Αναστάσιος Ν. Μάλτος

Μάλτος Αναστάσιος
Πηγή φωτο: Εδώ

Ο Αναστάσιος Μάλτος (1851 - 1927) ήταν Έλληνας φιλόλογος [1], συγγραφέας [2], μεταφραστής και μουσικός. 

Γεννήθηκε στο Μεγάροβο Μοναστηρίου δυτικής Μακεδονίας και ήταν γιος του Νικολάου Μάλτου. Ανηψιός του ήταν ο ιατρός Αλκιβιάδης Μάλτος. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου. Το 1879 αναγορεύθηκε διδάκτωρ [2] φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε επί 25ετία στην Οδησσό, όπου εργάστηκε ως φιλόλογος στο Ροδοκανάκειο Παρθεναγωγείο καθώς και στην ελληνική εμπορική σχολή αρρένων Οδησσού [2] (1880 - 1919), του οποίου διετέλεσε διευθυντής. Δίδαξε επίσης μουσική στην Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. 

Ύστερα από παρακίνηση του Γρηγορίου Μαρασλή ανέλαβε την οργάνωση και την διεύθυνση [3] της "Βιβλιοθήκης Μαρασλή", μέσω της οποίας εξέδωσε πολλά έργα αρχαίων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Τον Οκτώβριο του 1905 με αφορμή την συμπλήρωση είκοσι πέντε χρόνων διδασκαλίας η ελληνική κυβέρνηση του απένειμε το παράσημο του Σωτήρος. Υπήρξε μέλος του Συλλόγου προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων.

Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού - Παράρτημα Οδησσού
Πηγή: Εδώ

Το 1919 εγκατέλειψε μαζί με την οικογένειά του την Οδησσό και εγκαταστάθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στη Θεσσαλονίκη, όπου και δίδαξε, για να καταλήξει τελικά στην Αθήνα. Εκεί δίδαξε ως φιλόλογος στο 6ο Γυμνάσιο Αθηνών (1921 - 1926). Απεβίωσε στην Αθήνα το 1927. Ήταν παντρεμένος με την Μαρίνα Κοαντζάκη και είχε αποκτήσει τρία παιδιά, την Ιφιγένεια Μάλτου, σύζυγο του Ιωάννη Φαβιάτου - Κοκκόλη, τον Αλέξανδρο Μάλτο, χημικό, και τον αρχιτέκτονα Ορέστη Μάλτο.

Ασχολήθηκε με την συγγραφή εγχειριδίων εκμάθησης της γαλλικής, της γερμανικής, της ρωσσικής, της ελληνικής και της ιταλικής γλώσσας και μετέφρασε διάφορα έργα ξένων συγγραφέων. Οι συλλογές ασμάτων Τερψιχόρη και Μελπομένη συνέβαλαν σημαντικά στην διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς της εποχής, επανεκδόθηκαν δε αρκετές φορές. Υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών Εικονογραφημένα (Νέα Υόρκη) και Μουσική (Κωνσταντινούπολη). Ήταν οπαδός της δημοτικής γλώσσας.

Εργογραφία

Τα περί συμποσίων των αρχαίων Ελλήνων [4] (διδακτορική διατριβή, 1880)

Συλλογή δίφωνων και τρίφωνων ασμάτων (1881)

Τερψιχόρη [4] (συλλογή χορικών ασμάτων για χρήση στα σχολεία, 1883), η οποία επανεκδόθηκε από τις εκδόσεις Κολλάρου το 1893 και 1911

Μελπομένη [4] (συλλογή παιδικών ασμάτων, 1885)

Γερμανικοί διάλογοι: Νέος μεθοδικός οδηγός προς εκμάθηνσιν της γερμανικής γλώσσης[4] (εκδοτικός οίκος Ιούλιος Groos, Χαϊδελβέργη, 1892)

Ιστορία Ελληνικής μουσικής (1893)

Ιστορίας της Μουσικής (Μετάφραση του έργο του H.A. Koestlin, Βιβλιοθήκη Γρηγορίου Μαρασλή, 1908)

Επίτομος γραμματική της ρωσσικής γλώσσας [4] (1911)

Γερμανικά αναγνώσματα: Επεξειργασμένα προς χρήσιν των Ελλήνων [4] (εκδοτικός οίκος Ιούλιος Groos, Χαϊδελβέργη, 1914)

Επίτομος γραμματική της γερμανικής γλώσσας: θεωρητική άμα και πρακτική μετά πολλών ασκήσεων διαλόγων και αναγνωσμάτων διασκευασθείσα προς χρήσιν των Ελλήνων [4] (1923)

Γραμματική της γαλλικής γλώσσας (1923)

Ιταλική γραμματική (1924)

(Πηγή Εδώ - Περισσότερες πληροφορίες: Εδώ)

Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία

Διδασκαλείο που ιδρύ­θηκε στην Αθήνα το 1878 για τη μόρφωση δημοδιδασκάλων και δημοδιδασκαλισσών. Την ονομασία της η Παιδαγωγική Ακαδημία την οφείλει στον εγκατεστημένο στη Ρωσία ομο­γενή Γρηγόριο Μαρασλή, που με γεν­ναία δωρεά (1902) συνέβαλε στη λει­τουργία του διδασκαλείου και την αποπεράτωση του κτηρίου, που είχε παραχωρηθεί από τη μονή Πεντέλης. Η Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία καταργήθηκε ουσιαστικά μετά την ίδρυση των Παιδαγωγικών Τμημάτων των Πανεπιστημίων, τα οποία ανέλαβαν τη μόρφωση των λειτουργών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Για τελευταία φορά εισήχθησαν σε αυτήν σπουδα­στές το έτος 1985. Το διδακτικό έτος 1988-1989 ήταν το τελευταίο τής λειτουργίας της ως εκπαιδευτικού ιδρύ­ματος.

~ Φωτο: Σολωμού Άπαντα - Βιβλιοθήκη Μαρασλή

[ ] Το οικοδομηθέν στην Αθήνα επιβλητικό μέγαρο-εκπαιδευ­τήριο κατά το 1905 για να στεγαστεί το ιδρυθέν από το 1878 διδασκαλείο οφείλεται στον Γρηγόριο Μαρασλή, λόγος για τον οποίο η σχολή έλαβε την ονομασία «Μαράσλειον Διδασκαλείο» και αργότερα «Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία». Με την προτροπή του διευθυντή της Eλληνικής Σχολής Οδησσού Λύσσανδρου Γ. Χατζηκώνστα, ιδρύθηκε από τον Γρηγόριο Μαρασλή στην Αθήνα  εκδοτικός οργανισμός με τον τίτλο «Bιβλιοθήκη Μαρασλή», ο οποίος προέβη στην έκδοση σπουδαίων πρωτοτύπων ή σε μετάφραση επιστημονικών, φιλολογικών και ιστορικών έργων που συνέβαλαν σημαντικά στην ώθηση της πνευματικής κίνησης, του στοχασμού και της διδασκαλίας. Επιμελητές της εκδοτικής δραστηριότητας αυτής υπήρξαν ο Λύσσανδρος Γ. Χατζηκώνστας (1850-1904), διδάκτορας της φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν και διευθυντής της Ελληνεμπορικής Σχολής Οδησσού, και ο εξαίρετος λόγιος Αναστάσιος Ν. Μάλτος(1851-1927), διδάκτορας της φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης(1879), καθηγητής της Σχολής της Οδησσού (1880-1919), πολύγραφος συγγραφέας. (Περισσότερες πληροφορίες: Εδώ)

~ Κατάλογος σπάνιων βιβλίων Βιβλιοθήκης Μαρασλή: Εδώ

~ Επίσης, διαβάστε: Ονομαστές οικογένειες του Μεγαρόβου και Τυρνόβου Πελαγονίας