρη Στεργίου «4.500 μυκηναϊκές, ομηρικές, βυζαντινές και νεοελληνικές λέξεις στο βλάχικο λόγο», Εκδόσεις Παπαδήμα.

Παρακάτω δημοσιεύονται οι κυριότερες μυκηναϊκές και ομηρικές λέξεις που εντοπίζονται στον βλάχικο λόγο...

Για το λεξικό πατήστε εδώ :
''4500 μυκηναϊκές, ομηρικές, βυζαντινές και νεοελληνικές λέξεις στο βλάχικο λόγο''

 

Ετυμολογικό λεξικό της Κουτσοβλαχικής του Κ. Νικολαϊδη

Ετυμολογικόν Λεξικόν της Κουτσοβλαχικής Γλώσσης,

του 1909, υπό Κωνσταντίνου Νικολαΐδου, 

πρώην Γυμνασιάρχου.

Το συγκεκριμένο λεξικό αριθμεί 646 σελίδες, περιλαμβάνει και τις αντίστοιχες Ρουμανικές λέξεις με σκοπό να δείξει την μεγάλη απόσταση μεταξύ των δυο γλωσσών. Από τις 6,657 βλάχικες λέξεις που περιέχει, οι 3.460 προέρχονται από την ελληνική, 2.605 από τη λατινική, 185 από τη σλάβικη και 150 από την αλβανική γλώσσα. 

Έχει ψηφιοποιηθεί από το Πανεπιστήμιο Κρήτης. anemi.lib.uoc.gr .

Λεξικόν της Κουτσοβλαχικής Κ. Νικολαϊδη:

Εδώ

Βλάχοι και κρατικές παραλείψεις

«Βλάχοι και κρατικές παραλείψεις» 
του ρωμανιστή Αχιλλέα Λαζάρου. 

Εκδόσεις «Πελασγός», Αθήνα, 2002.

Η επιστημονική τεκμηρίωση της Ελληνικότητας των Βλάχων, 
η ανεπάρκεια των υπευθύνων, η προπαγάνδα 
των αργυρώνητων και ο ρόλος του ΚΕΜΟ.

Τα έθιμα της Κυριακής της Τυρινής στα Μεγάλα Λιβάδια Πάικου

Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο. Ο άνθρωπος έκανε λανθασμένη χρήση της ελεύθερης βούλησής του και προτίμησε το κακό. Ο αρχέκακος διάβολος τον παρέσυρε στην πτώση και την καταστροφή. Αυτό του στέρησε τον παράδεισο, δηλαδή την παρουσία του Θεού και την κοινωνία των ευλογιών Του. Η Εδέμ βρίσκεται δίπλα μας κλεισμένη. Ο Θεός μας έδωσε το κλειδί να ανοίξουμε τη πόρτα και να εισέλθουμε, κι αυτό δεν είναι άλλο από την ειλικρινή μας μετάνοια...

Την Κυριακή της Τυρινής, αφού τελειώσει ο καθιερωμένος εκκλησιασμός, οι νεότεροι Μεγαλολιβαδιώτες επισκέπτονται τους μεγαλύτερους συγγενείς για να ζητήσουν συγχώρεση (βλαχ.''λιιρτάρι'') ώστε να ξεκινήσουν την νηστεία με καθαρή καρδιά. Την συγκεκριμένη ημέρα την έλεγαν και μεγάλη νηστεία (βλαχ. ''πρεάσινι* μάρι''). Οι επισκέψεις μπορεί να πραγματοποιηθούν και τις απογευματινές ώρες της συγκεκριμένης ημέρας. Κατά την διάρκεια της νηστείας όλοι επιθυμούν να προσευχηθούν και να βγουν απαλλαγμένοι από οτιδήποτε μπορεί να έχει ''βαρύνει'' την σχέση τους με τους άλλους. 
Παλαιότερα, όταν πήγαιναν σε κάποιον μεγαλύτερο την ημέρα αυτή, με σκοπό να ζητήσουν συγχώρεση, έκαναν γονυκλισίες ή μετάνοιες (βλαχ. ''μεν'τάνιι'') μπροστά του, έπειτα του φιλούσαν το χέρι ως εκδήλωση σεβασμού και αυτός στη συνέχεια τους έδινε συγχώρεση και ευχόταν στα βλάχικα ''Πρεάσινι κου σινιτάτι/Πρεάσινι μπούνι'' (Σαρακοστή με υγεία/καλή Σαρακοστή). Συνήθως κρατούσαν ένα πορτοκάλι και ένα αβγό βρασμένο και το έδιναν στον ηλικιωμένο, από τον οποίο ζητούσαν συγχώρεση. Στα μικρά παιδιά συνήθιζαν να δίνουν και χρήματα.

Τραγούδια Γραμμουστιάνων Προσοτσάνης Δράμας

1) Κάτω στην άσπρη πέτρα :

Κάτω στην άσπρη πέτρα μωρέ μάτια μου, 

κάτω στην άσπρη πέτρα μωρέ φρύδια μου. 

Κάτω σι γιαλό γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα. 

Βαρέσαν τον Γιαννάκη μωρέ μάτια μου, 

βαρέσαν τον Γιαννάκη μωρέ φρύδια μου. 

Τον Aρματολό γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα. 

Τούρκοι τον τρογυρίζουν μωρέ μάτια μου, 

Τούρκοι τον τρογυρίζουν μωρέ φρύδια μου. 

Κι αρωμιοί του λεν' γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα. 

Γιαννάκη να χεις μάνα μωρέ μάτια μου, 

Γιαννάκη μ' να χεις μάνα μωρέ φρύδια μου. 

Να 'ρθει να σε κλαίει γιώτισσα κυρά Βιργιώτισσα.

Το τραγούδι αναφέρεται στη δολοφονία από τους Τούρκους του Αρματολού Γιαννάκη που ήταν μοναχογιός. Σε άλλη παραλλαγή του ίδιου τραγουδιού φέρεται ο Γιαννάκης να είναι ο γιος του Aκρίτη Αντρόνικου, γι αυτό και το τραγούδι συχνά αναγράφεται ως ακριτικό.

2) Εσείς βουνά : 

Εσείς βουνά μαυρομάτα μου,
εσείς βουνά ψηλά βουνά.
Μαυρομάτα μου με τα βαριά τα χιόνια,
γαλανομάτα μου με τα βαριά τα χιόνια.
Ανάμεσα σε δυο βουνά,
έχει μια κρύα βρύση.
Έσκυψα να πιω νερό,
να πιω και να γιομίσω.
Μου πέφτει το μαντήλι μου,
το χρυσοκεντημένο.
Που 'χει τρακόσια δυο φλουριά,
κι εξήντα δράμια μόσχο.

Επιστολή των Παμμακεδονικών Ενώσεων προς την Υπουργό Παιδείας

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Επικοινωνία: Nina Gatzoulis

President of the Committee of World Pan - Macedonian Associations

Email: ninagatz@comcast.net

Τηλ: 603-742-0466, Φαξ: 603- 617-2977

Προς κ. Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργό Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων

Ανδρέα Παπανδρέου 37, 15180 Μαρούσι

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Ενημερωθήκαμε από διάφορες πηγές ειδήσεων, όπως στην αρθρολογία της εφημερίδας PRESS της 27ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο Συμμετέχει στη Συγγραφή «Περίεργων» Βιβλίων Ιστορίας - Η Επιστροφή της Θάλειας Δραγώνα, πως το τετράτομο Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας το οποίο εξεδόθη από το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης της Νοτιανατολικής Ευρώπης στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης μπορεί να επανέλθει και να προωθηθεί στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση: «Πάντως μέχρι τώρα η «αντίσταση» της Ελλάδας καλά κρατεί στην ενσωμάτωση των βιβλίων στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αν λάβουμε υπόψη πως στις περισσότερες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης έχουν ήδη εισαχθεί. Το ερώτημα είναι: Θα κρατήσει αυτή η «αντίσταση»; Και αν ναι για πόσο; Διότι πολλοί είναι οι «απαισιόδοξοι» που λένε πως αργά ή γρήγορα δυστυχώς θα μπουν και στα Ελληνικά σχολεία τα τέσσερα αυτά βιβλία».

Ο ελληνισμός και η σχεδιαζόμενη Αλβανική απογραφή

Κωνσταντίνος Χολέβας

Πολιτικός Επιστήμων

Τον πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου 2011 η γειτονική μας Αλβανία θα διοργανώσει την πρώτη - ας ελπίσουμε αντικειμενική και δημοκρατική - απογραφή του πληθυσμού της. Για την ίδια τη χώρα τούτο είναι σημαντικό, διότι η απογραφή αποτελεί μία από τις προϋποθέσεις πού θέτουν τα όργανα της Ευρ. Ενώσεως ώστε να πλησιάσει ακόμη περισσότερο η Αλβανία στους οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς της Ε.Ε. Η καταγραφή των μειονοτήτων, των εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων, με τον τρόπο που θα γίνει και από την ύπαρξη ή μη διαμαρτυριών εκ μέρους των ενδιαφερομένων θα δώσει ένα καλό δείγμα των προθέσεων των Τιράνων έναντι του σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ας μην ξεχνούμε ότι οι έννοιες μειονότητες, θρησκευτικές ομάδες κ.λ.π. έχουν ιδιαίτερη φόρτιση στη γείτονα χώρα. Πρώτον, διότι επί κομμουνιστικών κυβερνήσεων του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία η Αλβανία ανακηρύχθηκε ως το πρώτο απολύτως αθεϊστικό κράτος στον κόσμο. Ιερείς φυλακίσθηκαν ή εκτελέσθηκαν, Ορθόδοξοι και Ρωμαιoκαθολικοί ναοί μετετράπησαν σε στάβλους, ακόμη και ισλαμικά τεμένη έκλεισαν. Δεύτερον, διότι το Ισλάμ στην Αλβανία είναι διαιρεμένο σε δύο μεγάλες ομάδες και τώρα θα φανεί για πρώτη φορά πόσοι είναι περισσότεροι: Οι Σουνίτες (ομόδοξοι με την Τουρκία) ή οι Μπεκτασήδες. Τρίτον, διότι ακόμη και μετά την πτώση του Κομμουνισμού το 1990-91 η ελληνική εθνική κοινότητα, που ζει κυρίως στη Βόρειο Ήπειρο, υπέστη μία πολιτική διωγμών, άλλοτε με σκληρό τρόπο (δίκη των 6 στελεχών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ) και άλλοτε με ήπιο αλλά ύπουλο τρόπο (διατάγματα ή δικαστικές αποφάσεις βλαπτικές για το ιδιοκτησιακό καθεστώς ελληνικών περιουσιών). Με βάση τον θρησκευτικό και εθνολογικό χάρτη της Αλβανίας για την σωστή καταγραφή των κοινοτήτων και μειονοτήτων ενδιαφέρονται: Από πλευράς θρησκευτικών παραγόντων η Ορθόδοξη Εκκλησία, το Βατικανό, η Σουνιτική και η Μπεκτασική κοινότητα ανά τον κόσμο. Από πλευράς κρατών η Ελλάδα ενδιαφέρεται για τον εκεί Ελληνισμό, τα Σκόπια για λίγους Σλαβόφωνους Χριστιανούς της περιοχής Πρεσπών - τους θεωρεί «μακεδονική μειονότητα» - το Μαυροβούνιο για την Σερβομαυροβουνιακή ορθόδοξη κοινότητα της Σκόδρας και τώρα τελευταία εξεδηλώθη το επίσημο ρουμανικό ενδιαφέρον για τους Βλαχόφωνους Έλληνες, τους οποίους το Βουκουρέστι χαρακτηρίζει ρουμανίζοντες ή ρουμανόφωνους.

Ελληνική Βιβλιογραφία για το Μακεδονικό

Απάντηση για την πλαστογράφηση της Ελληνικής ιστορίας.

1.Αβέρωφ Ευάγγελος : Η Πολιτική Πλευρά του Κουτσοβλαχικού Ζητήματος. Αθήναι 1948.

2.Αγγελόπουλος Αθανάσιος : Α. Αι ξέναι προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής, κατά την περίοδον 1870-1912. ΙΜΧΑ. Θεσσαλονίκη 1973. Β. Η Επισκοπική Σύνοδος της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης και η σημασία αυτής σήμερον. Αθήναι 1977. (ανάτυπον από την Θεολογίαν). Γ. Ο Ελληνισμός της Στρωμνίτσης. Θεσσαλονίκη 1979.

3.Αδαμίδης Α : Α. Στέργιος Παναγιωτίδης. ΄Ενας άξιος ιεροδιδάσκαλος. Θεσσαλονίκη 1981. Β. Καπετάν Λούκας Κόκκινος. Ο λεοντόκαρδος Μακεδονομάχος. Θεσσαλονίκη 1986.

4.Aκροπολίτης Γεώργιος: Χρονική συγγραφή. ΄Εκδοση Α. Heisenbrg. Lipsiae. Τ. 1-2. 1903. Corpus scriptorium Historiae Byzantinae, Nikephorus Gregoras.

5.Αλεξάνδρου Ν. Δημήτριος : Εγκλωβισμένοι. Οι ΄Ελληνες των Σκοπίων. Συγκλονιστικές μαρτυρίες. Εκδόσεις Ερωδιός. Θεσσαλονίκη 2008.

6.Αλιβιζάτος Π. Γερ και Σκλέπας - Ιουστινιανός Π : Η κατανομή των ομάδων αίματος παρ΄ ΄Ελλησιν, από Εθνολογικής απόψεως. Ελληνική Ιατρική, τεύχος 10, Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 1948, σελ. 873-909. Η εισαγωγή και τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης δημοσιεύθηκαν και στο L΄ Hellenisme Contemporain, No 1 Janvier – Fevrier 1949, όπως και στην αθηναική γαλλόφωνη εφημερίδα Le Messager d΄ A δε, σε χωριστό φυλλάδιο, γαλλικά. Σχετικά μ΄ αυτή την μελέτη βλέπε Εστία 26-1-1949, άρθρο του Σπ. Μελά με τίτλο η φυλή μας και Βήμα 1-1-1949, άρθρο με τίτλο, η φυλετική καθαρότης των Ελλήνων.

7.Αμάντος Κ. Α : Οι βόρειοι γείτονες της Ελλάδος. Αθήναι 1923. Β. Μακεδονικά. Συμβολή εις την μεσαιωνικήν ιστορίαν και εθνολογίαν της Μακεδονίας. Αθήναι 1920. Γ. Ιστορικαί σχέσεις Ελλήνων, Σέρβων και Βουλγάρων. Αθήναι 1949.

8.Ανεστόπουλος Α : Ο Μακεδονικός Αγών 1903-1908. Τόμοι 2. Θεσσαλονίκη 1969.

9.Ανδριώτης Ν. Α : Το Ομόσπονδο Κράτος των Σκοπίων και η γλώσσα του. Εκδόσεις ΙΜΧΑ. Θεσσαλονίκη 1960. Αναδημοσίευση 1992. (Πρωτοδημοσιεύθηκε αγγλικά το 1957. The Federative Republic of Skopje and its language. Aναδημοσίευση 1991). Ομοίως εκδόσεις Πελασγός. Β. Η Γλώσσα και η Ελληνικότητα των Αρχαίων Μακεδόνων. Θεσσαλονίκη 1952.

10.Ανδρεάδη Α : Ο λόρδος Σαλίσβουρη και τα Ανατολικόν Ζήτημα, εις ΄Εργα, τόμος Γ΄. Αθήναι 1904.

11.Ανδρόνικος Μανώλης : α. Η ανακάλυψη της Μακεδονίας. Τράπεζα της Επαγγελματικής Πίστεως. Αθήνα 1992. Και αγγλικά: Andronikos Manolis. The Discovery of Alexander΄s Macedonia. Translation by John Davis. Traders΄ Credit Bank S.A. Athens 1992. β. Βεργίνα. Οι Βασιλικοί Τάφοι. Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. Αθήνα 1992. γ. Φίλιππος Βασιλεύς Μακεδόνων. Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. Αθήνα 1992.

Οι παραδοσιακοί χοροί μειώνουν το άγχος των νέων και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής την ηλικιωμένων

Λιγότερο άγχος φαίνεται ότι έχουν οι νέοι, που ακούν λαϊκή μουσική και χορεύουν παραδοσιακούς χορούς. Αλλά οι παραδοσιακοί χοροί έχουν ωφέλιμες επιδράσεις και στα ηλικιωμένα άτομα, διότι τα βοηθούν να είναι λειτουργικά στην καθημερινή τους ζωή, συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της ευεξίας και της ποιότητας ζωής τους.

Αυτά προκύπτουν από τα αποτελέσματα ερευνών, που παρουσιάζονται στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα «Σύγχρονος Τρόπος Ζωής και Πρόληψη Καρδιαγγειακών και Μυοσκελετικών Παθήσεων», που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.

Η πρώτη έρευνα με θέμα την «Επίδραση του χορού και της μουσικής στο άγχος» πραγματοποιήθηκε από το ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ και το 7ου Λύκειο Καλλιθέας Αττικής σε δείγμα 200 φοιτητών ΤΕΙ (100 γυναίκες και 100 αγόρια ηλικιών 21.76+2.65 χρονών) και από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών αρέσει να χορεύουν ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς (38.5%), ενώ μεγάλα ποσοστά συγκεντρώνουν οι μοντέρνοι χοροί (19.5%) και ο κλασικός χορός (18.5%). Σε ό,τι αφορά τα προτιμητέα ακούσματα, φάνηκε ότι υπερτερεί η ελληνική παραδοσιακή μουσική (24%) και ακολουθούν η rock (18.5%), η κλασική (16%), η έντεχνη (12.5%) και η μοντέρνα μουσική (11.5%). Μικρά ποσοστά προτίμησης καταγράφονται για τη λαϊκή μουσική, την pop, την trance και την RnB μουσική.

Σε ό,τι αφορά το άγχος των φοιτητών, φάνηκε ότι οι φοιτητές που ακούν λαϊκή μουσική έχουν το χαμηλότερο άγχος (30.87+6.92 βαθμούς), ακολουθούν οι φοιτητές που προτιμούν την trance μουσική (32.67+3.88 βαθμούς), την ελληνική παραδοσιακή μουσική (33.87+8.17 βαθμούς), την έντεχνη μουσική (35.32+9.13 βαθμούς), τη rock (35.97+8.85 βαθμούς), τη μοντέρνα μουσική (36.09+9.50 βαθμούς), την RnB (36.25+7.68 βαθμούς), την κλασική μουσική (37.06+8.67 βαθμούς) και την pop μουσική (38.56+8.32 βαθμούς).

Το κύκνειο άσμα των Βλάχων της πΓΔΜ

Εντύπωση προκαλεί η δημοσίευση του ιστορικού βιβλίου της έκτης τάξης του δημοτικού στην πΓΔΜ, όπου περιέχεται το κεφάλαιο: «Александар Македонски бил Влав» δηλαδή: «Οι Βλάχοι απόγονοι του Αλεξάνδρου του Μακεδόνα»

Οι δηλώσεις εξ’ άλλλου του Ντίμε Ντίμτσεφ (Диме Димчев), μέλους Ένωσης για τον πολιτισμό των Βλάχων, των Σκοπίων, ότι οι Βλάχοι κατάγονται από τον Αλέξανδρο, γιατί η μάνα του ήταν από τα ...Γιάννενα, προκαλεί, αν μη τι άλλο, μειδίαμα ...απλής συγκατάβασης…. .

Μόλις τέσσερα χρόνια περάσανε από την ημέρα που γιόρτασαν οι Βλάχοι στα Σκόπια, τα 100 χρόνια από την αναγνώριση των εθνικών δικαιωμάτων τους, από τον Αμπντούλ Χαμίντ Β' το 1905.

Και ο τότε πρόεδρος του ιδίου συλλόγου, Νίκολα Μπαμπόφσκι, δήλωνε ευτυχισμένος που η βλάχικη μειονότητα απολάμβανε σχεδόν όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από το σκοπιανό σύνταγμα.

Κάτι έπαιξε με την αλλαγή στο προεδρείο των Βλάχων...

Τι μεσολάβησε;

Πως ξαφνικά πετάξανε στον καιάδα – και αυτοί –  την ιστορία τους και ‘σλαβο-μακεδονοποιήθηκαν’;

Το Μάϊο του 2005 διατυμπανίζανε την παρουσία τους και ζητούσανε η βλάχικη γλώσσα να μπει στην εκπαίδευση και να παραβλεφτούν «τα εμπόδια που έβρισκαν οι αρμόδιοι».

Στην εκδήλωση που έγινε, μάλιστα, στην Κεντρική Ακαδημία στις 22 Μαίου 2005 υπό την αιγίδα του προέδρου της πΓΔΜ κ. Τσερβενκόφσκι πήραν υποσχέσεις για τα δικαιώματά τους.

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ένωσης για τον πολιτισμό των Βλάχων Ντ. Ντίμτσεφ, που σήμερα ενστερνίζεται τον σλαβομακεδονισμό, και κατάγεται, λέει (και αυτός), από τους αρχαίους Μακεδόνες, τότε που ήταν απλό μέλος του συλλόγου, πολεμούσε να μην αφομοιωθούν οι Βλάχοι από του Σλαβομακεδόνες. Τελικά αυτό που φοβόταν για τους άλλους, το επεδίωξε ο ίδιος...

«Το υπουργείο Παιδείας δεν έχει ακόμη καταγράψει και κωδικοποιήσει τη βλάχικη γλώσσα, όπως και των Ρομά, για να τις εντάξει ως γλώσσα στην υποχρεωτική εκπαίδευση» είχε δηλώσει τότε ο Ντίμτσεφ .(πρακτορείο ΜΙΑ 15-3-2005 & κανάλι Α1).

Σήμερα (εφημ. Vest 1-12-09) δηλώνει ‘μακεδόνας’: «Πιστεύουμε πως οι Βλάχοι είναι απευθείας απόγονοι του Αλεξάνδρου του Μακεδόνα, αν και ο ίδιος δεν μιλούσε βλάχικα ούτε ήταν Βλάχος.»