 |
| Βαρώνος Κωνσταντίνος Βέλλιος |
Ο Βαρώνος Κωνσταντίνος Δημητρίου Βέλλιος (Μπέλλος, Μπέλλιος ή Μπέλιος) (1772 - 1838) του Δημητρίου και της Δέσποινας γεννήθηκε στο Μπλάτσι νυν Βλάστη Σισσανίου (Εορδαίας) του νομού Κοζάνης την 7η Μαρτίου 1772 και πέθανε στη Βιέννη στις 23 Δεκεμβρίου 1838. Είχε αδελφούς:
α) τον Στέφανο Μπέλλιο (Βλάστη 1767 - Βουκουρέστι 1835), ο οποίος διετέλεσε και με το αξίωμα του λογοθέτη (υπουργού) Δικαιοσύνης στη Βλαχία και
β) τον Γεώργιο Μπέλλιο. Η ύπαρξη θηλυκών ανεψιών σημαίνει πως ο βαρώνος είχε και αδελφές ή ότι κάποιο από τα αδέλφια του είχε κόρες. Δυστυχώς δεν προκύπτουν λεπτομερείς πληροφορίες για το είδος των συγγενικών δεσμών με αυτές τις ανεψιές από τα διασωθέντα γραπτά τεκμήρια.
Όπως προκύπτει από τις σωζόμενες πηγές ο Κωνστ. Βέλλιος έτυχε επιμελούς ανατροφής και παιδείας.
Στο εξώφυλλο του βιβλίου αναφέρεται ο τόπος της καταγωγἠς του, εκ Λινοτοπόλεως της Μακεδονίας (Λινοτόπι), κοντά στη σημερινή Γράμμουστα του όρους Γράμμου Καστοριάς που δυστυχώς ανήκει στους επτά πρώτους εγκατελειμμένους και κατεστρεμμένους οικισμούς, οι κάτοικοι του οποίου κατέφυγαν μετά την καταστροφή από τους Τουρκαλβανούς 1769 στη Βλάστη, την Εράτυρα και τα Νάματα Κοζάνης, την Καστοριά, τη Σαμαρίνα Γρεβενών, τους Χιονάδες και τον Γοργοπόταμο Ιωαννίνων, την Κορυτσά, το Νεστόριο και την Κλεισούρα Καστοριάς και σε διάφορες άλλες περιοχές όπως, Μοναστήρι, Αχρίδα, Κρούσοβο κ.α [Ανάτυπο από το λεξικογραφικό δελτίο -Τομ.ΚΕ΄της Ακαδημίας Αθηνών σ.52]
 |
| Το εξώφυλλο της μετάφρασης του Ροβινσώνα Κρούσου από τον Κ. Μπέλλιο (Βιέννη 1792) |
Η οικογένειά του μετανάστευσε από τη Βλάστη το 1776 και μετά από σύντομη διαμονή στην Κωνσταντινούπολη, εγκαταστάθηκε τελικά στην Αυστρουγγαρία. Στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, όπου ζούσε η οικογένειά του, απέκτησε ιδιαίτερη μόρφωση. Έκανε μεγάλη σταδιοδρομία στο εμπόριο και τις χρηματιστηριακές εργασίες και παράλληλα φρόντισε για την πνευματική του καλλιέργεια. Εγκαταστάθηκε τελικά στη Βιέννη όντας πλέον μεγαλέμπορος.
Την 24η Φεβρουαρίου 1817, ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος ο Α΄ του απένειμε τον τίτλο του Βαρώνου.
Διέθεσε τεράστια ποσά για την αναγέννηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους με τις εξής συγκεκριμένες παρεμβάσεις του:
Ιδρύει το Βελλίειον κληροδότημα, χορήγηση υποτροφιών σε Μακεδόνες από τη Βλάστη, τη Σιάτιστα, την Καστοριά ή άλλη πόλη της Μακεδονίας και από τη Νέα Πέλλα Αταλάντης. Συνοπτικά:
Ιδρύει την Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα το 1837 μαζί με εξέχουσες προσωπικότητες εκείνης της περιόδου.
Ιδρύει το δημοτικό Νοσοκομείο Αθηνών «ΕΛΠΙΣ»
Ιδρύει τον οικισμό Νέα Πέλλα Αταλάντης Λοκρίδος και προσφέρει χρήματα για την ανέγερση ναού.
Διεξάγει εράνους στο Βουκουρέστι και την Βιέννη συγκεντρώνοντας σεβαστά ποσά που έστελνε στην ελληνική κυβέρνηση για ανέγερση σχολείων, νοσοκομείων και άλλων κοινωφελών ιδρυμάτων.
Δωρίζει 1837 σπάνια βιβλία- περί τους 2000 τόμους- για τη Νέα Πέλλα, τα οποία αφέθηκαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήνα.
Δωρίζει το πρώτο χρηματοκιβώτιο στην ελληνική κυβέρνηση το 1836.
Ενισχύει οικονομικά την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, το 1837.
Έκανε πολλές δωρεές στη Βιέννη, και ενίσχυσε οικονομικά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ιδιαίτερα δε, βοήθησε τους επαναστάτες στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Μακεδονία. Το 1836 ο Βαρώνος Κωνσταντίνος Βέλλιος έγινε δεκτός με τιμές από των Όθωνα, στην Αθήνα.
Εκεί ο Βέλλιος γνωρίστηκε με τον Κυριακό Πιττάκη, ο οποίος ήταν Έφορος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η συνάντησή του με τον Κυριακό Πιττακή και η περιήγησή του στα αρχαιολογικά μνημεία της Αθήνας τον συγκίνησαν και αποφάσισε την ίδρυση και την οικονομική υποστήριξη της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, το 1837. [Παναγιώτης Καββαδίας, Ιστορία της Αρχαιολογικής Εταιρείας από της εν έτει 1837 ιδρύσεως αυτής μέχρι του 1900, Αθήνα 1900.] Στην Αθήνα παρέμεινε περίπου τρεις μήνες, όπως συνάγεται από το ημερολόγιό του (2 Δεκεμβρίου 1836 αφίχθηκε στην Πάτρα και η 4η Μαρτίου 1837, Ημέρα Παρασκευή είναι και η τελευταία σημείωσή του).
 |
| Η προτομή του βαρώνου Κων/νου Βέλλιου στον Πολύγυρο Χαλκιδικής |
* [Για να αντιληφθούμε το μέτρο της αξίας της εποχής σημειώνουμε, ότι το μηνιαίο εισόδημα του Παναγιώτη Παπαναούμ 1834 ως «γεωμέτρου πρώτης τάξεως» ανήρχετο σε 80 δραχμές. Ειργάσθην στην Αταλάντη, αναφέρει, περισσότερον από έξη μήνες και εισέπραξα 500 δραχμές.]
Πέθανε στη Βιέννη το 1838. Στον Πολύγυρο Χαλκιδικής υπάρχει προτομή του, όπου αναγράφεται: "Βαρώνος Κωνσταντίνος Δ. Βέλιος 1772 - 1837 Ευεργέτης των Μακεδόνων Αγωνιστών του 1821". (πηγή: εδώ και εδώ)
(Για περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ)
Οι πραγματικοί Μακεδόνες των προηγούμενων αιώνων μέσα από ιδιόχειρες επιστολές μαρτυρούσαν την ατελείωτη αγάπη τους για την πατρίδα τους, την Ελλάδα, πολλές φορές δίνοντας και την ίδια την ζωή τους για την Ελευθερία της!
Ιδιόχειρη επιστολή του βλαχόφωνου Μακεδόνα, Βαρώνου Κωνσταντίνου Μπέλιου, μέσα από την οποία εκφράζει την αγάπη και την αφοσίωσή του στην πατρίδα του την Ελλάδα:
 |
| Ιδιόχειρη επιστολή του Βαρώνου Κωνσταντίνου Μπέλιου, 1838 (συνεχίζεται στην επόμενη φώτο) |
Κύριοι Δ. και Ν. Αργυριάδαι.
Έλαβον την επιστολήν σας, την οποίαν και ανέγνων μετά προσοχής, επαινώ τον οποίον συνελάβετε σκοπόν και δεν εβρίσκω ολιγωρίας άξιον το πρόβλημά σας, δια τούτο και προς απόκρισιν σας λέγω, ότι συγκατανεύω, και γενηθήτω. Επιθυμώ όμως να εκδώσητε όλα εν τάξει ως αι εφημερίδες ωμίλησαν χωρίς τινος προσθαφαιρέσεως.
Ο μόνος και κυριώτερος σκοπός μου είναι και θέλει είσθαι το να εκπληρώ τα προς την πατρίδα Ελλάδα και εξαιρέτως εις την Μακεδονίαν μας οφειλόμενά μοι απαραίτητα χρέη, όθεν εκτελών τούτο δεν κάμνω τι πλέον ειμή όσον απαιτεί η πατρίς παρ' όλων των ευ φρονούντων τέκνων της.
 |
| Ιδιόχειρη επιστολή του Βαρώνου Κωνσταντίνου Μπέλιου, 1838 |
Είθε, ως λέγετε, να φιλοτιμηθώσι και οι λοιποί, και είναι πλέον καιρός να εξυπνήσωσι δια να αποδώσωσι τα προς την πατρίδα των απαραίτητα χρέη, και μάλιστα οι Μακεδόνες μας, των οποίων οι τιμήσαντες τόνομα αδελφοί των σοινικίζονται ήδη εις την νέαν Πέλλην της Λοκρίδος, παρακαλούντες δι εμού όλους τους ευαισθήτους εις συνδρομήν του οποίου μελετώσι ν'ανεγείρωσιν εις την νέαν ταύτην πατρίδα των Ιερού Ναού. Κατ' ατυχίαν όμως βλέπω αδιαφορίαν από πολλούς και εις μάτην θυροκτυπώ προτρέπων και ομιλών με έχοντας τα ώτα προς την γαστέρα.
Θέλω σας δώσει, κατ' αίτησιν σας, και άλλα τινά γράμματα επίσημα περί ταύτης της υποθέσεως, καθώς και τον ενσφράγιστον κατάλογον των βιβλίων μου, τέλος δε και τα ονόματα των συνδραμόντων δι' εμού φιλογενών Μακεδόνων και λοιπών φιλανθρώπων και φιλοκάλων ανδρών.
Επί πάσι δε και νουθεσίας τινάς προς τους εν Ελλάδι φιλτάτους μου συμπατριώτας Μακεδόνας, αι οποίαι να τεθώσιν εν είδει προλόγου εις την αρχήν της συλλογής σας ταύτης, υγιαίνοιτε ενθυμούμενοι και υμείς αείποτε τα προς την πατρίδα μας χρέη σας.
Βιέννη τη 10 Μαϊου 1838
Μπαρώνος Κωνσταντίνος Μπέλιος
Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε:
Συλλεγέντα υπό των αυταδέλφων Δ. και Ν. ΑΡΓΥΡΙΑΔΩΝ των εκ Σιατίσης της Μακεδονίας.
ΕΝ ΒΙΕΝΝΗ ΤΗΣ ΑΟΥΣΤΡΙΑΣ
εκ της τυπογραφίας Αντωνίου Μπένκο, πρώην Αϋπούλου.
1838
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.