Το παλαιότερο εστιατόριο του Βελιγραδίου βρίσκεται στην οδό Kralja Petra 6 και ανεγέρθηκε το 1823,
ως ιδιοκτησία του πρίγκηπα Μίλος Ομπρένοβιτς (Knez Miloš Obrenović), από τον εξουσιοδοτημένο εμπορικό του πρόξενο Ναούμ Ίτσκο. Κατασκευάστηκε από Έλληνες οικοδόμους σε βαλκανικό στυλ!
Ο Ναούμ Ίτσκος ήταν διπλωμάτης και έμπορος, γιος του Πέτρου Ίτσκου με καταγωγή από την Κατράνιτσα (Πύργους Εορδαίας Ν. Κοζάνης) που αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα της ελληνικής κοινότητας στο Σεμλίνο. Ο Πέτρος Ίτσκος μετακόμισε στο Βελιγράδι και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση. Στα 1806, ως εκπρόσωπος της Σερβίας (μαζί μ' έναν ακόμη βλαχόφωνο Έλληνα που συμμετείχε στην διπλωματική ομάδα, τον Ναούμ Καρνάρα) υπέγραψε στην Κων/πολη συνθήκη ειρήνης με τους Τούρκους, γνωστή ως η “Συνθήκη του Ίτσκου’’ που έδινε ουσιαστική αυτονομία στη Σερβία. [βλ. 1 & 2]
Το 1826, ο γιατρός Tόμα Kόστιτς, γαμπρός του Ναούμ Ίτσκου, που είναι γνωστός ως Ećim-Toma Kostić (σ. Ećim: ο γιατρός στα τουρκικά, λέξη προερχόμενη από τα αραβικά) άνοιξε στο ισόγειο του κτιρίου ένα καφενείο που ονομάστηκε το καφέ του ''γιατρού Τόμα''. Ο πρίγκηπας Μίλος δώρισε το σπίτι στον γιατρό Τόμα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τα προσόντα του επειδή θεράπευσε, ως αξιωματικός και επικεφαλής στρατιωτικός γιατρός, τραυματισμένους στρατιώτες αλλά και τον ίδιον τον πρίγκηπα κατά τη διάρκεια της δεύτερης σερβικής εξέγερσης και επέδειξε μεγάλη αφοσίωση, ικανότητα και ευγένεια προς τους ασθενείς και τραυματίες.
Ο γιατρός Τόμα ήταν Έλληνας και είχε γεννηθεί στην Κοζάνη (πιθανόν με καταγωγή από την Κατράνιτσα) στα 1774. Πήγε στη Σερβία με τη μητέρα του Κίρα Μάνου (Ćira Mano) που αργότερα διακρίθηκε ως ικανότατη μαία. [βλ. 3 & 4, σελ.1] Οι καλοί γιατροί σ' εκείνα τα μέρη, σύμφωνα με σερβικές πηγές, ήταν συνήθως Έλληνες (ελληνόφωνοι αλλά και ελληνόβλαχοι/τσίντσαροι). [βλ. 5]
Όταν οι κληρονόμοι του Τόμα Κόστιτς πούλησαν το κτίριο, το κατάστημα άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες και ονόματα. Το 1892 ονομάστηκε ''ο Καθεδρικός Ναός'' κι επειδή θεωρήθηκε προσβλητικό για τον θεσμό της εκκλησίας, μια και ο ναός ήταν κοντά, ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να βάλει στην επιγραφή ένα ερωτηματικό, ως προσωρινή λύση μέχρι να επιλυθεί η διαφορά του με τις αρχές αλλά και ως ένα είδος διαμαρτυρίας, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα!
Ένα κτίριο με ιστορία αιώνων.. Ο Vuk Karadžić επισκέφθηκε το συγκεκριμένο κατάστημα, γύρω στα 1830-31. Το 1834 φιλοξενήθηκε, στον ίδιο χώρο, το πρώτο τραπέζι μπιλιάρδου του Βελιγραδίου κι από την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η ανάγνωση των σερβικών εφημερίδων. [βλ. 6]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.