Η οδός Κόντα στο Βελιγράδι |
Ο Κόντας (κυριλλικά: Конда) είναι ήρωας των Σέρβων, συνεργάστηκε με το απόσπασμα του Uzun Mirko Apostolović και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση του Βελιγραδίου από τους Τούρκους.
Γεννήθηκε το 1775 στα Ιωάννινα της Ηπείρου και ήταν Ελληνοβλαχικής καταγωγής[1]. Πήγε στη Σερβία, στο σαντζάκι του Σμεντέρεβο, ως μέλος των μισθοφόρων γενίτσαρων του Αλή Gušanac, μαζί μ' έναν ακόμη Έλληνα επαναστάτη τον Παπαζώλη (Папазоглија), και κατά τη διάρκεια της πρώτης σερβικής εξέγερσης (1804-13) εγκατέλειψε τα τουρκικά στρατεύματα, συνεργάστηκε με το απόσπασμα του Uzun Mirko Apostolović και ένωσε τους Σέρβους αντάρτες.
Ο Κόντας, ως το 1806, ήταν μπουλούμπασης (καπετάνιος αρματολών) στον στρατό του Αλή Gušanac. Φορώντας οθωμανική στολή, μαζί με κάποιους άντρες ακόμη, σκότωσε τους Τούρκους φρουρούς και άνοιξε την πύλη του ποταμού Σάβα στο φρούριο Βελιγραδίου, επιτρέποντας στους Σέρβους αντάρτες να πολιορκούν το Βελιγράδι (1806), απελευθερώνοντας το, τελικά, το 1807. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του bimbaša*, και είναι γνωστός ως Konda Bimbaša (Конда Бимбаша).
Η μάχη του Βελιγραδίου |
Αναφέρεται ότι πολέμησαν γενναία, σώμα με σώμα, με την τουρκική φρουρά της πύλης και τραυματίστηκε σοβαρά. Η επιδρομή και επίθεση από την πύλη του Σάβα αποτέλεσε το κλειδί για την κατάκτηση του Βελιγραδίου.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Κόντας βρισκόταν μέσα στην πόλη και βοήθησε ώστε οι άντρες του Uzun Mirko Apostolović να καταφέρουν να βγουν από τα τείχη και να πάνε με την πλευρά των επαναστατών, όπου εκεί βρισκόταν κι ο Καραγιώργης με 2000 ένοπλους, και ξεκίνησε η πολιορκία.
Ο Αλή Gušanac, συνειδητοποιώντας την ήττα του, κατέφυγε κάτω από τον Δούναβη και στις 6 Ιανουαρίου του 1807 παραδόθηκε στον Σουλεϊμάν πασά κι έτσι, μετά από τρεις αιώνες υποδούλωσης, επιτεύχθηκε η απελευθέρωση του Βελιγραδίου από τους Τούρκους.[2]
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Κόντας βρισκόταν μέσα στην πόλη και βοήθησε ώστε οι άντρες του Uzun Mirko Apostolović να καταφέρουν να βγουν από τα τείχη και να πάνε με την πλευρά των επαναστατών, όπου εκεί βρισκόταν κι ο Καραγιώργης με 2000 ένοπλους, και ξεκίνησε η πολιορκία.
Ο Αλή Gušanac, συνειδητοποιώντας την ήττα του, κατέφυγε κάτω από τον Δούναβη και στις 6 Ιανουαρίου του 1807 παραδόθηκε στον Σουλεϊμάν πασά κι έτσι, μετά από τρεις αιώνες υποδούλωσης, επιτεύχθηκε η απελευθέρωση του Βελιγραδίου από τους Τούρκους.[2]
Στο κέντρο του Βελιγραδίου, δίπλα στο Ράδιο Βελιγράδι, υπάρχει οδός που φέρει το όνομα του (Кондина улица).
* Bimbaša, τουρκική στρατιωτική ορολογία, από το bin (χίλια). Bimbasa (καπετάνιος ενός τάγματος χιλίων στρατιωτών).
Πηγές:
[1] ''Многи Грко-Цинцари су дошли у Србију са Гушанцем као крхалије, па су касније пришли устаницима. У ову групу спадају Конда и Папазоглија. У Гушанчевој војсци Конда је био буљубаша, све до 1806. године, када су устаници ...''
Mitološki zbornik 7–8. Centar za mitološki studije Srbije. 2002. p. 35.(βλ. εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.