~ Φωτο: Ο ποταμός Αώος διατρέχει το χωριό Βοβούσα Ιωαννίνων και αποτελεί ιδανική διαδρομή ράφτινγκ.
Σάκης Ιωαννίδης
Υπάρχει κάτι το απόκοσμο, κάτι το μη γήινο, όταν κοιτάς από χαμηλά τους πελώριους βράχους των Μετεώρων. Το σκούρο χρώμα τους μάθαμε ότι οφείλεται στον ψαμμίτη. Ενα πορώδες υλικό, φτιαγμένο από κόκκους άμμου, που συναντάται εκεί όπου κάποτε υπήρχαν θάλασσες, αφού έχει τη μοναδική ιδιότητα να συγκρατεί μεγάλες ποσότητες υγρών. Και η σχέση του με το Διάστημα μόνο σαθρή δεν είναι. Ο Αρχιμήδης στον Ψαμμίτη του («Αμμου Καταμέτρης») επιχειρεί να μετρήσει το μέγεθος του σύμπαντος, υπολογίζοντας τους κόκκους της άμμου που απαιτούνται για να γεμίσει το σύμπαν.
Ετσι μπορούσαμε μόνο να φανταστούμε πώς θα έμοιαζαν τα Μετέωρα και η Καλαμπάκα εκατομμύρια χρόνια προτού φτάσουμε εκεί για να ξεκινήσουμε ένα ορεινό δίτροχο road trip στα Ζαγοροχώρια με κατάληξη την πανέμορφη Βοβούσα στην κοιλάδα του ποταμού Αώου. Περάσαμε τη νύχτα στο Μέτσοβο, διαπιστώνοντας πόσο αδικούνται οι προορισμοί που έχουν ταυτιστεί μόνο με τους χειμερινούς μήνες και είδαμε ένα χωριό που σφύζει από ζωή σε προσιτές τιμές.
Το επόμενο πρωινό έπειτα από μια στάση για ανεφοδιασμό στο γραφικό χωριό Μηλιά -αναζητήστε το μικρό παντοπωλείο που είναι «κρυμμένο» σε ένα από τα σπίτια του χωριού- κατευθυνθήκαμε προς το βλάχικο χωριό Περιβόλι.
Ακολουθώντας τους δασικούς δρόμους των υλοτόμων γνωρίσαμε για λίγο την άγρια ομορφιά της Βάλια Κάλντα, της λεγόμενης «Ζεστής Κοιλάδας». Ο ήλιος χανόταν ανάμεσα στους πελώριους κορμούς της μαύρης πεύκης, τις οξιές και τα ρόμπολα και το βουνό ασκούσε πάνω μας τη μυστηριακή του γοητεία. Ο βαθμός δυσκολίας ανέβαινε κάθε φορά που συναντούσαμε μια νέα κατολίσθηση -ίσως να ρωτήσετε τους ντόπιους για την κατάσταση των δρόμων πριν ξεκινήσετε- αλλά ολοκληρώσαμε αισίως τη διαδρομή.
Στα πιο γνωστά και καλοδιατηρημένα τοξωτά γεφύρια της περιοχής συγκαταλέγεται και αυτό της Πορτίτσας στο χωριό Σπήλαιο. Ο ποταμός Βενέτικος κυλάει κάτω από το γεφύρι και τους θερινούς μήνες που πέφτει η στάθμη μπορείτε να διασχίσετε το πανύψηλο φαράγγι και να δροσιστείτε στα νερά του. Υστερα από μια βουτιά και γλυκό σύκο στην ταβέρνα του χωριού, κάναμε τον χωμάτινο γύρο του βουνού Ορλιακας -μια βατή και ωραία διαδρομή- και στάση στην Αετοφωλιά για απογευματινό καφέ με θέα τις πλαγιές της Πίνδου. Επειτα φουλάρισμα στους Μαυραναίους, από τα ελάχιστα πρατήρια βενζίνης που θα συναντήσετε στην περιοχή και διανυκτέρευση στο Περιβόλι.
Το καταφύγιο του Σμόλικα δεν ηλεκτροδοτείται. Στα δωμάτιά του διανυκτερεύουν ξυλοκόποι και εκδρομείς και για λίγο γαληνεύεις παρέα με τα αστέρια και με ένα ζεστό ρόφημα. Περνώντας από τους φιδογυριστούς δρόμους που ενώνουν τα χωριά Σμίξη, Δίστρατο, Αρματα, Πάδες καταλήξαμε στο Παλαιοσέλι και από εκεί στο ορεινό καταφύγιο. Την επομένη η πεζοπορία μέχρι τη Δρακόλιμνη μας πήρε περίπου δύο ώρες ανάβασης σε ανηφορικό μονοπάτι, αλλά το δροσερό αλπικό νερό και η θέα μάς αποζημίωσαν. Λαμβάνοντας συμβουλές για το πώς θα αποφύγουμε αρκούδες και λύκους στα βουνά από έναν πεζοπόρο που διανυκτέρευσε εκεί κατεβήκαμε και συνεχίσαμε τη διαδρομή μας προς Κόνιτσα και έπειτα Ιωάννινα.
Στην καρδιά του Αώου
Η διαδρομή προς το ανατολικό Ζαγόρι είναι απολαυστική. Ο ηπειρώτικος, γεμάτος στροφές, επαρχιακός δρόμος διατρέχει τα χωριά Τρίστενο, Γρεβενίτι, Φλαμπουράρι και Ελατοχώρι προτού καταλήξει στη Βοβούσα. Χτισμένη στην κοιλάδα του Αώου σε υψόμετρο 1.000 μέτρων το μικρό χωριό ήταν γνωστό πέρασμα κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και φιλοξενούσε τα καραβάνια των εμπόρων. Εφτασε να αριθμεί περισσότερους από 2.500 κατοίκους, αλλά το χωριό ερημώθηκε έπειτα από τις ληστρικές επιδρομές του 1830. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πυρπολήθηκαν όλα τα σπίτια της Βοβούσας εκτός από ένα και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που σώζεται και σήμερα. Η υλοτομία είναι η κύρια οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων, οι οποίοι διατηρούν την παράδοση και την τεχνογνωσία επεξεργασίας του ξύλου για περισσότερο από έναν αιώνα.
Το χωριό αναπτύσσεται εκατέρωθεν του ποταμού Αώου, ενώ τοπόσημο της Βοβούσας από το 1748 αποτελεί το πέτρινο τοξωτό γεφύρι που χτίστηκε από τον Αλέξη Μήσιο. Από τη λιθόστρωτη πλατεία ξεκινούν διαδρομές μέσα στο πλούσιο δάσος της Μαύρης Πεύκης και στη Βάλια Κάλντα, ενώ οι μυημένοι μπορούν να συλλέξουν αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, όπως σπαθόχορτο και τσουκνίδα. Οι κάτοικοι είναι φιλικοί και φιλόξενοι και θα σας δείξουν τον δρόμο για το παρθένο δάσος της Αγίας Παρασκευής που μένει ανέγγιχτο από ανθρώπινη παρέμβαση εδώ και χρόνια, αλλά και τις καλύτερες θέσεις για βουτιές στο ποτάμι.
Αξίζει να...
Επισκεφθείτε:
• Το Γεφύρι της Πορτίτσας.
• Την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Βοβούσας χτισμένη το 1817.
• Το θερινό Φεστιβάλ Βοβούσας με μουσική, προβολές και εκθέσεις.
Διαβάσετε:
• Το λεύκωμα του Κώστα Μπαλάφα «Φωτογραφίζοντας το Αντάρτικο στην Ηπειρο, 1941-1944» του Μουσείου Μπενάκη.
Περπατήσετε:
• Στο μονοπάτι Ρ5 που οδηγεί στο φράγμα των πηγών του Αώου.
Πηγή: kathimerini.gr
Έντυπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.