~ Ο Πύργος των Σίνα λειτουργεί σήμερα ως Μουσείο
Ο Σίμων Σίνας, παππούς του εθνικού ευεργέτη, αγόρασε το κτήμα Ραπόλτενκιρχεν το 1814. Ο Γεώργιος Σίνας ανήγειρε στα 1854, με αρχιτέκτονα τον Θεόφιλο Χάνσεν ένα μικρό ναό και ένα οικογενειακό κοιμητήριο. Στο υπέρθυρο είναι χαραγμένη η επιγραφή: '' Το ιερόν τούτον παρεκκλήσιον συν του κοιμητηρίου ανηγέρθη υπό του Ευγενεστάτου Βαρώνου Γεωργίου Σίνα εις μνημόσυνον αϊδιον αυτού καθώς και πάσης της Σινιαίας οικογενείας, εν έτει αωνδ' ''. Το κτήμα καθώς και το μέγαρο, κληρονόμησε η κόρη του Σίμωνα Σίνα, Ελένη.
Υπήρξε το προσφιλέστερο καταφύγιο των Σίνα. Εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Σίμωνας και εδώ έζησαν οι κόρες και τα εγγόνια του. Ο ευεργέτης το επέκτεινε σύμφωνα με τα σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν για να καλύπτει τις οικογενειακές ανάγκες. Στο παρακείμενο ομώνυμο χωριό ο Γεώργιος πρόσφερε απλόχερα τις ευεργεσίες του. Εξυγίανε την κοινότητα, κατασκεύασε δρόμους, δυο νοσοκομεία, πρωχοκομείο και ανήγειρε σχολείο και εκκλησία. Οι κάτοικοι λάτρευαν τους Σίνα.
~ Άγιος Γεώργιος, το οικογενειακό περεκκλήσι των Σίνα
Ο Γεώργιος Σίνας πέθανε στα 1856 σε ηλικία 73 ετών λόγω εξάντλησης. Παρά την τελευταία του επιθυμία, η οποία και ήταν να ταφεί ταπεινά, η κηδεία του έγινε μεγαλοπρεπής. Στάλθηκαν περισσότερες από 5000 προσκλήσεις, ενώ μοιράστηκαν και λαμπάδες στο κοινό που προσήλθε. Τετρακόσιες άμαξες (!) με υπουργούς, πρέσβεις και πολλούς άλλους επισήμους συνόδευσαν το νεκρό μέχρι το Ραπόλτενκιρχεν, όπου και τάφηκε στο οικογενειακό κοιμητήριο των Σίνα.
Ο Σίμωνας Σίνας πέθανε μετά από πολύμηνη ασθένεια το έτος 1876, χωρίς να προλάβει τη Σινιαία Ακαδημία, όπως και θα επιθυμούσε. Τάφηκε δίπλα στον πατέρα του, ενώ την επόμενη μέρα ο Δήμαρχος της Βιέννης έδωσε το όνομα του σε μια κεντρική οδό της πόλης. Ακόμη, στο οικογενειακό κοιμητήριο των Σίνα τάφηκαν οι κόρες, τα εγγόνια του Σίμωνα και άλλοι συγγενείς.
~ Ο εθνικός ήρωας Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828)
Το 1906 η οικογένεια των Υψηλάντη (συγγενική εξ αγχιστείας με τους Σίνες) μετέφερε τα οστά του ήρωα Αλέξανδρου Υψηλάντη που βρίσκονταν στο κοιμητήριο του Αγίου Μαρξ στη Βιέννη. Εκεί έμειναν μέχρι το 1964, όταν τα έφεραν στο ναό των Ταξιαρχών, στο Πεδίο του Άρεως των Αθηνών. Η καρδιά του σκαπανέα της Ελληνικής Επανάστασης είχε ήδη σταλεί, μετά από επιθυμία του, στην Αθήνα στο Αμαλίειο Οικοτροφείο, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Ο Υψηλάντης πέθανε το 1828 στην Βιέννη, σε απόλυτη φτώχεια και δυστυχία.
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.