Ξυλογραφία του Παύλου Λάμπρου από το περιοδικό Ποικίλη Στοά του 1888 |
Ο Παύλος Λάμπρος (1820 - 1887) ήταν
βλαχόφωνος Έλληνας διακεκριμένος λόγιος ιστοριοδίφης και νομισματολόγος του 19ου αιώνα.
Γεννήθηκε στους Καλαρρύτες Ιωαννίνων στις 29 Ιουνίου 1820. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Λάμπρος, ο οποίος από παλιά είχε εγκατασταθεί στην Νεάπολη της Ιταλίας, όπου λειτουργούσε αξιόλογο εμπορικό οίκο. Αιχμαλωτίστηκε στα Γιάννενα και απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1821 μαζί με τους άλλους προκρίτους. Ο μικρός Παύλος έχασε πατέρα, περιουσία και πατρίδα στην καταστροφή των Καλαρρυτών που ακολούθησε.
Φυγαδεύτηκε από την μητέρα του στην Κέρκυρα, όπου βρήκαν άσυλο. Εκεί μαθήτευσε χρυσοχόος και χαράκτης. Επιδόθηκε στην επιστήμη της νομισματολογίας, και ενώ αυτοδίδακτος, διακρίθηκε παγκοσμίως στον τομέα του για τις μελέτες που δημοσίευσε. Έγινε έμπορος νομισμάτων στην Κέρκυρα και στην Αθήνα. Παράλληλα κατέγραψε τις παρατηρήσεις του με επιστημονικό τρόπο και εκπόνησε το συγγραφικό του έργο στην Κέρκυρα από το 1855 για να το εξακολουθήσει τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Σχημάτισε συλλογές αρχαίων νομισμάτων των Επτανήσων, τα δε μεσαιωνικά του των Σταυροφόρων και άλλων Φράγκων κατακτητών ήταν από τις πλουσιότερες συλλογές της Ευρώπης.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 11 Οκτωβρίου 1887 και κηδεύτηκε το απόγευμα της 12 Οκτωβρίου. Γιος του ήταν ο Σπυρίδων Λάμπρος, ιστορικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Συγγράμματα
Συνέταξε πάμπολλα αξιόλογα συγγράμματα και διατριβές και πραγματείες. Η επιστημονικές του ενέργειες περιστρέφονται γύρω από τα ελληνικά νομίσματα και την ιστορία της Ελλάδας περί των μεσαιωνικών χρόνων. Μερικά από αυτά είναι:
Περί των εκ Καλαρρυτών Χρυσοχόων και της τέχνης αυτών
Περί έξ χρυσών νομισμάτων του Φιλίππου, εν Κερκύρα 1855, που μεταφράστηκε στα Γαλλικά από τον Μαρίνο Π. Βρετό.
Monete inedite dei gran Maestri dell' ordine di S. Giovanni di Gerusalemme in Ridi. Venezia 1865
Monete inedite dei gran Maestri, Primo-Supplemento. Venezia 1866
Ανέκδοτον νόμισμα Σαρουκχάν, Εμίρου της Ιωνίας, κοπέν εν Εφέσω
Νομίσματα της Νήσου Αμοργού
Νομίσματα ανέκδοτα, κοπέντα εν Πέρα υπό της αυτόθι αποικίας των Γενουηνσίων
Unedirte Münzen und Bleibullen der Despoten von Epirus
Ανέκδοτα νομίσματα του Μεσαιωνικού Βασιλείου της Κύπρου
Ανέκδοτα Νομίσματα κοπέντα εν Γλαρέντσα
Monnaies Inedites d' Antioche et de Tripoli.
Monnaies Inedites de Chio
Monnaies inedites de Piérre - Raymond Zacosta
Ανέκδοτα νομίσματα και μολυβόβουλα των κατά τους μέσους αιώνας δυναστών της Ελλάδος
Νομίσματα και μετάλλια της Επτανήσου Πολιτείας και της προσωρινής των Ιονίων Νήσων παρά των Άγγλων κατοχής
Νομίσματα των αδελφών Μαρτίνου και Βενεδίκτου Β' Ζαχαριών δυναστών της Χίου.
Μεσαιωνικά νομίσματα των δυναστών της Χίου, 1886
Επίσης: Περί της αρχής και προόδου της τυπογραφίας εν Ελλάδι (Πηγή: Εδώ)
Πηγές
Παύλος Λάμπρος - Βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών.
Παύλος Διομήδης (1888). Εικονογραφημένη Εστία. Αθήνα: Γεώργιος Δροσίνης, Τυπογραφείο της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010.
Ιωάννης Αρσένης (1888). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς. Αθήνα: Επί του Τυπογραφείου Αττικού Μουσείου. Ανακτήθηκε στις 17 Μαϊου 2010.
Μαρίνος Βρετός (1866). Εθνικόν ημερολόγιον. Εν Αθήναις: Παρά τω Κ. Δραγούμη εκδότη της Πανδώρας. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.
~ Περισσότερες πληροφορίες: Εδώ
Σπυρίδων Λάμπρος
Σπυρίδων Λάμπρος |
Ο Σπυρίδων Λάμπρος (1851 - 23 Ιουλίου 1919) ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδος και ιστορικός.
Γεννήθηκε το 1851 στην Κέρκυρα και ήταν γιος του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου. Σπούδασε ιστορία στην Λειψία, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο και στη Βιέννη και ήταν μαθητής του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της ελληνικής ιστορίας και γραφογνωσίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1893-1894, 1912-1913). Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων», που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία. Το 1916 διορίστηκε από τον Βασιλιά πρωθυπουργός και υπουργός Εκκλησιαστικών - Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε μέχρι το 1917. Με την επάνοδο του Βενιζέλου εξορίστηκε στην Ύδρα και στη Σκόπελο ενώ, δημεύτηκε και η περιουσία του.
Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων (1897-1906) κ.ά.
Απεβίωσε στην Σκόπελο το 1919 λόγω κακουχιών. Κόρη του ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.
Έργα του
Σπυρίδων Λάμπρος (1878). Αι Αθήναι περί τα τέλη του δωδέκατου αιώνος κατά πηγάς ανέκδοτους. Αθήνα: Τυπογραφείο της Φιλοκαλίας. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Φερδινάνδος Γρηγορόβιος, Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1904). Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους Μέσους Αιώνας : [Τόμος Β'], Από του Ιουστινιανού μέχρι της υπό των Τούρκων κατακτήσεως. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2011.
Σπυρίδων Λάμπρος (1880). Μιχαήλ Ακομινάτου του Χωνιάτου - Τα Σωζόμενα (Τόμος Β'). Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1882). Κερκυραϊκά Ανέκδοτα. Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1886). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Α'). Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1888). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Β'). Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Γ'). Μπεκ και Μπαρτ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Αποκαλύψεις περί του μαρτυρίου του Ρήγα. Αθήναι: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1896). Οι Ευεργέται και Καθηγηταί του Εθνικού Πανεπιστημίου. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος, Ν. Γ. Πολίτης (1896). Die Olympischen Spiele 776 - 1896 (Τόμος Α'). Αθήνα, Λειψία, Λονδίνο: Καρλ Μπεκ, F. Volckmar, H. Grevel and co. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010.
Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Δ'). Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1908). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος ΣΤ'). Μπεκ και Μπαρτ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Κατάλογος των εν τη κατά την Άνδρον Μονή της Αγίας Κωδίκων. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Αθηναίοι Βιβλιογράφοι και κτήτορες Κωδίκων κατά τους μέσους Αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1902) (στα Ελληνικά με έναν πρόλογο στα Λατινικά). Έκθεσις Χρονική. AMS Press. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Σπυρίδων Λάμπρος (1903). Ελληνίδες Βιβλιογράφοι και Κυρίαι Κωδίκων κατά τους μέσους αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Πηγές
Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τόμος Γ΄
Γαζή Φωτεινή, «Μια ρομαντική ιστορική επιστήμη. Η περίπτωση του Σπυρίδωνος Λάμπρου (1851-1919)», Πρακτικά Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Ιστορίας. Ιστοριογραφία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας (1833-2002), Αθήνα, 2004, τ. A, σελ. 193-213.
Μαρία Νυσταζοπούλου- Πελεκίδου, «Οι βυζαντινὲς ιστορικὲς σπουδὲς στην Ἑλλάδα. Απὸ τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο στον Διονύσιο Ζακυθηνό », ΜΝΗΜΗ Δ.Α. ΖΑΚΥΘΗΝΟΥ, Βυζαντινά Σύμμεικτα, τομ. 9B,(1994),σελ.153-176
~ Περισσότερες πληροφορίες: Εδώ
Επίσης, διαβάστε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.