The verb of the Aromanian language, by Antonis Bousboukis

CONCLUSION

First extract (p. 177) of PhD in linguistics, titled’ ‘The Verb of the Aromanian (language)’, by Antonis Bousboukis, Athens, 1982.

[…The Aromanian verb was strongly influenced by the Greek verb in many morphological elements, as seen in the second part. The most powerful effect, however, is observed at the semantic-syntactic level of the verb. This is an eloquent testimony that Aromanian/Vlach was profoundly ingrained by the Greek way of thinking. Thus, the semantic-syntactic functions of the all tenses remind (us) of the corresponding uses of the Greek verb. Simple Past (tense), for example, is so often used that it substitutes Present Perfect (tense) in many cases. This reminds (us) of its corresponding use in Greek language (p.75), while the Romanian language and the other Romance languages ​​use Present Perfect more frequently. Besides, the statement of a future act by Simple Present (p.62) instead of Simple Future is much rarer in Aromanian, as it is in Greek, unlike the other Romance languages.

The mood ​​of the Aromanian verb bears even stronger the stamp of Greek influence. The frequent use of the Subjunctive (mood), for example, which substituted the Infinitive (form of a verb), is result of the influence of the Greek verb (p.85). On the other hand, other Romance languages, as well as the Romanian (one), in part, preserve the use of the Infinitive. The statement of probability and possibility even with the Indicative (mood) instead of the usual Subjunctive (p.86-87) is also a result of Greek influence…]

CONCLUSION

Second extract (p. 183) of PhD in linguistics, titled’ ‘The Verb of the Aromanian (language)’, by Antonis Bousboukis, Athens, 1982.

[… Latin elements of the Aromanian concerning terms of agricultural and pastoral life (103), which do not appear in the Romanian, recommend a further indication of the formation of the Aromanian, parallel and-geographically-independent of the Romanian.

Katsanis (104) also finds matches of the Aromanian with the Tsakonian (Greek dialect), matches that ‘are phonetic, morphological and lexical. The first (phonetic) are the most frequent, while morphological and lexical ones are not that much’.

The same researcher assumes that ‘these language idioms must continue and preserve older linguistic elements, common once in the Greek world’.

All the above, along with the archaic lexical loans of the Aromanian, borrowed by the Greek (105), converge to the ascertainment that the Aromanian consists an independent branch of the Romance language in the Balkans…].

(Translation in English by Ioannis Tsiamitros, graduate of the Aristotelian University of Thessaloniki, Greek Literature School, department of English)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Πρώτο απόσπασμα (σελ. 177) από την διδακτορική διατριβή με τίτλο ''Το ρήμα της Αρωμουνικής'' του Αντώνη Μπουσμπούκη, 1982.

Τό αρωμουνικό ρήμα δέχτηκε έντονη την επίδραση του ελληνικού ρήματος σε πολλά μορφολογικά του στοιχεία, καθώς είδαμε στο β' μέρος. Η πιο ισχυρή, όμως, επίδραση παρατηρείται στο σημασιοσυντακτικό επίπεδο του ρήματος. Αυτό δεν αποτελεί παρά μιαν εύγλωττη μαρτυρία ότι ο Αρωμούνος/Βλάχος διαποτίστηκε βαθειά από τον ελληνικό τρόπο σκέψεως. Έτσι οι σημασιοσυντακτικές λειτουργίες όλων των χρόνων θυμίζουν αντίστοιχες χρήσεις του ελληνικού ρήματος. 'Ο αόριστος λ.χ. χρησιμοποιείται τόσο συχνά πού υποκαθιστά πολλές φορές και τον Παρακείμενο. Αυτό θυμίζει την αντίστοιχη χρήση του στην ελληνική γλώσσα (σ.75), ενώ αντίθετα η ρουμανική γλώσσα και οι άλλες Ρωμανικές γλώσσες χρησιμοποιούν συχνότερα τον Παρακείμενο. Η δήλωση, άλλωστε, της μελλοντικής πράξεως από τον Ενεστώτα (σ.62) αντί του Μέλλοντος είναι πολύ πιό σπάνια στην Αρωμουνική, όπως και στην Ελληνική, αντίθετα από τις άλλες Ρωμανανικές γλώσσες.

Οι εγκλιτικές αξίες του αρωμουνικού ρήματος φέρουν ακόμη πιό έντονη τη σφραγίδα της ελληνικής επίδρασης. 'Η συχνή χρήση της Υποτακτικής λ.χ., πού υποκατέστησε το Απαρέμφατο, είναι αποτέλεσμα επίδρασης του ελληνικού ρήματος (σ.85). 'Αντίθετα οι άλλες Ρωμανικές γλώσσες, καθώς και ή Ρουμανική εν μέρει, διατηρούν τη χρήση του Απαρεμφάτου. Ή δήλωση της πιθανότητας και δυνατότητας ακόμη και με Οριστική αντί της συνήθους Υποτακτικής (σ.86-87) είναι κι αυτή αποτέλεσμα επιδράσεως της Ελληνικής.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ (2)

Σελίδα 183

Τα λατινικά στοιχεία της Αρωμουνικής σε ότι άφορα τον γεωργικό και ποιμενικό βίο (103), τα όποια δεν απαντούν στην Ρουμανική, συνιστούν μιαν επιπλέον ένδειξη της παράλληλης και ανεξάρτητης γεωγραφικά διαμορφώσεως της Αρωμουνικής από την Ρουμανική.

Ο Κατσάνης (104) διαπιστώνει ακόμη αντιστοιχίες της Αρωμουνικής και Τσακωνικής πού ''είναι φωνητικές, μορφολογικές και λεξιλογικές. Οι πρώτες είναι oι περισσότερες, ενώ oι μορφολογικές και λεξιλογικές είναι λιγότερες".

Ό ίδιος ερευνητής υποθέτει ότι: "Αυτά τά γλωσσικά ιδιώματα πρέπει να συνεχίζουν και να διατηρούν παλιότερα γλωσσικά στοιχεία, κοινά κάποτε στον ελληνικό χώρο".

Όλα τά ανωτέρω μαζί με τα αρχαιοπινή λεξιλογικά δάνεια της Αρωμουνικής από την Ελληνική (105) συγκλίνουν στην διαπίστωση ότι η Αρωμουνική αποτελεί αυτοτελή κλάδο της Ρωμανικής των Βαλκανίων.