Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 1ο Σεμινάριο Βλάχικου Χορού του Λ.Σ.Βλάχων Βόλου

1ο Σεμινάριο Βλάχικου Χορού

Λ.Σ.Βλάχων Βόλου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - 30 Απριλίου 2012

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, 28 Απριλίου 2012, το πρώτο σειράς εκπαιδευτικών σεμιναρίων, που διοργάνωσε ο Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βόλου, πάνω σε χορούς των Βλάχων από άλλα μέρη της χώρας μας. Θα ακολουθήσουν και άλλες αντίστοιχες διοργανώσεις με άλλους Συλλόγους Βλάχων, στα πλαίσια της καλής επικοινωνίας και συνεργασίας με τα μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (Π.Ο.Π.Σ.Β.), η οποία χαιρέτησε με μεγάλη ικανοποίηση αυτή την συνεργασία.

Το ξεκίνημα έγινε με τον Σύλλογο Βλάχων Θεσπρωτίας. Είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε τον Πρόεδρο του Συλλόγου, κύριο Δημήτρη Τάμπα και τον χοροδιδάσκαλο, κύριο Λευτέρη Μπουτάση Έγινε σημαντική αναφορά στην καταγωγή των Βλάχων της Θεσπρωτίας και στα λαογραφικά τους στοιχεία, ενώ ο χοροδιδάσκαλός τους έδειξε με αξιοθαύμαστο ζήλο τους χορούς της περιοχής τους, πολλοί από τους οποίους χορεύονται μόνον εκεί και η διάσωσή τους είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς και επίπονης έρευνας. 

Δελτίο Τύπου ΠΟΠΣΒ (27/4/2012) - Σχετικά με την ετήσια χοροεσπερίδα του Συλλόγου Βλάχων Μοναστηρίου «Αφοί Μανάκια»

Πραγματοποιήθηκε στο Μοναστήρι της πΓΔΜ, την Παρασκευή, 20 Απριλίου 2012, η ετήσια χοροεσπερίδα του Συλλόγου Βλάχων Μοναστηρίου «Αφοί Μανάκια» με τη συμμετοχή του Συλλόγου Βλάχων Αβδέλλας του νομού Γρεβενών «Η Βασιλίτσα» και του προέδρου της ΠΟΠΣΒ και προέδρου της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας κ. Μιχαήλ Μαγειρία, κατόπιν προσκλήσεως των διοργανωτών. Στην εκδήλωση παρέστησαν ακόμη η Επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου Σκοπίων, πρέσβυς, κα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, ο πρόξενος της Ελλάδος στο Μοναστήρι κ. Μάρκος Τριπολιτάκης, η πρόεδρος του Συλλόγου «Η Βασιλίτσα» κα Μαρία Τσαλιέρα, η πρόεδρος του Συνδέσμου Μοναστηριωτών Θεσσαλονίκης κα Βιολέτα Παπαθανασίου και ο αντιδήμαρχος Γρεβενών κ. Νασίκας. 

Η συμμετοχή - με πολύ ιδιαίτερο συμβολισμό - του μουσικοχορευτικού συνόλου του συλλόγου της Αβδέλλας Γρεβενών - τόπου καταγωγής των Ελληνόβλαχων πρωτοπόρων του βαλκανικού κινηματογράφου Γιαννάκη και Μιλτιάδη Μανάκια – στην εφετινή εκδήλωση του ομώνυμου Συλλόγου Βλάχων Μοναστηρίου ανέδειξε για μια ακόμη φορά το άριστο επίπεδο διατήρησης της αυθεντικής και ανόθευτης ελληνοβλαχικής παράδοσης στη χώρα μας, προκαλώντας πλήθος ευμενών σχολίων από την πλειονότητα των παριστάμενων. 

Επιστολή του Συνδέσμου Κεφαλοβρυσιτών Γερμανίας προς την ΠΟΠΣΒ

Ο Σύνδεσμος Κεφαλοβρυσιτών Γερμανίας γιόρτασε την απελευθέρωση της πόλεως των Ιωαννίνων. Με ξεχωριστή λαμπρότητα, όπως αρμόζει στο νόημα και το πνεύμα της ημέρας, ο Σύνδεσμος Κεφαλοβρυσιτών (Βλάχων) Γερμανίας γιόρτασε κι εφέτος στην πόλη του Μεντεν την απελευθέρωση της πόλεως των Ιωαννίνων από τον τουρκικό ζυγό (21 Φεβρουαρίου 1913).

Η χοροεσπερίδα σημείωσε, όπως κάθε χρόνο, μεγάλη επιτυχία. Τούτο οφείλεται κυρίως στις μεγάλες προσπάθειες όλων των μελών του Δ. Σ. του Συλλόγου, που κάνουν το παν για να διατηρήσουν στη ζωή έναν Σύλλογο που είναι από τους πρώτους που ιδρύθηκαν στη Γερμανία. Το αξιοθαύμαστο είναι, ότι όλα τα μέλη του Δ.Σ. είναι άτομα δευτέρας γενιάς μεταναστών. Έχουν όμως βαθειά ριζωμένο μέσα τους τον καυμό και το μεράκι για το τόπο τους.

Το χορευτικό του Συλλόγου με νέους χορευτάς αλλά και μικρά παιδιά (τρίτης γενιάς) ξεσήκωσε θύελλα ενθουσιασμού ιδίως με τους χορούς "Τα πήραμε τα Γιάννενα", "Μηντζηντέη βρούτε", "την κεντησμένη σου ποδιά μωρ Βλάχα" κ.λ.π.

Μεγάλη αίσθηση και ιδιαίτερη ικανοποίηση προκάλεσε στους παρευρισκομένους ένας σύντομος αλλά μεστός χαιρετισμός που έστειλε ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (ΠΟΠΣΒ) και της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας κύριος Μαγειρίας Μιχάλης.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου κύριος Απόστολος Τζιόγκας μετά την ανάγνωση του χαιρετισμού, που έγινε δεκτός με θερμά χειροκροτήματα, εξέφρασε και δημόσια τις ευχαριστίες προς τον Πρόεδρο της ΠΟΠΣΒ λέγοντας: 

16 Νοεμβρίου 1895, Δημοσίευμα: Οι εν Βελεστίνω Μακεδόνες

Από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» των Αθηνών

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 1895

« Οι εν Βελεστίνω Μακεδόνες, οι δυνάμενοι να γνωρίζουν καλλίτερον παντός άλλου τα εν τη πατρίδι των συμβαίνοντα, προβλέποντες δεν την αναπόφευκτον ανάγκην ήτις θα καλέση αυτούς μίαν ημέρα να λάβωσι τα όπλα, παρασκευάζονται ως εμπρέπει εις φιλοπάτριδας άντρας, δια να ανταπεξέλθουν κατά των εχθρών της Πατρίδος των.

Παρεκάλεσαν θερμώς τον αυτόθι ανθυπασπιστήν του Πεζικού κ. Κουρέαν, όπως τους διδάξει τας στρατιωτικάς ασκήσεις και τον χειρισμόν του όπλου.

Ο ανθυπασπιστής προθύμως εδέχθη και τα γυμνάσια ήρχισαν ήδη.

Μέχρι του 40 και του 50 έτους προσέρχονται πάντες και γυμνάζονται. Ήδη επεράτωσαν τους βηματισμούς και ζητούν όπλα, τα οποία δεν αμφιβάλλομεν ότι θα τους δοθούν, προκειμένου περί τόσον εξόχως πρακτικού και εθνικού σκοπού... »

"Η γιαγιά Πηνιώ" - Όλγας Κοκκίνου Στασινοπούλου

Του Γιώργου Βλαχόπουλου

Είναι αλήθεια ότι παίρνοντας στα χέρια την "Γιαγιά Πηνιώ" με σκοπό να περιδιαβείς τις "μνήμες" που έχουν καταγραφεί, χρειάζεσαι αρκετή ποσότητα θάρρους για να γράψεις σε λίγες γραμμές την βιβλιοκριτική σου, αφού σε συνοδεύει συνέχεια η αίσθηση ότι δεν διαθέτεις το απλό παιδικό βλέμμα που φώτιζε το παιδικό προσωπάκι, σαν άκουγε τα παραμύθια της γιαγιάς. ΄Ομως η ζεστασιά που εκπέμπει και μόνο ο λιτός τίτλος του βιβλίου, με σπρώχνει στην περιπέτεια να γράψω την γνώμη μου για το πόνημα αυτό, έτσι σε μια ανάσα, σίγουρος πως η "Γιαγιά Πηνιώ", πίσω από τον ώμο μου, παρακολουθεί με αυστηρή αγάπη τις λέξεις που βγαίνουν από την γραφίδα μου.

Με μία πολύ καλαίσθητη έκδοση της Νομ. Αυτοδιοίκησης Καστοριάς η συγγραφέας κ. Όλγα Κοκκίνου Στασινοπούλου έσκυψε ευλαβικά στο ποτάμι της οικογενειακής της (και ...μας) παράδοσης και μας πρόσφερε το δροσερό ζωογόνο νερό απο τα χέρια και την ψυχή της "Γιαγιάς Πηνιώς". Σε μια πολύ ζωντανή, μεστή, σύντομη και γρήγορη αφηγηματική γλώσσα, χωρίς περιττές αναδρομές, άνοιξε η συγγραφέας το σεντούκι της Γιαγιάς της Πηνιώς, της πανελλήνιας γιαγιάς που όλοι έχουμε σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, και μας άφησε να μοιραστούμε μαζί της γεύσεις και μνήμες, θύμησες και συνταγές, θάματα και οράματα μα πιο πολύ το χάδι, εκείνο το βελούδινο χάδι που μόνο ένα ροζιασμένο χέρι και ένα χαμόγελο αγαπημένο μιας ελληνίδας γιαγιάς ξέρει και μπορεί να προσφέρει.

Σεμινάριο με θέμα: «Παραδοσιακοί χοροί των Βλάχων της Ηπείρου»

Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βόλου

Ο Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βόλου, στα πλαίσια της επιμόρφωσης πάνω στους παραδοσιακούς χορούς των Βλάχων και σε συνεργασία με τον Σύλλογο Βλάχων Θεσπρωτίας, διοργανώνει σεμινάριο με θέμα τους παραδοσιακούς χορούς των Βλάχων της Ηπείρου.

Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 28/4/2012, από τις 5 έως τις 7 το απόγευμα στο γυμναστήριο του Συλλόγου (Ισιδώρου 44, Νέα Ιωνία). 

Θα διδάξουν: 

Χορό: Λευτέρης Μπουτάσης, 

Χοροδιδάσκαλος του Συλλόγου Βλάχων Θεσπρωτίας.

Λαογραφικά στοιχεία των Βλάχων της Θεσπρωτίας: 

Δημήτρης Τάμπας, Πρόεδρος του Συλλόγου 

Είσοδος ελεύθερη
Τα σεμινάρια θα συνεχιστούν και με άλλους Συλλόγους της Π.Ο.Π.Σ.Β.

8 Οκτωβρίου 1911, Είδηση: ληστεία στο Κεφαλόβρυσο

Εφημερίδα ''Μακεδονία'' - 8 Οκτωβρίου 1911

Ληστεία στο Κεφαλόβρυσο (Μετζητιέ) Πωγωνίου

Παραθέτουμε ένα δημοσίευμα -εκ των πολλών- της εφημερίδας ''Μακεδονία'' που αναφέρεται σε περιστατικό ληστείας στο Κεφαλόβρυσο Πωγωνίου (φώτο αριστερά) προς το τέλος της περιόδου της τουρκοκρατίας -στις 8/10/1911- που μας δίνει ορισμένες πληροφορίες για την δημόσια ασφάλεια του υπόδουλου ελληνισμού...

Συγκεκριμένα, η είδηση αναφέρει τα εξής:

«ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ - ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

ΠΩΓΩΝΙΟΝ

Πληροφορούσιν ημάς εκ Πωγωνίου ότι σειρά νυκτοκλοπών λαμβάνει χώραν καθ' εκάστην εις πολλά χωρίαν του τμήματος.

Εις Μετζητιέ έκλεψαν ολόκληρον παντοπωλείον του Φραστανίτου παντοπώλου και 25 λίρας εις μετρητά, του άφησαν μόνον δέκα πακέτα καπνόν να διασκεδάζη την μελαγχολίαν του. Οι παθόντες μετέβησαν εις Βοτσίναν και παρεπονέθησαν εις τον Καϊμακάμην, ούτος δε τοις απήντησεν απλούστατα: τι να σας κάμω; μήπως έχω στρατιωτικήν δύναμιν; φυλαχθήτε όπως ημπορήτε.

Το ζήτημα όμως είναι πως να φυλαχθούν οι ατυχείς κάτοικοι.

Χωροφυλακή δεν υπάρχει, εις τους κατοίκους απαγορεύεται και το ελάχιστον όπλον, αν δε κανείς εν τη απελπισία του πυροβολήση με το δίκανον του και τραυματίση τουλάχιστον κανένα, κινδυνεύει να φονευθή από τους ληστάς αργότερον και να πάθη ολόκληρον το χωριό. Οι λησταί, όπως λέγουν, είναι οι τουρκαλβανοί Μούστος και συντροφία.»

Σωτήρης Σγούρος

Σωτήρης Τόγελος, Σωτήρης Σγούρος, 
Σωτήρης Γοργογέτας

Του Γρηγόρη Χατζηλυμπέρη

To όνομα Σωτήρης Σγούρος, για μας τους Γαρδικιώτες, αλλά και για τους θιασώτες της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους δημοτικούς κλαρινίστες. Ένας μουσικός που, μέσα από την προτίμηση του κόσμου και τη δημοφιλία του, συνέβαλε αποφασιστικά στην ευαισθητοποίηση του κόσμου και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων στην πατρώα μας μουσική, αλλά και την προστάτεψε σε εποχές αλλοίωσης και παραχάραξης. Ένας πραγματικός «κύριος», κατά κοινή ομολογία, στο πατάρι, γεγονός που τον έκανε πάντοτε να ξεχωρίζει. Ένας από τους τελευταίους εκπροσώπους της γενιάς των πρώτων μεταπολεμικών μουσικών, μιας γενιάς που, παρά τα βάσανα και τη φτώχεια, υπήρξε και η τελευταία που βίωσε την παράδοση ως καθημερινή πράξη, σιμά στον χώρο και το χρόνο που αυτή γεννήθηκε, αλλά και έζησε από κοντά τους προπολεμικούς μουσικούς. 

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Σωτήρης, παρά τις δυσκολίες και τους όποιους «συμβιβασμούς» του επαγγέλματος, παρέμεινε αυθεντικός, με ένα σοφά λιτό, βιωματικό παίξιμο που άγγιζε και ξεσήκωνε παλαιοτέρους και νεοτέρους, ένα παίξιμο που ανέβλυζε από την ψυχή όλων μας. Και με αυτό το παίξιμο αρραβώνιασε, πάντρεψε, βάφτισε, γλέντησε και πανηγύρισε γενεές και γενεές. Αυτό το παίξιμο τον καταξίωσε και τον οδήγησε να συνεργαστεί με πολλούς άλλους μεγάλους του δημοτικού τραγουδιού σε Ελλάδα και εξωτερικό (ενδεικτικά αναφέρουμε τους Τάσο Χαλκιά, Ογδοντάκη, Σέμση, Καρύπη, Νταράλα, Βάιο Μαλλιάρα). Αλλά ήταν επίσης αυτό το παίξιμό του, μέσα από το οποίο ανέδειξε την Τρικαλινή παράδοση και την κοιτίδα του, το τρανό Γαρδίκι Ασπροποτάμου, το οποίο ποτέ δεν ξέχασε και αγάπησε ίσαμε τη ζωή του. 

Αλλά εκτός από το ξακουστό του κλαρίνο, ο Σωτήρης ο Σγούρος είχε ξεχωριστό μεράκι και για το τραγούδι. Ένα τραγούδι που έβγαινε από την ψυχή του. Απόδειξη πως μόνο άμα βρισκόταν σε γλέντι με μερακλήδες, με ανθρώπους που ένιωθαν το δημοτικό τραγούδι και τις αξίες που αυτό εκφράζει, άμα ερχόταν στο κέφι, τότε έπιανε το μικρόφωνο και μας θύμιζε τραγούδια ξεχασμένα, τραγούδια παλιακά και αυθεντικά. Τραγούδια που μας ξεσήκωναν, τραγούδια που μιλούσαν στην καρδιά μας, τραγούδια-διδάγματα για κάθε νέο άνθρωπο και ιδιαίτερα για τους νέους δημοτικούς μουσικούς. 

15 Μαρτίου 1900, Δημοσίευμα-Ντοκουμέντο για την αποτυχημένη προσπάθεια ίδρυσης ρουμανικού σχολείου στον Κοκκινοπηλό Ελασσόνας

Οι βλαχόφωνοι πληθυσμοί της περιοχής του Ολύμπου δεν αισθάνονταν να διαφοροποιούνται από τους ελληνόφωνους κατοίκους της περιοχής γι αυτό και η ρουμανική προπαγάνδα απέτυχε παταγωδώς. 

Το άφθονο ρουμανικό χρήμα και η συνεργασία  των προπαγανδιστών με τους Βούλγαρους κομιτατζήδες δεν κατάφεραν να επιτύχουν τον στόχο τους καθώς οι βλαχόφωνοι του Ολύμπου είχαν ισχυρό εθνικό φρόνημα και πρωταγωνίστησαν στην ανάπτυξη και δράση των αρματολικίων αλλά και στις επαναστατικές κινήσεις του νεότερου ελληνισμού για την απελευθέρωση.

Η Ρουμανία δαπάνησε ποταμούς χρυσού για να πείσει τους βλαχόφωνους Έλληνες ότι τάχα είναι Ρουμάνοι αλλά απέτυχε οικτρά. Οι εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν βέβαια για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. 

Οι βλαχόφωνοι από πολύ νωρίς καλλιέργησαν και μετέδωσαν την ελληνική παιδεία ακόμη και στις χώρες του εξωτερικού όπου πολλοί μετοίκησαν για διάφορους λόγους ενώ ο δεύτερος γλωσσικός κώδικας παραμένει προφορικός και χρησιμοποιούνταν ενδοοικογενειακά σε κλειστό κοινωνικό κύκλο.

«Η συμβίωση των Βλάχων με τον ελληνικό κόσμο και η προφανής ιστορική και πολιτιστική τους καταγωγή απ’αυτόν, συνετέλεσαν ώστε να μην αισθανθούν την ανάγκη να χρησιμοποιήσουν το επίκτητο γλωσσικό τους όργανο για να εκφράσουν τα πολιτιστικά τους αγαθά, αφού αυτά ταυτίζονται με εκείνα του ελληνόφωνου κόσμου.» (''Γραμματική της Κοινής Κουτσοβλαχικής'' των γλωσσολόγων Ν. Κατσάνη και Κ. Ντίνα)

Το δημοσίευμα (φώτο πάνω αριστερά) της αθηναϊκής εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' στις 15  Μαρτίου 1900 αποτελεί ντοκουμέντο της αποτυχημένης προσπάθειας της ρουμανικής προπαγάνδας στον Κοκκινοπηλό Ελασσόνας για ίδρυση ρουμανικού σχολείου. 

Συγκεκριμένα, αναφέρει τα εξής:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Π.Ο.Π.Σ.Β. - Σχετικά με την ανάθεση της διοργάνωσης του 28ου Ανταμώματος

Με αφορμή τα σχόλια από μέρους των εκπροσώπων της Παλαιομάνινας κ. Στεργίου και Κουτουβέλη σε ιστοχώρους κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την ανάθεση της διοργάνωσης του 28ου Ανταμώματος των Βλάχων έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Η παρούσα διοίκηση της ΠΟΠΣΒ είναι αυτή που ανέδειξε για πρώτη φορά τη θυσιαστική μετοχή των Βλάχων στην άμυνα κι έξοδο του Μεσολογγίου και το συμβολισμό που εκπέμπει η Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου στο βλαχόφωνο Ελληνισμό. Το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ έχει εμπράκτως δείξει ότι δεν αποσκοπεί στον εύκολο ενυπωσιασμό και δε δέχεται ούτε μαθήματα πατριωτισμού ούτε υποδείξεις εθνικής ευαισθησίας. Δεν υπάρχει γωνιά της Πατρίδας μας σχετιζόμενη με τη βλαχική παρουσία που να μην έχει να επιδείξει αναφορές, θυσίες κι Ολοκαυτώματα. Και καμιά δεν υπερέχει η υστερεί έναντι κάποιας άλλης σε συμβολισμό και περιεχόμενο.

Ο κ. Στεργίου σε εκτενή σχόλιά του ανέφερε μεταξύ άλλων εμφατικά «ο κ. Μαγειρίας μας ζητούσε 25.000 ευρώ ως "εγγύηση"!» για την ανάθεση της διοργάνωσης. Το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ αισθάνεται την ανάγκη να διευκρινίσει ότι ΚΑΝΕΝΑ ΔΣ της ΠΟΠΣΒ δεν έχει διαχειριστεί, ούτε διαχειρίζεται κι ούτε πρόκειται να διαχειριστεί χρήματα για τη διοργάνωση του Ανταμώματος. Η διαχείριση των χρημάτων γίνεται από τον τοπικό Σύλλογο και το φορέα που αναλαμβάνει τη διοργάνωση του Ανταμώματος. Το αναφερόμενο ποσό είναι, ενδεικτικά, αυτό που απαιτείται εάν θέλουμε το Αντάμωμα να διατηρηθεί τουλάχιστο στο μέχρι τώρα επίπεδο. Η αναφορά του κ. Κουτουβέλη και το σχετικό βιντεάκι-σχόλιο για τη σίτιση των χορευτών είναι επιεικώς απαράδεκτη αν όχι άκρως προσβλητική. Κανείς από τους συμμετέχοντες σε Αντάμωμα Συλλόγους Βλάχων δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα να αιωρείται ότι είναι κοινός «τζαμπατζής» κι ότι άφησε νηστικούς τους χορευτές του με ένα «σαντουϊτσάκι». Περισσεύει η περηφάνεια κι η αξιοπρέπεια στους Βλάχους μας. 

Εφημερίδα «Μακεδονία», 5 Απριλίου 1919: «Οι Κουτσοβλάχοι Κρουσόβου και Μοναστηρίου ζητούν την ένωσιν των με την Ελλάδα»

Το δημοσίευμα της εφημερίδας «Μακεδονία» -στις 5 Απριλίου 1919- που έχει τον τίτλο:

«Οι Κουτσοβλάχοι Κρουσόβου και Μοναστηρίου ζητούν την ένωσιν των με την Ελλάδα» 

αναφέρεται στις προσπάθειες των ομογενών μας από την Πελαγονία (σημ. Fyrom) να ενωθούν οι περιοχές αυτές με την μητέρα Ελλάδα.

Η επιστολή απεστάλη στους τότε ηγέτες των Μεγάλων Δυνάμεων και στον Ελευθέριο Βενιζέλο και έχει ως εξής:

«Οι υπογεγραμμένοι διαμαρτυρόμεθα, εν ονόματι των Κουτσοβλάχων Μοναστηρίου και Κρουσόβου, δια τας ενεργείας της Κουτσοβλαχικής επιτροπής της μεταβάσης εις Παρισίους, και ζητούσης την ένωσιν ημών μετά των Ιταλών.

Ανήκοντες εις 54 Συνδικάτα και σωματεία, είμεθα εις θέσιν να γνωρίζωμεν και βεβαιώσωμεν κατηγορηματικώς, ότι ουδεμία εντολή υπό οιουδήποτε Κουτσοβλάχου εδόθη εις την εν λόγω επιτροπήν, ήτις είναι όργανον της απληστίας των Ιταλών εν τη Βαλκανική. 

Εξαιρέσει μεμονομένων προσώπων, μισθάρνων των ξενικών προπαγανδών, η μεγίστη πλειονότης των Κουτσοβλάχων αρχήθεν έσχων εθνικήν συνείδησιν ελληνικήν, δώσασα θαυμαστήν ώθησιν προς τον ελληνικόν πολιτισμόν δια περιφανών ανδρών γραμμάτων, επιστημόνων και εμπόρων, ως οι Παπαγεωργίου Στυλίδης, Πανταζίδης και Δημητρίου.

Αποκρούοντες πάση δυνάμει παν σχέδιον υποβάλον τας εστίας μας υπό οιονδήποτε ζυγόν παρακαλούμεν υμετέραν εξοχότητα να ευαρεστηθή να ζητήση αποστολή Διεθνούς επιτροπής επί τόπου, όπως γνωρίση τα αληθείς διαθέσεις των Κουτσοβλάχων του Μοναστηρίου και Κρουσόβου, οίτινες πιστοί εις τα παραδόσεις των και συνειδότες των δικαίων δεν θα παύσωμεν εργαζόμενοι υπέρ της ενώσεως μετά της Μητρός Ελλάδος.

Χαιρετισμός του προέδρου της ΠΟΠΣΒ κ. Μ. Μαγειρία στα πλαίσια του εορτασμού για την 190η Επέτειο του Ολοκαυτώματος της Νάουσας

Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Νάουσας

Εκδήλωση στα πλαίσια του εορτασμού 

για την 190η Επέτειο του 

Ολοκαυτώματος της Νάουσας

΄΄Οι Βλάχοι στην Νάουσα το 1821΄΄

Χαιρετισμός του κ. Μαγειρία Μιχάλη, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (ΠΟΠΣΒ)

Αγαπητοί φίλοι,

Κυρίες και κύριοι,

Τιμούμε σήμερα με πρωτοβουλία του Συλλόγου Βλάχων Νάουσας τον ξεσηκωμό, τον αγώνα και την αυτοθυσία των Ναουσαίων την άνοιξη του 1822. Πριν εκατόν ενενήντα χρόνια στο βωμό της Ελευθερίας του Γένους, τέτοιες μέρες, έμελλε οι καταρράκτες της “Αράπιτσας” να γίνουν το δεύτερο Ζάλογγο του νεώτερου Ελληνισμού. Κι οι γυναίκες της Νάουσας με τα μωρά τους κουρμπάνι στο βωμό των αιώνιων ιδανικών της Μνήμης του Γένους, της Αντίστασης και της Λευτεριάς.

Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή ως πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ που βρίσκομαι σ' αυτή την εκδήλωση Μνήμης της οποίας το βλάχικο στοιχείο της πόλης είναι μέτοχος και πρωταγωνιστής. Όπως ταιριάζει στη ζωντανή λατινόφωνη Ρωμιοσύνη, στο Γένος των Ελλήνων. Ασί κουμ πρίντι λα Νόϊ Ελλάσλι ντι του μούντζι ! Έχω τονίσει με την ευκαιρία κι άλλων εκδηλώσεων τα παραπάνω κι ιδιαίτερα στα πλαίσια της ανάδειξης της προσφοράς, του ρόλου και της συμβολής των Βλάχων στον Ελληνισμό.

Όπως θα γνωρίζετε δεν είναι λίγοι όσοι ενδιαφέρθηκαν ανέκαθεν να ξεκόψουν τους Βλάχους απ' τον γενέθλιο τόπο τους κι απ' την Πατρίδα. Πενιχρά τα αποτελέσματα. Σήμερα επιστρατεύονται άλλα μέσα. Πιο μοντέρνα. Και γίνεται λόγος πολύς για τη γλώσσα μας από την καλοστημένη επιχείρηση του «Συμβουλίου των Μακεδοναρμάνων» και τους Ελλαδίτες θιασώτες τους. Δήθεν από ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα για να εξαλείψουν τις βλάχικες ντοπιολαλιές αντικαθιστώντας τες με μια φτιαχτή μακεδονοαρμάνικη γλώσσα για το ομώνυμο υπό κατασκευή “έθνος”.

Σε Καλαμπάκα και Καστανιά το 28ο Πανελλήνιο Αντάμωμα Βλάχων

Το 28ο Πανελλήνιο Αντάμωμα Βλάχων θα πραγματοποιηθεί στην Καλαμπάκα 28, 29, 30 Ιουνίου και την Καστανιά Καλαμπάκας 1η Ιουλίου 

Το Αντάμωμα των Βλάχων είναι πλέον γεγονός για τον Δήμο Καλαμπάκας αφού το βράδυ της Πέμπτης ο Δήμαρχος Καλαμπάκας κ. Σακελλαρίου ανακοίνωσε στα ΜΜΕ της πόλης την πραγματοποίησή του. 

Το 28ο Αντάμωμα Βλάχων θα πραγματοποιηθεί στην Καλαμπάκα και την Καστανιά 28, 29, 30 Ιουνίου και 1η Ιουλίου και αναμένεται να συγκεντρώσει γύρω στις 8 με 10 χιλ. κόσμο.

Η προσπάθεια ξεκίνησε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καστανιάς που σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαμπάκας επιλέχθηκαν από την Πανελλήνια Ομοσπονδία η οποία είχε να επιλέξει για την πραγματοποίηση του ανταμώματος τρεις προτάσεις και ήταν από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καστανιάς, την Εταιρία Φίλων των Μνημείων της Παλαιομάνινας και το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Μετσόβου.

Παρών στην συνάντηση που έγινε στο Δημαρχείο Καλαμπάκας ήταν ο Δήμαρχος Καλαμπάκας κ. Δημήτρης Σακελλαρίου, οι αντιδήμαρχοι κ.κ Ηρακλής Αλμπάνης, Ντίνος Καρακώστας και Γιάννης Ζαρόπουλος, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βλάχων κ. Μιχάλης Μαγειρίας, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καστανιάς κ. Σωτήρης Δημητρούλης, η πρόεδρος της ΦΑΤΑ κ. Αποστολία Κούτσια και ο επίτιμος πρόεδρος της ΦΑΤΑ κ. Θανάσης Μουστάκας.

ΟΙ ΒΛΑΧΟΙ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ ΤΟΥ 1821: Στοιχεία και ενδείξεις διαχρονικής παρουσίας

Εκδήλωση του Λαογραφικού Συλλόγου Βλάχων Νάουσας στα πλαίσια του εορτασμού για την 190η Επέτειο του Ολοκαυτώματος της Νάουσας με ομιλητή τον συγγραφέα-ερευνητή κ. Αστέριο Κουκούδη.

Οι διάφορες μελέτες αναγνωρίζουν το ιστορικό γεγονός πως τα σημερινά βλαχοχώρια και οι εγκαταστάσεις των Βλάχων στην περιοχή του Βερμίου, της Βέροιας και της Νάουσας είναι αποτέλεσμα πληθυσμιακών μετακινήσεων και πως αυτά εδραιώθηκαν και αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, με εναρκτήριο ορόσημο την καταστροφή της Νάουσας στα 1822. Έτσι, γεννάται το ερώτημα για την παρουσία Βλάχων στην περιοχή σε παλαιότερους χρόνους. Ταξιδεύοντας στο παρελθόν, γνωρίζουμε πως δύο αιώνες πριν, κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, είχε, ήδη, διαμορφωθεί και αναπτυχθεί, στις πλαγιές του Βερμίου, το οικιστικό δίκτυο μίας ομάδας χριστιανικών χωριών που βρίσκονταν σε άμεση σχέση με τη μικρή, αλλά δυναμική και, μάλλον, προνομιούχα, τότε, πολιτεία της Νάουσας, όπως και με το διοικητικό κέντρο της Βέροιας. Η ομάδα αυτών των χωριών στο Βερμίου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως κάποια άλλα, ανάλογα σύνολα οικισμών τα οποία σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια των πρώτων οθωμανικών χρόνων στους διάφορους ορεινούς όγκους, όπου είχαν αποτραβηχτεί και οργανωθεί οι χριστιανικοί πληθυσμοί. Πολύ πιο γνωστές μάς είναι οι περιπτώσεις των ομάδων που συγκροτήθηκαν στο Πήλιο, τα Άγραφα, το Ζαγόρι, τον Ασπροπόταμο ή και τον Όλυμπο. Στις αρχές, πια, του 19ου αιώνα και πριν την καταστροφή τους μαζί με τη Νάουσα, τα χωριά του Βερμίου, ίσως, αριθμούσαν 30 μικρούς ή μεγαλύτερους οικισμούς. 

Η συνοίκηση της ίδιας της Νάουσας ανάγεται γύρω στα 1430, στην αρχική ακόμη φάση της οθωμανικής κατάκτησης. Μέσα από παλαιότερα καταγεγραμμένες παραδόσεις και έγγραφα στοιχεία, ένας απροσδιόριστος, αλλά σημαντικός αριθμός χριστιανών είχε καταφύγει στις δασωμένες πλαγιές του Βερμίου και είχε δημιουργήσει τον οικισμό της Παλιονιάουστας, στη σημερινή τοποθεσία Τούρλα. Οι ανυπότακτοι κάτοικοι της Παλιονιάουστας φαίνεται πως προβλημάτιζαν τους νέους κατακτητές. Έτσι, κάποιος οθωμανός αξιωματούχος από τα Γιαννιτσά με το όνομα Σιάχ Λιάνη φέρεται να τους δελέασε ώστε να εγκατασταθούν στη σημερινή θέση της Νάουσας, όπου με τη βοήθεια προνομίων θα μπορούσαν να αναπτύξουν ένα νέο οικισμό. Ο νέος οικισμός πέρασε στην ιδιοκτησία των μουσουλμανικών ιδρυμάτων των Γιαννιτσών, ως βακούφικο κτήμα, και το προνομιακό καθεστώς, μάλλον, βοήθησε τους κατοίκους ώστε να αναπτύξουν σταδιακά την οικονομία τους και να διατηρήσουν μία σχετική αυτονομία. Οι βιοτεχνίες της υφαντουργίας και της βαφικής, για τις οποίες είναι ακόμη γνωστή η Νάουσα, έχουν τις ρίζες τους σε εκείνη την εποχή. 

Το τελευταίο αντίο στον Δημήτρη Μητροπάνο

Η γειτονιά των αγγέλων υποδέχτηκε μια αγγελική φωνή...

Σε λαϊκό προσκύνημα η σορός του κορυφαίου καλλιτέχνη

Παρουσία πλήθους κόσμου έγινε το μεσημέρι, στο Α' Νεκροταφείο, η κηδεία του Δημήτρη Μητροπάνου, που πέθανε την Τρίτη, σε ηλικία 64 ετών. 

Από το πρωί, άτομα κάθε ηλικίας περίμεναν υπομονετικά στην ουρά, προκειμένου να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους τραγουδιστή, η σορός του οποίου είχε εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, στο παρεκκλήσι του Αγίου Λαζάρου. 

Κοντά του για τελευταία φορά, η αγαπημένη του σύζυγος Βένια, οι δυο κόρες του Αναστασία και Μυρσίνη καθώς και η αδελφή του. 

Με ανακοίνωσή της, η οικογένεια του Δημήτρη Μητροπάνου παρακαλεί αντί στεφάνων τα χρήματα να διατεθούν για την ενίσχυση του Κέντρου Υποδοχής Αλληλεγγύης Ιδρύματος Αστέγων (ΚΥΑΔΑ), για τους ανθρώπους που δοκιμάζονται σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. 

Όσοι επιθυμούν, μπορούν να καταθέσουν χρήματα στον λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας με αριθμό 064/48000015.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος πέθανε σε ηλικία 64 ετών, αφήνοντας πίσω του μία σημαντική διαδρομή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Γεννήθηκε στην Αγία Mονή Τρικάλων στις 2 Απριλίου του 1948. 

Οι Αθάνατοι του Κεφαλόβρυσου

Το Κεφαλόβρυσο κάηκε την 10η Ιουλίου 1943 μάλλον λόγω υποψιών που είχαν οι Γερμανοί για δράση ανταρτών (λέγεται ότι από εδώ ξεκίνησαν οι δολιοφθορείς που κατέστρεψαν την γέφυρα του Σαραντάπορου, όπως και οι άντρες που έστησαν ενέδρα στην οποία έπεσε διμοιρία του Γερμανικού στρατού). Αρχικά συνέλαβαν αρκετούς χωρικούς (πηγές αναφέρουν από 26 έως 30) τους οποίους και έκλεισαν σε ένα σπίτι. Ερεύνησαν, λεηλάτησαν το σύνολο των 280 σπιτιών και στο τέλος πυρπόλησαν 50 από αυτά. Κατόπιν οδήγησαν τους συλληφθέντες προς το χωριό Βασιλικό και μέχρι να βγουν από το χωριό κάποιοι κατάφεραν να αποδράσουν. Τους 23 υπόλοιπους τους έκλεισαν σε δυο σπίτια και αφού έβαλαν φωτιά τους έκαψαν ζωντανούς, ενώ λέγεται έριξαν και χειροβομβίδες. Ένας από αυτούς, σώθηκε μπαίνοντας στο τζάκι.

Πρωταγωνιστές του φρικτού γεγονότος ήταν ο Βάλτερ Στέτνερ: διοικητής 1ης Μεραρχίας Ορεινού Πεζικού, που θεωρούνταν επίλεκτη μονάδα και είχε δράση σε όλα τα μέτωπα (Γαλλία, Νορβηγία, Σοβιετική Ένωση), ο Γιόσεφ Ζάλμινκερ, συνταγματάρχης, διοικητής του 98ου συντάγματος και οργανική μονάδα της Μεραρχίας, που σκοτώθηκε αργότερα σε ενέδρα ανταρτών κοντά στο Αγρίνιο και ο Μίχαελ Πάισινγκερ, υπολοχαγός, διοικητής του λόχου με διακεκριμένη υπηρεσία και φανατικός ναζιστής που εκτέλεσε το αποτρόπαιο έγκλημα. Το 1949 εξέδωσε βιβλίο με την δράση του, όπου δεν αναφέρει την καταστροφή του Κεφαλοβρύσου. Μετά τον πόλεμο υπηρέτησε στον Γερμανικό Στρατό της Δυτικής Γερμανίας και πέθανε πλήρης ημερών. 

Οι Έλληνες καθολικά, είτε με τα όπλα, είτε με την παθητική αντίσταση, αρνήθηκαν τους κατακτητές. Οι 22 νεκροί μας, είναι το αντίτιμο, η «περήφανη τιμωρία» του χωριού μας στην Αντίσταση κατά της κατοχής. Πάντα θα τους τιμούμε ειδικότερα σήμερα και θα τους θυμόμαστε. Γιατί οι κατακτητές ξανάρχονται, ντυμένοι «φίλοι» για να πατήσουν το παμπάλαιο χώμα. Μα το χώμα δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα τους, ήταν το μήνυμα με το οποίο κατέληξε την ομιλία του ο υποψ. Δρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Νίκος Κούρος στην εκδήλωση ιστορικής μνήμης που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10 Ιουλίου 2011. (Πηγή: εδώ)

Tο παλληκάρι της Μακεδονίας όπως το ανασταίνει στη φαντασία μας ένα από τα ωραιότερα κλέφτικα τραγούδια

Οι κλέφτες και οι αρματολοί ήταν η μαγιά της λευτεριάς μας

Οι κλέφτες και γενικώτερα οι ορεινοί πληθυσμοί αντικρύζοντας σε κάθε τους βήμα τον κίνδυνο ήταν επόμενο να έχουν εμπιστοσύνη μόνο στον εαυτό τους, μόνο στα όπλα τους, που σιγά σιγά πήραν την υπόσταση αχώριστου ζωντανού συντρόφου και προσωποποιήθηκαν. Αυτοί αποκαθαίρουν τον ρύπο του ραγιαδισμού και συντελούν στην ηθική αναγέννηση του ελληνικού έθνους.

Με τη στάση τους εμπνέουν γενναία αισθήματα και δείχνουν σε όλους τον δρόμο της τιμής και του καθήκοντος. Δημιουργούν τη μορφή του ηρωικού νέου, τον μύθο του παλληκαριού, που ενσαρκώνει τα αισθήματα της αντρίκειας περηφάνειας και της αδίστακτης αντιστάσεως εναντίον των κατακτητών και των συμμάχων τους.

Ιδού το παλληκάρι, ειδικά το παλληκάρι της Μακεδονίας, όπως το ζωγραφίζει ή, καλύτερα, όπως το ανασταίνει στη φαντασία μας γεμάτο κίνηση, ζωή και φως ένα από τα ωραιότερα κλέφτικα τραγούδια, ένα διαμάντι της δημοτικής μας μούσας, το οποίο μόλις πριν από λίγα χρόνια πέρασε από το στόμα γέρου Σαμαριναίου στη δημοσιότητα και έτσι σώθηκε από τον αφανισμό. 

Τρεις περδικούλες κάθουνταν απάν' από το Σμόλκα

μοιργιολογούσαν κι' έλεγαν, μοιργιολογούν και λένε

Τ' είν' τα μπαϊράκια πούρχονται απ' τη Ρωμέϊκη ράχη;

Αφήστε τους κι ας έρχωνται, ναρθούναι παραδώθε.

Σαν ζώνει ο Γιάννης το σπαθί, σαν παίρνει το ντουφέκι,

τραβάει τον ανήφορο σαν τ' άγριο περιστέρι.

Κώστας Κρυστάλλης - «Το Πάσχα στον Πίνδο»

Ἐφημερὶς «Ἠχὼ τῶν Ἀθηνῶν», 1892

Ὅλο τὸ χειμῶνα ὁ Πίνδος μένει βουβός, ἥσυχος δὲν ἀκούγεται καθόλου. Νομίζει κανείς, πὼς κοιμᾶται κάτω ἀπ’ τὸ παχὺ κάτασπρο πάπλωμα τῶν χιονιῶν, βυθισμένος σ’ ἕναν ὕπνο ὁλοκλήρων μηνῶν.

Οἱ κάτοικοι τῶν χωριῶν, ποὺ οἱ μισοὶ ἀπ’ αὐτοὺς εἶναι τσοπάνηδες, κατεβαίνουν τότε μαζὶ μὲ τὶς οἰκογένειές τους στὰ χειμαδιά. Ἀπ’ ὅσους μένουν ἐκεῖ, οἱ ἄνδρες, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν καμμιὰ δουλεια πάνω στὶς ἄγονες κορυφὲς του, ξενιτεύονται σὲ χῶρες μακρινὲς, γιὰ νὰ ἐξοικονομήσουν τὰ ἀναγκαῖα τῆς ζωῆς.

Μένουν λοιπὸν ἐκεῖ μερικοὶ γέροντες, ἀπόστρατοι τῆς βιοτικῆς πάλης, ποὺ ταράσσουν μὲ τὶς πολύλογες συζητήσεις των τὴ μονο- τονη ἐρημιὰ τῶν μεσοχωριῶν καὶ τὴ σιγαλιὰ τῶν χαγιατὶῶν τῆς κάθε ἐκκλησιᾶς, καθὼς καὶ ἀρκετὲς γυναῖκες καὶ κοπέλλες.

Αὐτὲς κάθονται κλεισμένες μέσα στὰ σπίτια τους, γνέθουν τὰ μάλλινα ὑφάσματά τους, λένε τὴ νύχτα παραμύθια γῦρο ἀπ’ τὴ φωτιὰ καὶ στὸν ὕπνο τους ὀνειρεύονται τὸ γυρισμὸ τῶν καλῶν των.

Ὥσπου ἔρχεται ἡ ἄνοιξι... Ὥσπου πλησιάζει τὸ Πάσχα, ἡ χαριτωμένη Λαμπρή...

Τότε παύουν οἱ μπόρες κι οἱ κακοκαιριές. Ὁ οὐρανὸς ἀλαφρώνεται άπ’ τὰ πυκνὰ σύγνεφα καὶ τὸ πλάτος του ἀνοίγεται καθαρό, καταγάλανο. Ὁ ἥλιος ἀνατέλλει στὸν ὁρίζοντα θερμὸς καὶ ζωογόνος. Λειώνουν τὰ χιόνια στὰ χαμηλώματα τοῦ Πίνδου, καὶ τὰ νερά σχηματίζουν μεγάλα, θολὰ κι ὁρμητικὰ ρέμματα.

Στὰ σπλάχνα τῆς γῆς ξυπνᾷ τὸ μικρὸ χόρτο καὶ φουντώνει τὸ λουλουδάκι ἀπὸ τὰ ζεστὰ τοῦ ἥλιου φιλιά. Μόνον οἱ κορυφὲς λαμποκοποῦν ἀκόμα κατάλευκες καὶ παγωμένες.

Τότε ἀρχίζει νὰ ξυπνᾷ κι ὁ Πίνδος. Ἡ καρδιά του πυρώνεται καὶ ξεπαγών’ ἡ φωνή του. Οἱ γέροντες τῶν χωριῶν του κατεβαίνουν συχνότερα στὰ μεσοχώρια καὶ στὰ χαγιάτια τῶν ἐκκλησιῶν, τὰ πρόσωπά τους παίρνουν φαιδρὴ ὄψι κι οἱ συζητήσεις τους ζωηρότερο ὕφος.

Οἱ γυναῖκες κι οἱ κοπέλλες δὲν κλείνουν πιὰ ὁρμητικὰ τὰ παράθυρα καὶ τὶς πόρτες τῶν σπιτιῶν. Παρατοῦν κάπου - κάπου τὸ μελαγχολικὸ ἀργαλειὸ καὶ πιάνουν τ’ ἀνοιχτὰ λιακωτά, μὲ τὴ ρόκα στὴ μασχάλη καὶ μὲ τὸ τραγούδι στὰ χείλη τους, τὸ τραγούδι τῆς ἐλπίδας, τοῦ γυρισμοῦ τῶν ξενιτεμμένων τους.

Κι αὐτοί, ἀφοῦ γεμίσουν τὰ πορτοφόλια τους μὲ παρᾶδες,ἀφήνουν πιὰ τὴν ξενιτειὰ καὶ ξεκινᾶνε γιὰ τὴν πατρίδα τους, γιὰ τὸ σπίτι τους, γιὰ τὸν Πίνδο,

- Μέρες Λαμπριάτικες... θὰ γυρίσω τώρα στὸν τόπο μου, λέει χαρούμενο κάθε ξενιτεμμένο παιδὶ τοῦ Πίνδου.

Εκδήλωση υπέρ των βορειοηπειρωτών ευεργετών Ευάγγελου και Κωνσταντίνου Ζάππα στο Ζάππειο Κωνσταντινούπολης

Την Πέμπτη 5 Απριλίου 2012 το Ζάππειο Κωνσταντινούπολης (Γυμνάσιο-Λύκειο) διοργάνωσε εκδήλωση για τους ιδρυτές-ευεργέτες του Ζαππείου, Ευάγγελο και Κωνσταντίνο Ζάππα, καθώς φέτος συμπληρώνονται 120 χρόνια από το θάνατο του Κωνσταντίνου Ζάππα. 

Στην διάρκεια της εκδήλωσης, την οποία προετοίμασαν με πολλή αγάπη και φροντίδα εκπαιδευτικοί από όλες τις βαθμίδες της σχολής, προβλήθηκε παρουσίαση Powerpoint για τη ζωή και το έργο των εξαδέλφων Ζάππα καθώς και ο «Ύμνος για το Ζάππειο», σε μουσική-ενορχήστρωση του βορειοηπειρώτη μουσικού-ποιητή Κώστα Νούσια και στίχους της Κωνσταντινουπολίτισσας Ζαππίδας ποιήτριας Στέλλας Λεοντιάδου και άψογη ερμηνεία-απόδοση από τον καθηγητή μουσικής-τραγουδιστή Γρηγόρη Κακούρη και τη χορωδία του Ζαππείου. Ο Ύμνος παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση στην Κωνσταντινούπολη. Συνόδευσαν: στο πιάνο ο καθηγητής μουσικής Δημήτρης Δημητριάδης, στο φαγκότο ο Κώστας Νούσιας. Μουσική υπόκρουση στο πιάνο, συνοδευτική της παρουσίασης powerpoint της κ. Λεοντιάδου για τη ζωή των ευεργετών, από το Γρηγόρη Κακούρη.

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Δημήτρης Δημητριάδης

Ευχαριστούμε θερμά τις διευθύνσεις της σχολής για την τιμητική πρόσκληση να παρευρεθούμε.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους εκπρόσωπος του Πατριαρχείου, εκπρόσωπος της ελληνικής πρεσβείας, o πρόεδρος και αντιπρόεδρος σχολικών επιτροπών, ο Διευθυντής του Ζωγραφείου και καθηγητές από τη Μεγάλη του Γένους σχολή, γονείς μαθητών και πλήθος κόσμου. Περευρέθηκε επίσης και χαιρέτησε απ' τον Σύλλογο Βορειοηπειρωτών ο Χαράλαμπος Καραθάνος.

Λείπει το όνειρο... Καλό Ταξίδι στον Δημήτρη Μητροπάνο

Από συναυλία που έδωσε ο Δημήτρης Μητροπάνος
στο ΣΕΦ για την έναρξη του
Παγκόσμιου Συνεδρίου για την Ειρήνη (2000)

Μία σπουδαία φωνή του ελληνικού πενταγράμμου έσβησε σήμερα...

Ο Δημήτρης Μητροπάνος «έφυγε» σε ηλικία 64 ετών, αφήνοντας πίσω μία σημαντική διαδρομή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. 

Στην γειτονιά των αγγέλων ο κορυφαίος καλλιτέχνης Δημήτρης Μητροπάνος: 

Η βλαχόφωνη ρωμιοσύνη όπως και όλος ο ελληνισμός αισθάνονται απέραντη θλίψη στο άκουσμα αυτής της δυσάρεστης είδησης για τον χαμό ενός δικού μας ανθρώπου -βλάχικης καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του- που μας έκανε περήφανους με την τεράστια προσφορά, το ήθος και την σεμνότητα του...
Τα τελευταία χρόνια είχε δώσει σκληρή μάχη για να αντιμετωπίσει σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Ο θάνατός του προήλθε από από οξύ πνευμονικό οίδημα. 

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους έλληνες τραγουδιστές της σύγχρονης εποχής. Ερμήνευσε χαρακτηριστικά τραγούδια σημαντικών στιχουργών και συνθετών.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης απέτισαν φόρο τιμής μεταδίδοντας βίντεο με τις σημαντικότερες ερμηνείες του καθώς και δηλώσεις όσων συνεργάστηκαν μαζί του.
Η κηδεία του θα τελεστεί την 19η Απριλίου 2012 στο Πρώτο νεκροταφείο Αθηνών στις 14:00 και η σωρός του θα βρίσκεται από τις 10:00 μ.μ στο παρεκκλήσι του νεκροταφείου, για εναν τελευταίο αποχαιρετισμό απο φίλους, γνωστούς και συγγενείς. (Πηγή: εδώ)

Τα πρώτα χρόνια 

Γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από εκεί ήταν η μητέρα του (η οποία όμως έλκυε την καταγωγή της από την Σαμαρίνα Γρεβενών)- στις 2 Απριλίου του 1948. 

Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της Καρδίτσας το Καππά. 

Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειας του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. 

Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει ως τραγουδιστής. 

Λαμπρή με αρνάκι στη σούβλα

« Eορτή και πανήγυρις λαμπρά »... !!!

Λαμπρή... έτσι ονόμασε η εκκλησία μας το ελληνικό Πάσχα, έτσι το αναφέρει κι ο λαός μας στα τραγούδια του. Η πιο μεγάλη, η πιο λαμπρή γιορτή της Χριστιανοσύνης ! 

Η εκκλησία μας πήρε την αρχαία ελληνική λέξη, την γεμάτη πλούτο, δύναμη και φως και της έδωσε σκίρτημα, χαρά  και αισιοδοξία. Την έβαλε να συντροφεύει το νικηφόρο άγγελμα της Aνάστασης, στην πιο φωτεινή εποχή... μέσα στην Άνοιξη ! 

Το Πάσχα είναι συνδεδεμένο με την ελληνική επαρχία, ο κόσμος επιστρέφει στα χωριά είτε λόγω της Άνοιξης που μας καλεί είτε λόγω των εθίμων που μας οδηγούν κι αυτά στην αγκαλιά της φύσης...

Το ελληνικό πασχαλινό τραπέζι επιβάλει αρνάκι ή κατσικάκι στην σούβλα, άφθονα ελληνικά ποτά (ούζο ή κρασί) και φυσικά παραδοσιακή μουσική, χορό και πολύ κέφι !!!

Λαμπρή με σούβλες λοιπόν  γι αυτό και παραθέτουμε ορισμένες χρήσιμες συμβουλές... και το γλέντι ξεκινάει !

Του Γιώργου Δαφούλα

Το πασχαλινό αρνί συνήθως σφάζεται το Μεγάλο Σάββατο το πρωί και τα εντόσθια του τα χρησιμοποιούμαι για την μαγειρίτσα ή το κοκορέτσι μας. 

Αρχικά θα πρέπει να το πλύνουμε ώστε να καθαριστεί πολύ καλά και στη συνέχεια το κρεμάμε όρθιο και το τυλίγουμε με ένα μεγάλο πανί, συνήθως ένα καθαρό σεντόνι για να μην έρθει σε επαφή με έντομα και για να στραγγίσει καλά ενώ στην βάση μπορούμε να βάλουμε ένα μεγάλο ταψί. Το ιδανικό βάρος του αρνιού για ψήσιμο στη σούβλα είναι 11-13 κιλά επειδή έχει αρκετό λίπος και θα χάσει με το ψήσιμο ενώ αν είναι μεγαλύτερο δεν θα ψηθεί τόσο εύκολα. Την επόμενη μέρα, τη Κυριακή του Πάσχα, νωρίς το πρωί ξεκινάει η διαδικασία σουβλίσματος. 

Η Π.Ο.Π.Σ.Βλάχων τίμησε την Έξοδο του Μεσολογγίου

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων τιμά την 186η Επέτειο της Ηρωικής Εξόδου της Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

H Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις 2012 προς Τιμή της Εξόδου στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου.

Την ΠΟΠΣΒ εκπροσώπησε ο Πρόεδρος κ. Μιχάλης Μαγειρίας. 

Η συμβολή των Βλάχων της Ελλάδος στην εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821 και στους αγώνες του Γένους είναι γνωστή. Οι Βλάχοι αγωνιστές ανήκαν κυρίως στο σώμα των Μακεδόνων. Η συμμετοχή τους στην υπεράσπιση της πόλης του Μεσολογγίου και στην ακόλουθη ηρωική έξοδο διασώθηκε ποικιλότροπα. Βλάχοι νέοι, από την Σαμαρίνα, το γεγονός αποτύπωσε η λαϊκή μούσα στο δημοτικό τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας» και από τα χωριά της ανατολικής Πίνδου κατέβηκαν να υπερασπιστούν το πολιορκούμενο Μεσολόγγι. Σώθηκαν ελάχιστοι.

Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων Μιχάλης Μαγειρίας επισήμανε ότι «Η συμμετοχή αυτή υπαγορεύεται από το χρέος μας ως ελεύθερων πλέον πολιτών έναντι όσων έπεσαν για την ελευθερία της Πατρίδας. Παράλληλα η διατήρηση κι ανάδειξη της μνήμης του γεγονότος συμβάλλει στην ανάδειξη των αγώνων και της πολύπλευρης προσφοράς των Βλάχων Ελλήνων προς το Έθνος και την Πατρίδα.»

Μαγειρίτσα

Το Μεγάλο Σάββατο μετά την Ανάσταση όλοι ανυπομονούμε να επιστρέψουμε στο σπίτι για να καθίσουμε στο γιορτινό τραπέζι, να τσουγκρίσουμε αυγά με τους αγαπημένους μας ανθρώπους αλλά κυρίως να απολαύσουμε την ζεστή παραδοσιακή σούπα... την λαχταριστή μαγειρίτσα μας !!! 

Η συγκεκριμένη σούπα αποτελεί το πρώτο πιάτο που περιέχει κρέας μετά από πολλές ημέρες νηστείας...
Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στη φρεσκάδα και στην ποιότητα των εντοσθίων αλλά και των λαχανικών που θα χρησιμοποιήσουμε. Η προετοιμασία της ξεκινά πολύ νωρίς την συγκεκριμένη ημέρα όμως αξίζει τον κόπο γιατί είναι δυναμωτική και πεντανόστιμη !

~ Παραδοσιακή Μαγειρίτσα για το Αναστάσιμο Δείπνο ~

Υλικά:

1 συκωταριά αρνίσια και τα εντεράκια

1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι

8-10 φρέσκα κρεμμυδάκια 

1 μεγάλο μαρούλι

1 ματσάκι άνηθο

3-4 κουταλιές σούπας φύλλα μαϊντανού 

2-3 κουταλιές σούπας δυόσμος

1/2 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο

1 φλυτζ. τσαγιού λευκό κρασί

6-7 κουταλιές της σούπας ρύζι

αλάτι, πιπέρι

2 αυγά και 2 λεμόνια

Λαμπριάτικα τσουρέκια

Μπορείτε να φτιάξετε μόνες νοστιμότατα, αφράτα και μυρωδάτα τσουρέκια, αρκεί να υπάρχει διάθεση και μεράκι... γιατί Πασχαλιά χωρίς τσουρέκια δεν γίνεται. Στολίστε τα με όμορφες κορδελίτσες και κόκκινα αυγά που θα έχετε βάψει με φυτικά υλικά και  χαρίστε τα στους αγαπημένους σας ανθρώπους !!!

Παραθέτουμε μια συνταγή για τσουρέκια, ιδιαίτερα χρήσιμη και για τις ημέρες αυτές, επειδή αξίζει πραγματικά να προσφέρουμε στους δικούς μας ανθρώπους σπιτικές, χειροποίητες, λιχουδιές φτιαγμένες με αγνά υλικά της επιλογής μας για να απολαύσουν τις αυθεντικές παραδοσιακές γεύσεις...  

Της Βούλας Ψαλλίδα

Νηπιαγωγού

Υλικά:

10 αυγά

1/2 πάκο μπυρομαγιά νωπή

ξύσμα από ένα πορτοκάλι

2 πακέτα βούτυρο

3 ποτήρια του νερού γάλα (τα 2 ποτήρια τα βάζουμε στη μαγιά)

3 και 1/2 ποτήρια νερού ζάχαρη

3 περίπου κιλά αλεύρι

μαχλέπι, μοσχοκάρυδο, κακουλέ.

Ας βάψουμε τα πασχαλινά αυγά με φυσικό τρόπο

Κόκκινη Πέμπτη σήμερα... και από το πρωί οι νοικοκυρές καταγίνονται με το ζύμωμα και το βάψιμο των κόκκινων αυγών. Είναι η μέρα που φτιάχνουν τα τσουρέκια ή κουλούρια της Λαμπρής και μοσχομυρίζει το σπίτι ! 

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας την σημερινή ημέρα κρεμούν ένα κόκκινο πανί στην πόρτα (στα παράθυρα ή στην βεράντα του σπιτιού) ή κάποιοι δένουν απλώς μια κόκκινη κορδέλα...

Για το κόκκινο χρώμα δίνουν διάφορες ερμηνείες. Άλλοι λένε ότι θυμίζει το αίμα του Χριστού ή ότι είναι το χρώμα της χαράς κι άλλοι διηγούνται ότι όταν αναστήθηκε ο Χριστός, η πρώτη που τον είδε, ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Έτρεξε λοιπόν να το αναγγείλει στους μαθητές του. Την ώρα εκείνη συνάντησε μια γνωστή της γυναίκα που κρατούσε στην ποδιά της αυγά.

-Πού τρέχεις έτσι; Τη ρώτησε η γυναίκα.

-Τρέχω να πω στους μαθητές του Κυρίου, πως εκείνος αναστήθηκε, απάντησε η Μαγδαληνή.

-Δεν το πιστεύω. Θα το πιστέψω μόνο όταν αυτά τα αυγά που μάζεψα, γίνουν κόκκινα... 

και πράγματι τα αυγά εκείνη την στιγμή κοκκίνησαν !

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος έβαψα τα πασχαλινά αυγά με τον τρόπο που τα έβαφαν και οι γιαγιάδες μας... τότε που δεν υπήρχαν οι βαφές του εμπορίου. Μπορούμε πολύ εύκολα να δώσουμε όμορφο κόκκινο χρώμα στα αυγά με αγνά φυτικά υλικά και χωρίς χημικές ουσίες, επικίνδυνες για την υγεία μας...

Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι είναι τα κρεμμυδόφυλλα, τα παντζάρια (κομματάκια), τα πέταλα από τις παπαρούνες και το λεγόμενο ριζάρι.

Λ.Σ.Β.Βόλου: «Λαογραφικό Αγέρι» στο «Ράδιο Ένα 102,5» - Τα έθιμα της Λαμπρής της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης

Το Μεγάλο Σάββατο από τις 10.30 έως και στις 13.00 η Χρυσούλα Σουλιώτη, Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Λαογραφικού Συλλόγου Βλάχων Βόλου, θα είναι καλεσμένη στο «Ράδιο Ένα 102,5» και στην εκπομπή  «Λαογραφικό Αγέρι» που επιμελείται και παρουσιάζει η κ. Λίνα Βαλασσά. 

Θα παρουσιαστούν τα έθιμα της Λαμπρής της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης.

Εικόνες, γεύσεις, αρώματα και ήχοι μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί θα ζωντανέψουν στο στούντιο του «Ράδιο Ένα 102,5» ως συμβολή στην προσπάθεια του Συλλόγου να διατηρήσει ζωντανή την πολύτιμη κληρονομιά ως φυλακτό για τις επόμενες γενιές.

Ακούστε ζωντανά την εκπομπή από το διαδίκτυο στην διεύθυνση: 

http://www.magnesianews.gr/

ΠΟΠΣΒ - Απάντηση σε ανακοίνωση του Λ.Σ.Β.Βέροιας (03/04/2012) σχετικά με την Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση της ΠΟΠΣΒ

Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων

Το ΔΣ του Συλλόγου Βλάχων Βέροιας για άλλη μια φορά επέλεξε μη θεσμικό τρόπο να επικοινωνήσει μαζί μας κι εξέδωσε τη δική του παρερμηνεία των πεπραγμένων της Εκλογοαπολογιστικής Συνέλευσης της ΠΟΠΣΒ στις 11 Μαρτίου τρέχοντος. Παραβιάζουμε έτσι κι εμείς τους κανόνες της θεσμικότητας, για πρώτη και τελευταία φορά, ευρισκόμενοι στην ανάγκη να απαντήσουμε στη μη θεσμική του δημοσίευση. 

Είναι εκπληκτική η εκ των υστέρων έκφραση δήθεν ενστάσεων κι η επιλεκτική παρουσίαση των πραγμάτων βασισμένη σε «ψιθύρους» προκειμένου να σμικρυνθεί η συνολική δραστηριότητα της ΠΟΠΣΒ για την προαγωγή των καταστατικών της σκοπών με σεβασμό στη ζωντανή παράδοση και την κληρονομιά του βλαχόφωνου Ελληνισμού κι απαξιωθεί έτσι η δυναμική δράση της, η απήχηση κι αναγνώρισή της από τον βλαχόφωνο Ελληνισμό στην Ελλάδα και στη Διασπορά, που προφανώς έχει ενοχλήσει τα μακεδοναρμάνικα κονσίλια και τα συναφή διαβούλια. 

Ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Μιχάλης Μαγειρίας είναι μέλος του Συλλόγου Μηλιάς Μετσόβου Τρικάλων, όπως κι ο εκλεγείς στο νέο ΔΣ κ. Δημ. Γκάμας πρόεδρος του ομώνυμου Συλλόγου. Κι οι δυο τους είναι αντιπρόσωποι στην ΠΟΠΣΒ του παραπάνω Συλλόγου κι εξελέγησαν με μεγάλη πλειοψηφία στο νέο ΔΣ (έλαβαν: Μαγειρίας 142 και Γκάμας 68 ψήφους σε σύνολο 173 ψηφισάντων) . Ο Σύλλογος Μηλιάς Μετσόβου Τρικάλων μετέχει ενεργά και δραστήρια σε όλες τις εκδηλώσεις της ΠΟΠΣΒ ανελλιπώς. Είναι γνωστό ότι όσοι προερχόμαστε από τα ημινομαδικά Βλαχοχώρια διατηρούμε την ιδιότητα του μέλους σε περισσότερα από τα σωματεία του τόπου μας. Έτσι ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Στέργιος Τσιλινής είναι ταυτόχρονα μέλος του Συλλόγου Περιβολιωτών Μαγνησίας και του Εξωραϊστικού Πολιτιστικού του Περιβολίου και μετείχε στη ΓΣ ως αντιπρόσωπος του Συλλόγου στο Περιβόλι. Ενώ ως Πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ ήταν αντιπρόσωπος του Συλλόγου Μαγνησίας του οποίου συνεχίζει να είναι μέλος όπως και του Εξωραϊστικού Πολιτιστικού του Περιβολίου. Η σχετική αιτίαση λοιπόν από μέρους του ΔΣ του ΣΒΒ μόνο ως αποσκοπούσα στη δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων κατανοείται. 

«Ελλήνων Πάσχα» - Ένα δίωρο εορταστικό πρόγραμμα της 4Ε

Σε ένα δίωρο εορταστικό πρόγραμμα την Κυριακή του Πάσχα μας προσκαλεί η εκπομπή <<Στον τόπο που γεννήθηκα...>> της 4Ε. 

Από την Νέα Ευκαρπία του νομού Θεσσαλονίκης Μικρασιάτες αλλά και Βλάχοι παρουσιάζουν τον τόπο τους, την ιστορία, τα έθιμά τους αλλά και ένα πασχαλινό γλέντι που θα μείνει αξέχαστο.

Σε αυτή την γωνιά της Μακεδονικής γης ο δημοσιογράφος Θανάσης Κληματσίδας και η ομάδα της εκπομπής μας ενημερώνουν για την πλούσια ιστορία αλλά και για πτυχές που είναι άγνωστους σε πολλούς από εμάς. Ο πατέρας Ιωάννης μας υπογραμμίζει το μήνυμα της Ανάστασης ενώ μας ξεναγεί στις εκκλησιές του τόπου. Στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος η μοναχή Παισία μας καλοδέχεται.

Παρέες από τα παλιά στις πανέμορφες αυλές της Ευκαρπίας μιλούν και θυμούνται. Στο γήπεδο είναι ο κύριος Βασίλης παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Νίκης Ευκαρπίας. Όλοι οι Ευκαρπιώτες είναι περήφανοι για την ομάδα τους. Μαγειρεύουμε πασχαλινά φαγητά στα σπίτια δυο εξαιρετικών νοικοκυρών. Η κ. Φρόσω και ο κ. Μιχάλης δυο από τους μεγαλύτερους σε ηλικία κατοίκους ανοίγουν το βιβλίο των αναμνήσεων τους.

Στην Ευκαρπία υπάρχουν βοσκοί. Τους συναντούμε σε καταπράσινα τοπία μοναδικής ομορφιάς.

Βλάχοι και Μικρασιάτες μας παρουσιάζουν έθιμα της Λαμπρής. Το <<έθιμο με την νύφη>>, τα <<καλαθάκια με τα βαμμένα αυγά>>, το <<μοίρασμα του γάλακτος>>. Τα παιδιά που τραγουδώντας πήγαιναν στους παλιούς για να μάθουν για τα έθιμα.

Δελτίο Τύπου της Π.Ο.Π.Σ.Β - Σχετικά με ορισμένες συμπεριφορές που εκδηλώνονται στο διαδίκτυο

Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Με λύπη, βλέπουμε εδώ και καιρό, ότι σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης γίνονται αήθεις, συκοφαντικές και υβριστικές φραστικές επιθέσεις, υπαινιγμοί, απρεπείς κι απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί εναντίον προσώπων ή και φορέων που ασχολούνται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τα βλάχικα πράγματα. 

Ανώνυμοι, ψευδώνυμοι κι «επώνυμοι», τελείως άκριτα, έχοντας άλλοτε ελλειπή γνώση κι άλλοτε ιδιοτελή κίνητρα, προβαίνουν σε σχόλια που ξεπερνούν την επιθετική ροπή και προδίδουν σχεδίαση. Ιδιαίτερα διακριτοί στην τελευταία περίπτωση οι ευρισκόμενοι σε διατεταγμένη υπηρεσία. 

Η διακύβευση; Θεωρητικά, η ιστορική και σύγχρονη ταυτότητα των Βλάχων. Πρακτικά, ένα κράμα. Από το ανικανοποίητο εγώ των αυτόκλητων και ποικιλώνυμων διαχειριστών των βλάχικων πραγμάτων έως την ιδεοληψία και τον εθνικιστικό καθώς κι αργυρώνητο ακτιβισμό. Συνωστίζονται και διαγκωνίζονται μεταξύ τους σε υβριστικά σχόλια, αδαείς κι αφελείς, αλλά και κυρίως επιτήδειοι προπαγανδιστές. Ξεχωρίζουν οι διαχρονικοί θιασώτες κι υπότροφοι των Ρουμάνων, σήμερα ντελάληδες του παραπροϊόντος των Μακεδοναρμάνων. Οι επινοητές παραδόσεων, οι ψυχικά αποκομμένοι απ’ τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό. Από κοντά κι οι αυτοθεωρούμενοι υπερπατριώτες κι υπερασπιστές της δεδομένης ελληνικότητάς μας. Τα φαντάσματα του διαδικτύου με τον μόνιμα φοβικό, μονολιθικό, ανορθολογικό κι ακραίο λόγο τους που ζημιώνουν το ίδιο τους Έλληνες Βλάχους και τον Ελληνισμό όσο κι οι αντίπαλοι. 

Σπυρίδων Μπαλτατζής - Ο μεγάλος ευεργέτης του Συρράκου

Σπυρίδων Μπαλτατζής
(1848-1908)

Ο Σπυρίδων Μπαλτατζής (ή Βαλτατζής) γεννήθηκε στο Συρράκο τον Απρίλιο του 1848. Ο πατέρας του ήταν αγωγιάτης και είχε εννέα παιδιά, επτά αγόρια και δύο κορίτσια. Ασχολήθηκε με το εμπόριο. Έζησε πολλά χρόνια στην Οδησσό της Ρωσίας, όπου αναδείχθηκε σε μεγαλέμπορο και απέκτησε κολοσσιαία περιουσία. Απ’ τον γάμο του δεν απέκτησε παιδιά. (Δείτε: εδώ) Ηταν μεγάλος πατριδολάτρης. Είχε πάντοτε στο μυαλό και την καρδιά του «την φιλτάτην γενέτειράν του το Συρράκον».

Στο βιβλίο των Εφοροεπιτρόπων των σχολείων Συρράκου -που αρχίζει το 1883- υπάρχουν εγγραφές σοβαρών χρηματικών ποσών που διέθετε για την εκπαίδευση. Πιθανόν να διέθετε χρήματα και πρίν το 1883.

Το 1896 στέλνει από την Ρωσία στην γεννέτειρά του το Συρράκο, χρυσοΰφαντο πανάκριβο και υψηλής τέχνης (αγιογραφίες – σχεδιασμός κ.τ.λ.) επιτάφιο καθώς και χρυσοΰφαντα άμφια για τους ιερείς. Το 1899, με χρήματά του, δημιουργείται το αριστούργημα ξυλογλυπτικής και σύνθεσης τέμπλου του Αγίου Νικολάου στο κέντρο του χωριού. Είχε επιστρέψει στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Στις 17 Οκτωβρίου 1907 συντάσσει την διαθήκη του. Ορίζει κληρονόμο του και εκτελεστή της διαθήκης το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και κληροδόχο την Κοινότητα Συρράκου, στην οποία κληροδοτεί την οικία του στην Πρέβεζα με τον όρο από τα εισοδήματά της να προικίζονται κάθε χρόνο τρία φτωχά κορίτσια απ’ το Συρράκο.