Έγγραφο (κατάστιχο) του 1787 της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας του Miskolc της Ουγγαρίας

Ελληνορθόδοξος Ι. Ν. Αγίας Τριάδος, Miskolc.

Szent Háromság Görögkeleti Ortodox 

templom, Miskolc. Πηγή φωτο: εδώ

 Παρατίθεται έγγραφο (κατάστιχο) του 1787 
για οικονομική συνδρομή των μελών της

''εν Μίσκολτζι των μη ενωμένων Γραικών Αδελφότητος'' με σκοπό την θεμελίωση
Ελληνορθόδοξου Ναού και σχολείου 

στο Miskolc της Ουγγαρίας.

~~~~

Κατάστιχον δια τήν βοήθιαν της εκκλησίας και του σχολείου μας εις το Μίσκολτζ [από το 1787] / "Ετι έδώ σημαδεύωμεν όλλους τους [...] κατά το Conscriptio όπου είναι εις 1824 .

Borsod Aba-j Zemplén megyei Levéltâr, A Miskolci Görögkeleti Egyhiz közse'g, fond d. Vegyes iratok 1721-1944, doboz 9

(φ. 4ov) 

Δια του παρόντος ημών, δηλοποποιούμεν ύμίν, άπαντες ημείς οι κάτοθεν υπογεγραμμένοι, η αδελφότης δήλον ότι, της εν Μισκόλτζι, των μή Ενωμένων ανατολικών Γραικών Άδελφότητος, ότι τήν σήμερον άποκαθιστώμεν, και διορίζομεν, πληρεξούσιους επιτρόπους, τον κύριον Γεώργιον Πάτον, και κύριον Ναούμ Κοσμήσκην, εις το να συνάξουσιν τήν βοήθειαν, και έλεημοσύνην, από τους ζηλωτάς συνάδελφους, όπου ευρίσκονται εις το βασίλειον της λεχίας. Δια τα κτήρια της 'Εκκλησίας μας, τα οποία θεία χάριτι, κάθε ημέρα αυξάνουν, και εις τήν τελειότητα τρέχουσι. Και του ελληνικού σχολείου μας, οπού συν Θεώ, έχομεν σκοπόν, όχι υστέρα από πολύν καιρόν να αρχίσωμεν. Και δια να μήν υποπτευθή τινάς πώς η τιμιότης τους δια κανένα άλλο τέλος, θέλουν τα συνάξει, ή ματαίως θέλουν έξοδευθή· και πώς μόνον δια τούτην τήν χρείαν, και ανάγκην από ημάς στέλλονται, θέλει βεβαιωθή, και πληροφορηθή ό κάθε ένας, από το παρόν πινακίδιον, το οποίον είναι με τήν συνηθισμένην βούλλαν της κοινότητος ημών εσφραγισμένον, και μέ ύπογραφήν, τών γεροντότερων συνάδελφων μας, και επιτρό­πων της Εκκλησίας, και του σχολείου μας βεβαιωμένον, παρακαλούντες, και παρακινούντες θερμώς, κάθε συναδελφόν μας χριστιανόν, κάθε ένας, κατά τήν δύναμην όπου έλαβαν άπό τον άγιον Θεόν, και καθώς θέλει τον φωτίσει το πανάγιον πνεύμα, μέ όλοπρόθυμον ψυχήν, και καρδίαν, να συντρέξη, και να μας βοηθήση πλουσιοπαρόχως, ωσάν οπού ή έκ θεμελίου οικοδομή τού ιερού ημών ναού, και του ελληνικού σχολείου, οχι τόσον αποβλέπει, εις ίδιον εδικόν μας όφελος και χρείαν, όσον εις δόξαν της πανα­γίας τριάδος, τιμήν του εν αγίοις πατρός ημών Ναούμ του Θαυματουργού, και πατέρων ημών, στερέωσιν της ορθοδόξου ημών πίστεως, δόξαν τε και καύχημα όλου του περίφημου γένους των γραικών. Κάθε φιλόπτωχος χρι­στιανός, γνωρίζει καλύτερα πώς ή Εκκλησία είναι ή πηγή τών αγιασμάτων μας, και ή έλθότης της σωτηρίας της ψυχής μας, και πώς το έλληνικόν σχολείον είναι το μόνον μέσον της προκοπής και μαθήσεως τών Νέων, εις τα ελληνικά γράμματα, τών οποίων τήν ώφέλειαν, και ό μέγας Βασίλειος γνωρίζοντας, έστελλε τους Νέους των χριστιανών, άπο την Καισάρειαν, εις την Άλεξάνδρειαν, να σπουδάσουν, ωσάν όπου δι' αυτού το έλληνικόν μας γένος ημπορή να ξαναλάβη έκείνην την πατρώαν δόξαν όπου έχασε, και να άποφύγη την σημερινήν κατηγορίαν, με την οποίαν όλοι σχεδόν οι Ευρωπαίοι, δια την άμάθειαν, και την άμέλειαν όπου έχομεν εις την σπουδήν, ως προικισμένους μας κηρύττουσι, και βαρβάρους μας όνομάζουσι. 

Το εσωτερικό του Ναού
Πηγή φωτο:
Görögkeleti orthodox templom

Και ποίους; ημάς Αδελφοί, από τους οποίους αυτοί έλαβον το φως της μαθήσε­ως και της γνώσεως, την οποίαν ατιμίαν δια να εξαλείψωμεν, και την παλαιάν φήμην να άποκτήσωμεν, το σχολείον είναι ένα από τα απλώς αναγκαία. Και ακολούθως, και ή συνδρομή Και ή βοήθεια, όλων τών φιλο­μαθών χριστιανών, και όχι ό καθείς θάχει λάβη από τον μισθαποδότην θεόν, εικοσαπλάσιον τον μισθόν της ελεημοσύνης του, άλλα και άεννάως, τα τίμια αυτών ονόματα, ως κτητόρων ονόματα, εις τάς αγίας τελετάς θέλουν μνημονευθή. όθεν δευτερώνοντες την παρακάλεσίν μας, δεόμεθα, να μην μας ύστερήσητε, της όλοπροθύμου βοηθείας υμών, ωσάν οπού μόνοι ημείς οι Μίσκολτζιάνοι, χωρίς να μας βοηθήσουν, και οι συνάδελφοι μας, παρόμοια ωσάν τα εδικά μας κτήρια, μεγάλα, και πολυέξοδα, άβόλετον πράγμα είναι, να λάβουν το έπιθυμητόν τέλος. Προς τούτοις, ό κάθε εις συνάδελφος μας, έκείνην την βοήθειαν, και έλεημοσύνην όπου θέλη δώσει, με το ίδιόν του χέρι, εις το παρόν πινακίδιον, οπού δια τούτο είναι διωρισμένον, θέλει τήν σημειώσει, δια να πάρωμεν λογαριασμόν. 'Αναμφιβόλως, από τους προειρημένους επιτρόπους μας, γράφων έκαστος, και το τίμιον του όνομα, δια να μνημονεύηται αιωνίως, κατά πασαν, ίεράν τελετήν. '

Εδόθη Έν Μίσκόλτζι 1787 'Ιουλίου 12 

Της υμών αδελφικής αγάπης, Αδελφοί έν Χω, Και εις τους ορισμούς, ή έν Μίσκολζι τών μη ενωμένων Γραικών Αδελφότης 

(υπογραφή, σφραγίδα) 

['Ακολουθούν τά ονόματα όσων υπογράφουν, όχι ευκρινώς γραμμένα]

Ίωάνη τίμτζα δουλώσας 

μιχάλι νήστκα δούλο σας 

δημήτρη [...] δούλον σας 

μηχάλι ντόνα δοΰλον σας 

μηχάλης Ζουπάνου δούλο σας 

μανόλις διαμάντι 

Ίοάννη παμπέρι δούλον σας 

Τίμτζας σιάγωσια δούλου σας 

νικόλαος σιαγγούνα δούλος σας 

Ιωάννης όλλας επίτροπος 

της αγίας μας εκκλησίας δούλος σας πάντα (ύπογρ.) 

άθανάσιος Θ[εοδώ]ρου πεσχάρου (ύπογρ.) 

ταπηνος Δούλος σας

[Πηγή: Όλγα Κατσιαρδή-Hering, ''Αδελφότητα, Κομπανία, Κοινότητα. Για μια νέα τυπολογία των ελληνικών κοινοτήτων της κεντρικής ευρώπης, με αφορμή το άγνωστο καταστατικό του Miskolc (1801)'', Παράρτημα Α', σελ.30, βλ. εδώ]

* Οι επισημάνσεις είναι δικές μας.