Η συγκλονιστική επιστολή του Ναούμ Ντίσιου στο ελληνικό ΥΠΕΞ με τις σκληρές αλήθειες

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΟΜΟΝΟΙΑ 

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ

Διεύθυνση : Rr. Seat Babani, Lagjja 3, Κορυτσά, Αλβανία 

Τηλ. / Φαξ : 00355 8225 7718

Κορυτσά, 28 Ιανουαρίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς: Υπουργείο Εξωτερικών Ελλάδας

Υπόψη: Κάθε Υπευθύνου 

Αξιότιμοι κύριοι,

Παίρνω το θάρρος να σας γράψω, για το προσωπικό μου πρόβλημα, όχι μόνο για εμένα, γιατί εγώ είμαι πολύ περήφανος για ότι έχω κάνει, αλλά και εκ μέρους όλων των Ελλήνων της Περιφέρειας της Κορυτσάς.

Εγώ, με όλη την αξιοπρέπεια που με διακρίνει, προσπάθησα να κάνω ότι καλύτερο για τους πεσόντες Έλληνες Στρατιώτες στην Μπομποστίτσα Κορυτσάς και δεν πρόκειται να μετανιώσω ποτέ γι αυτό!

Άλλωστε τα τελευταία γεγονότα που σχετίζονται με το πρόσωπο μου, δηλαδή η τιμωρία μου από το Δικαστήριο της Κορυτσάς με ένα χρόνο φυλάκιση, είναι ολοφάνερα, ένα πολύ καλά σκηνοθετημένο σενάριο αυτών που θέλουν να με πολεμήσουν, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα δικά τους συμφέροντα!

Είναι σενάριο μερικών ατόμων που έχοντας «το κουστούμι της εξουσίας πάνω τους» νομίζουν ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να παίζουν με τις ευαισθησίες των ανθρώπων και να παραποιήσουν την αλήθεια των πραγμάτων. 

Γνωρίζω όμως καλά πως ο δρόμος της αλήθειας δεν είναι στρωμένος με λουλούδια, αλλά με αγκάθια!

Γνωρίζω πολύ καλά πως η διεκδίκηση των πιστεύω και των δικαιωμάτων δεν κερδίζονται χωρίς θυσίες και χωρίς πόνο!

Άλλωστε με αβάσταχτο πόνο στην καρδιά και την ψυχή μου, δεν μπορώ να ξεχάσω πως και η δική μου οικογένεια, όπως πολλές άλλες οικογένειες των Ελληνοβλάχων της Κορυτσάς έχουν υποφέρει πάρα πολύ!

Στα μαύρα χρόνια για την ιστορία, στα χρόνια της δικτατορίας του Χότζα, πάρα πολλές οικογένειες ελληνοβλάχων αναγκάστηκαν να αποκοπούν και να αποχωριστούν δικά τους πολύ αγαπημένα πρόσωπα πληρώνοντας με πολύ πόνο και θλίψη τον Ελληνισμό τους!

Μεταπολεμική στάση της Ρουμανίας για το Κουτσοβλαχικό Ζήτημα, κινήσεις στην Ευρώπη, παραπληροφόρηση και ελληνική αβελτηρία.

Πριν από την αποκατάσταση των ελληνορουμανικών διπλωματικών σχέσεων μεταπολεμικά, η Ρουμανία μέσω του πρέσβεώς της στο Βελιγράδι εκδήλωσε δήθεν ενδιαφέρον και ανησυχία για την τύχη των ‘Μακεδο-Ρουμάνων’. Μάλιστα στην πρώτη της συνεδρίαση η ‘Μακεδονορουμανική Μορφωτική Εταιρεία’ στις 26 Μαΐου 1947 στο Βουκουρέστι μίλησε για διαμαρτυρία και κακομεταχείριση του ‘Ρουμανικού λαού’ εις την Ελλάδα (‘Ρουμανικό λαό’ στην Ελλάδα εννοεί τους ελληνόβλαχους-λατινόφωνους!). Η δε Ρουμανία στις 22 Απριλίου ‘διαμαρτυρήθηκε‘ για ‘δήθεν διώξεις τας οποίας υφίστανται αι εν Ελλάδι Ρουμανικές μειονότητες’, κλπ.

Με την αποκατάσταση των ελληνορουμανικών σχέσεων το θέμα αποφεύγεται επιμελώς από την ρουμανική κυβέρνηση και τα κατάλοιπα της μεσοπολεμικής ρουμανικής πολιτικής εγκλωβίζονται στο Βουκουρέστι με επικάλυμμα σωματειακό, ονομαζόμενο ‘George Murnu’. Η Εταιρεία επανεμφανίζεται μετά από δεκαετίες με νέο νομικό πρόσωπο, ως ‘Asociata Romana’, στην οποία πρωτοστατούν στελέχη του στενού περιβάλλοντος ανώτατης κομματικής και κρατικής ηγεσίας. Συντηρείται το ζήτημα με επίφαση επιστημονική, επιδοτώντας βλαχολογικά δημοσιεύματα (βλ. M.D. Peyfuss. ‘Aromunen in Romanien’).

Αρχίζουν να επανεκδίδονται τα προπολεμικά προπαγανδιστικά βιβλία και μαζί με ανάλογο υλικό (εφημερίδες, περιοδικά, φυλλάδια, ποιητικές ανθολογίες, θρησκευτικά βιβλία, δίσκο, μαγνητοταινίες όλα στο βλάχικο ιδίωμα) να αποστέλλονται σε ιδιώτες, σωματεία, οργανισμούς, οικισμούς, ως το τελευταίο βλαχοχώρι. Το υλικό αποστέλλεται από την Ευρώπη και τον υπερατλαντικό κόσμο.

Τεχνηέντως κατασκευάζονται ‘φυγάδες’ προς την Ελλάδα και την Δύση με αποστολή την αναζήτηση ομοϊδεατών και διέγερση του ενδιαφέροντος ειδικών επιστημόνων και πρώτα από όλα τον προσεταιρισμό των αντιπάλων του κομμουνιστικού καθεστώτος (Ρουμάνων και Κουτσοβλάχων - Μερικοί από αυτούς σχημάτισαν την ΑFA στην Γαλλία που θα αναφέρουμε παρακάτω), που ήταν εγκατεστημένοι άλλοτε στην Ρουμανία. Ο γνώστης του θέματος Ι. Παπαθανασίου τους χαρακτηρίζει αχρείους και ανιστόρητους και σύγχρονους ‘γενίτσαρους’, εικάζοντας το ενδεχόμενο να είναι ‘πληρωμένοι πράκτορες σκοτεινών συμφερόντων’.

Ο βλαχόφωνος ελληνισμός - Μ. Τρίτος (βίντεο)

Ο δάσκαλος κ. Δημήτριος Νατσιός συζητά με τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μιχαήλ Τρίτο, καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Θεσσαλονίκης, για το Κουτσοβλαχικό ζήτημα.

Πηγή: Εδώ

"Oι Βλάχοι είμαστε γνήσιοι Έλληνες και ας λένε ό,τι θέλουν τα παράκεντρα"

"Κανείς δεν δικαιούται να μας χαρακτηρίζει ως μειονότητα". 

Τι είπε σε εκδήλωση στην Ηγουμενίτσα ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βλάχων.

"Οι Βλάχοι είμαστε γνήσιοι Έλληνες και ας λένε ότι θέλουν τα παράκεντρα είτε στην Ελλάδα είτε στις βαλκανικές χώρες". Αυτά είπε στην Ηγουμενίτσα ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων Μιχάλης Μαγειρίας, παρουσιάζοντας το βιβλίο "Έλληνες Βλάχοι - Η αδιάλειπτη συνέχεια". 

Και πρόσθεσε: "Θέλουμε να εκφράσουμε για μια ακόμα φορά την απερίφραστη καταδίκη του συνόλου του βλαχόφωνου στοιχείου της χώρας μας απέναντι σε κάθε προσπάθεια αναγνώρισης των Αρμάνων ως αυθύπαρκτης και διακριτής εθνότητας, αποκομμένης από τον ιστορικό κορμό του Ελληνισμού, του οποίου άλλωστε αποτελεί διαχρονικά αναπόσπαστο τμήμα". 

Ακόμη, ο κ. Μαγειρίας επεσήμανε ότι "η Ελλάδα και ειδικότερα η περιοχή της οροσειράς της Πίνδου, ανέκαθεν ήταν η ιστορική κοιτίδα της βλαχόφωνης ρωμιοσύνης. Με την αρωγή της ελληνικής πολιτείας, εργαζόμαστε για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του βλαχόφωνου ελληνισμού και την συστηματική προβολή της πλούσιας και ιδιαίτερης βλάχικης λαογραφίας και μουσικής παράδοσης, συμβάλλοντας στην ανάδειξη της πολιτιστικής πολυμορφίας και της πολιτιστικής ταυτότητας του ελλαδικού χώρου και του σύγχρονου ελληνισμού". 

Κατηγορηματικά τόνισε πως "ουδείς δικαιούται, να χαρακτηρίζει αυθαιρέτως ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού έθνους ως "μειονότητα" μέσα στην ίδια του την πατρίδα, της οποίας άλλωστε η ιστορία βρίθει από παραδείγματα μεγάλων Βλάχων εθνικών ευεργετών που αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή, το έργο και την περιουσία τους στο βωμό της ελευθερίας, της προκοπής και της ανάπτυξης της Ελλάδος και του ελληνισμού".
 Κατά τον κ. Μαγειρία είναι "αυθαίρετες και ανεδαφικές οι αναφορές που ταυτίζουν κάθε βλαχόφωνη ομάδα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη με τη ρουμανική διασπορά. Οι αναφορές αυτές θίγουν καταφανώς το αδιαπραγμάτευτο ανθρώπινο δικαίωμα στον ατομικό και συλλογικό εθνικό αυτοπροσδιορισμό όλων των Ελλήνων Βλάχων στην Ελλάδα και τη διασπορά".

Οι Βλάχοι και οι Σέρρες (18ος -19ος αι.)

Στέργιος Λαΐτσος 

Είναι γενική παραδοχή της ιστορικής επιστήμης, ότι, με τον γερμανικής προέλευσης ετεροπροσδιοριστικό γενικό εθνογραφικό όρο Βλάχοι, προσδιορίζονται αρχικά οι ρωμαϊκοί πληθυσμοί των ραιτονορικών και καρινθιανών Άλπεων. Εκεί πρωτοεμφανίζεται σε γραπτές πηγές ο όρος ολοένα και πιο τακτικά από τα τέλη του 7ου αι. ως περιγραφικός των λατινόφωνων ρωμαϊκών πληθυσμών διακρίνοντάς τους από τους σύνοικούς τους Βαυαρούς και Σλάβους. Στην ρωμαϊκή Ανατολή, το Βυζάντιο, ο όρος διαδίδεται με τη σλαβική εγκατάσταση κι αφομοίωση στις ελλαδικές επαρχίες της διοίκησης του Ιλλυρικού. Στην ελληνική της μορφή η ονομασία πρωτοεμφανίζεται στο βυζαντινό θέμα Ιταλίας μόλις στα τέλη του 9ου αιώνα. Συγκεκριμένα παραδίδεται σε στρατιωτικούς καταλόγους κι αναφέρεται σε ιππείς στρατιώτες προερχόμενους από το θέμα Ελλάδος (Θεσσαλία/Στερεά) κι υπηρετούντες εκεί τη στρατεία τους. Στις ιστοριογραφικές βυζαντινές πηγές ο όρος εμφανίζεται μόλις τον 11ο αιώνα. Οι λατινόφωνοι Ρωμαίοι στο Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως Ρωμανία, προσδιορίζονται μέχρι τότε με περιγραφικούς όρους, όπως «Ρωμαίοι της πατρώας φωνής» και με τον όρο «Ρωμάνοι» έως τον 10ο αιώνα. Έκτοτε εκλείπουν τόσο η πρώτη περιγραφική όσο κι η δεύτερη ονομασία των λατινόφωνων Ρωμαίων από τις πηγές οι οποίες χρησιμοποιούν τον όρο Βλάχοι με διττό περιεχόμενο.

Η λατινοφωνία στην ευρύτερη περιοχή των Σερρών μαρτυρείται από τα πρώιμα βυζαντινά κείμενα καθώς και από τοπωνυμικό υλικό (πχ. «Καλβόβουνον», «Μίντζανη» διαβάσεων του δικτύου της Εγνατίας οδού). Οι πληροφορίες αυτές αναφέρονται στην ύστερη ρωμαϊκή αρχαιότητα και την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Ως, το λιγότερο, δίγλωσσος (ελληνόφωνος και λατινόφωνος πληθυσμός), παραδίδεται στην περιοχή ο «σύμμεικτος περιούσιος λαός» των Ρωμαίων «Σερμησιάνων», τον οποίο εγκατέστησε ως αγρότες στα αυτοκρατορικά κτήματα της κοιλάδας μεταξύ Στρυμώνα και Ρήχιου ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β΄ (685-695). Η κατάσταση αυτή, μας επιτρέπεται να υποθέσουμε, ότι συμπυκνώνεται στη μεταβυζαντινή παράδοση των Βλαχορηχίνων της περιοχής. Στα έγγραφα των αγιορείτικων Μονών για την περιοχή των Σερρών από την υστεροβυζαντινή περίοδο απαντά τακτικά το κυριώνυμο Βλάχος και παράγωγά του ως επώνυμο.

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις της Π.Ο.Π.Σ.Βλάχων για τα 100 χρόνια ελεύθερης Θεσσαλονίκης!

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν το Σαββατοκύριακο 21 και 22 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων οι ετήσιες εκδηλώσεις στο πλαίσιο της ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ 2012. Οι εκδηλώσεις της ΠΟΠΣΒ φέτος ήταν αφιερωμένες στα 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Τις διήμερες εκδηλώσεις πλαισίωσαν χιλιάδες πολιτών βλαχικής και μη καταγωγής.

Το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012 στην κατάμεστη αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών διεξήχθη ημερίδα με θέμα: «Η κοινωνική, εκπαιδευτική και φιλανθρωπική συμβολή των Βλάχων χθες και σήμερα». Σ' αυτή μίλησαν οι Βλάχοι καθηγητές του ΑΠΘ κ. Θεόδ. Δαρδαβέσης και Νικ. Κατσάνης για την προσφορά των Βλάχων τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στον όλο Ελληνισμό.

Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012, πλαισιωμένη από 1500 χορευτές των Συλλόγων μελών της, η διοίκηση της ΠΟΠΣΒ τέλεσε το έθιμο της ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ για το 2012. Στην κατάμεστη αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τους παρακείμενους χρόνους παραβρέθηκαν και τίμησαν την εκδήλωση περίπου πέντε χιλιάδες πολίτες καθώς και Βλάχοι επισκέπτες από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Κατά την εκδήλωση, που πλαισιώθηκε από βλαχικούς παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια, απηύθυνε χαιρετισμό ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων κ. Μιχάλης Μαγειρίας. Ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ αναφέρθηκε ενδεικτικά στις δράσεις της Ομοσπονδίας κατά το παρελθόν έτος, υπογράμμισε την αποφασιστικότητά του να συνεχίσει με τον ίδιο δυναμισμό και κατέληξε ελληνικά και βλαχικά:

"Όλοι μαζί, Βλάχοι ελλαδικοί και της Διασποράς, στέλνουμε μήνυμα Αισιοδοξίας κι Ελπίδας! Για την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και τον απανταχού ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ! Όπως ταιριάζει στη ζωντανή λατινόφωνη Ρωμιοσύνη, στο Γένος των Ελλήνων. Ασί κουμ πρίντι λα Νόϊ Ελλάσλι ντι του μούντζι!''

Βλαχόφωνοι Βερμίου

Χιονισμένο τοπίο στο Βέρμιο

Του Τσιαμήτρου Γιάννη 

χοροδιδασκάλου-ερευνητή

1. ΓΕΝΙΚΑ

Είναι βεβαιωμένο ότι η μαζική εγκατάσταση των βλαχοφώνων στο Βέρμιο έγινε την δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα όταν ο Αλή Πασάς χτύπησε τα βλάχικα αρματολίκια αναστάτωσε την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των βλάχων, υπονόμευσε τα τσελιγκάτα και πρόσβαλε την τιμή τους. Έτσι τσελιγκάδες κυρίως από την Αβδέλλα, αντί για την Θεσσαλία τράβηξαν κατά την Μακεδονία περιπλανήθηκαν μέχρι την Χαλκιδική και εγκαταστάθηκαν τελικά στο σημερινό Σέλι, (Έφτιαξαν τα καλύβια του Μπαντραλέξη) και σταδιακά μαζί με Ελληνόβλαχους από το Περιβόλι και την Σαμαρίνα κατοίκησαν το Ξηρολίβαδο και την Κουμαριά (Ντόλιανη). Είναι ωστόσο σίγουρο από τις ιστορικές πηγές ότι υπήρχαν Βλαχόφωνοι στη Βέροια και κατά την Βυζαντινή περίοδο και κατά την Τουρκοκρατία. Αυτοί ήταν περισσότερο Αρβανιτόβλαχοι και Μοσχοπολίτες. Τα χρόνια πέρασαν. Οι αλλαγές στις οικονομικές δομές, η μεγάλη γεωργική ανάπτυξη του κάμπου της Βέροιας, οι πρωτόγονες συνθήκες στην κτηνοτροφία, η εκβιομηχάνιση μετατόπισαν τη ζωή από το Βέρμιο στη Βέροια (όπου ήταν τα χειμαδιά) και στους κάμπους. Τα βλαχοχώρια του Βερμίου εξελίχθηκαν σε ωραία θέρετρα. Σήμερα στο Νομό Ημαθίας ο κύριος όγκος των βλαχοφώνων κατοικεί στη Βέροια και τη Νάουσα. Ειδικά στη Βέροια, μετά τη δεκαετία του 1950 προσήλθαν και άλλοι Ελληνόβλαχοι από την Μπριάζα, τα Άρματα, τη Σμίξη, τη Νέβεσκα, το Μπλάτσι κ.α. Βλαχόφωνοι στο νομό επίσης ζουν σε πολλά χωριά του κάμπου της Βέροιας, κυρίως Περιβολιώτες και Αρβανιτόβλαχοι.

Οι βλαχόφωνοι αποτελούν ένα δυναμικό στοιχείο του Νομού Ημαθίας και διακρίνονται σε όλους τους τομείς: γράμματα, επιστήμες, οικονομία, βιομηχανία, εμπόριο, κτηνοτροφία, γεωργία και εκπροσωπούνται από τους εξής συλλόγους : Σύλλογος Βλάχων Βέροιας, Σύλλογος Βλάχων Νάουσας, Τουριστικός Όμιλος Σελίου, ‘Ντόλιανη’ Κουμαριάς, Πολιτιστικός Όμιλος Ξηρολιβάδου, Σύλλογος Περιβολιωτών Σκυλιτσίου και περιχώρων και κάνουν έντονη την παρουσία τους με ποικίλες εκδηλώσεις και κυρίως με τις προσπάθειες για την καταγραφή και διάσωση της βλάχικης λαλιάς.

Μοναστήρι - Βιτώλια (Bitola) Πελαγονίας

Μοναστήρι - Βιτώλια (Bitola) - Ηράκλεια Λυγκηστίς

Πέρασε ένας αιώνας από την ημέρα που ο Ελευθέριος Βενιζέλος έκανε την εμφάνιση του στο μπαλκόνι του νεοκλασσικού κτηρίου του σημερινού προξενείου μας στο Μοναστήρι, και ανακοίνωσε προς τους Έλληνες της πόλης : ''Έλληνες του Μοναστηρίου, από σήμερα είστε Σέρβοι πολίτες!''

Η πόλη τότε είχε πληθυσμό γύρω στους 50.000 κατοίκους από τους οποίους το 80% περίπου ήσαν Έλληνες και είχαν πρωταγωνιστήσει στην διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τον Οθωμανικό ζυγό και την Ένωση με την Ελλάδα. Δυστυχώς, ο ακμαίος ελληνισμός της περιοχής της Πελαγονίας (για τους Πελαγόνες: εδώ εγκαταλείφθηκε από τους ελλαδίτες πολιτικούς χάριν ...σκοπιμοτήτων, μια πολιτική που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Ας επιχειρήσουμε όμως μια αναδρομή στο παρελθόν της περιοχής.

Το 358 π.χ ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος ο Β' μετά απο νικηφόρες μάχες εναντίον των Ιλλυριών στα ΒΔ του μακεδονικού Βασιλείου και αφού κατάφερε να θέσει υπό τον έλεγχό του την περιοχή της Λύγκου (σημερινή περιοχή Φλώρινας. Για τους Λυγκηστές: εδώ, αποφάσισε να ιδρύσει πόλη, ως προπύργιο του μακεδονικού κράτους, που την ονόμασε Ηράκλεια, τιμώντας έτσι τον γενάρχη των Μακεδόνων Ηρακλή, τον μεγαλύτερο Έλληνα μυθικό ήρωα. Έτσι η Ηράκλεια Λυγκηστίς, όπως ονομαζόταν ώστε να μη συγχέεται με άλλες πόλεις με το ίδιο όνομα, καθορίζεται ως αρχαιότατη ελληνική πόλη της μακεδονικής γης. Λίγους αιώνες μετά ο γεωγράφος Στράβων αναφερόμενος στη ρωμαϊκή Εγνατία Οδό την αναφέρει ως πόλη–σταθμό της αρχαίας οδού που ένωνε την Ανατολή με τη Δύση: « …ἐκεῖθεν δ΄ ἐστὶ παρὰ Βαρνοῦντα διὰ Ἡρακλείας καὶ Λυγκηστῶν καὶ Ἐορδῶν εἰς Ἔδεσσαν καὶ Πέλλαν μέχρι Θεσσαλονικείας» (Στράβωνος Γεωγραφικά, Ζ΄ 2).

Η Π.Ο.Π.Σ.Β τιμά τα 100 χρόνια ελεύθερης Θεσσαλονίκης

Πηγή: Το Κανάλι της Π.Ο.Π.Σ.Βλάχων (youtube)

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Δελτίο Τύπου της ΣΦΕΒΑ για την καταδίκη του Ναούμ Ντίσιου

Αθήνα, 14-1-2012

Το ΚΔΣ της ΣΦΕΒΑ

Η βαριά καταδίκη του Βορειοηπειρώτη Ναούμ Ντίσιο από την Κορυτσά, εμφανίζει μια ιδιαίτερη σημειολογία γιατί συνδέεται με έναν τόπο θυσίας Ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι έπεσαν για την ελευθερία της Βορείου Ηπείρου κατά την εποποιία του 1940-41.

Στο χώρο αυτό, εδώ και 15 χρόνια, έχει ανεγερθεί απέριττο μνημείο όπου οι Έλληνες της Μπομποστίτσας τιμούν με ευλάβεια τη μνήμη δύο πεσόντων Ελλήνων στρατιωτών, χωρίς να προβληθεί καμία διαμαρτυρία και πολύ περισσότερο καμία διεκδίκηση του συγκεκριμένου σημείου από Αλβανούς, ως χώρου ταφής προγόνων τους.

Η ποινική αντιμετώπιση της υποθέσεως Ντίσιο αποτελεί προοίμιο για την καθαίρεση του μνημείου και εντάσσεται στα ευρύτερα πλαίσια της προσπάθειας εξαφανίσεως της ιστορικής μνήμης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και της παρουσίας του Ελληνικού Στρατού σε μια γη που είναι Ελληνική από την αυγή της Ιστορίας. 

Με τέτοιες λογικές «πορεύεται» η Αλβανία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση; 

Οι απογραφές της Αλβανίας

Tου Σταύρου Τζίμα

Tο ερώτημα «πόσοι είμαστε;» θα τεθεί οσονούπω για τους Έλληνες στην Αλβανία, που οργανώνουν δική τους απογραφή. Οι ομογενείς μας απείχαν από την απογραφή που έγινε το φθινόπωρο από την αλβανική κυβέρνηση και η οποία αμφισβητήθηκε και από άλλες μειονοτικές ομάδες. Θεώρησαν ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες θα γινόταν η καταμέτρηση δεν επέτρεπαν την ελεύθερη έκφραση της βούλησης των πολιτών όσον αφορά το εθνικό και θρησκευτικό τους αίσθημα.

Η αλήθεια είναι ότι σε γενικές γραμμές τα διεθνή στάνταρ τηρήθηκαν, όμως στα ευαίσθητα ερωτήματα γύρω από το θρήσκευμα και την εθνική συνείδηση η κυβέρνηση Μπερίσα, υποκύπτοντας στις πιέσεις εθνικιστικών κύκλων, έθεσε προϋποθέσεις που αποθάρρυναν τους μειονοτικούς να εκδηλωθούν άφοβα. Όπως για παράδειγμα η απειλή προστίμου χιλίων ευρώ σε όποιον δήλωνε τώρα Έλληνας ενώ στην τελευταία απογραφή, το 1989 επί κομμουνιστικού καθεστώτος, είχε καταγραφεί Αλβανός. Την εποχή εκείνη όμως Έλληνες θεωρούνταν μόνο όσοι ζούσαν στα χωριά της Δρόπολης, περιοχή χαρακτηρισμένη μειονοτική ζώνη, και εξαιρούνταν άλλες περιοχές με συμπαγή ομογενειακό πληθυσμό όπως η Χειμάρρα, η Κορυτσά κ. ά. Αν στην τελευταία διαδικασία κάποιος π.χ. Χειμαρριώτης δήλωνε Ελληνας, όχι μόνο δεν θα απογραφόταν ως μειονοτικός, αλλά κινδύνευε και με πρόστιμο!

Αναβολή της φυλάκισης του Ναούμ Ντίσιου μέχρι τις 25 Ιανουαρίου

Το Πρωτοδικείο Κορυτσάς αποφάσισε σήμερα την αναβολή της φυλάκισης του στελέχους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Ναούμ Ντίσιου μέχρι τις 25 Ιανουαρίου. Η απόφαση ήρθε μετά από αίτηση του δικηγόρου υπεράσπισης του κ. Ντίσου, για την ακύρωση του εκτελεστού της απόφασης φυλάκισης, η οποία θα οδηγούσε σε σύλληψή του.

 

Παρόλο που ο δικηγόρος του Ντίσιου, δήλωσε ξεκάθαρα στα Αλβανικά μέσα πως, ο πελάτης του βρίσκεται στην οικία του και δεν είναι φυγόποινος, τα διάφορα εθνικιστικού χαρακτήρα δημοσιεύματα συνεχίζονται, ισχυριζόμενα πως ο Ντίσο έχει φύγει στην Ελλάδα και καταζητείται από τις αστυνομικές αρχές.

Η δικαστική μάχη ενδέχεται να έχει και συνέχεια στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας, όπου ο καταδικασμένος με 1 έτος φυλάκισης πρωτοδίκως αλλά και εφετειακά για τα γεγονότα της Μπμποστίτσας, θα ζητήσει εκ νέου την αθώωσή του.

Η συνέντευξη του Ελληνόβλαχου Ναούμ Ντίσιου στην εκπομπή ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR του ΡΑΔΙΟ ΑΣΤΥ για την εναντίον του καταδικαστική απόφαση

Την Τετάρτη 11-1-2012, μία μέρα μετά την ανακοίνωση της εναντίον του καταδικαστικής απόφασης και δύο μέρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία που έχει μέχρι να παρουσιαστεί στη φυλακή ή να συλληφθεί από την αλβανική Αστυνομία, ο πρόεδρος της οργάνωσης Ομόνοια Περιφέρειας Κορυτσάς και μέλος του Προεδρείου του Κόμματος των Ελλήνων Ναούμ Ντίσιος έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR του ΡΑΔΙΟ ΑΣΤΥ και τους παραγωγούς Αθηνά Κρεμμύδα και Αλέξανδρο Κορακίδη.

ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR: Κύριε Ντίσιο καλησπέρα σας. Ο χρόνος άρχισε πολύ άσχημα για εσάς. Η απόφαση του Εφετείου για την υπόθεση της Μπομποστίτσας, περιμένατε να ήταν καταδικαστική;

Ναούμ Ντίσιος: Βεβαίως και το περιμέναμε, γιατί είναι εδώ και πάνω από ένα χρόνο που υπάρχει αυτό το αρνητικό κλίμα εναντίον όσων φωνάζουμε στην Κορυτσά και τη Βόρειο Ήπειρο ότι είμαστε Έλληνες. Αυτός είναι ο λόγος που με φυλακίζουν γιατί οι Αλβανοί δεν αναγνωρίζουν την ελληνική μας εθνικότητα. Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό.

ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR: Κάποια αντίδραση υπήρξε μετά την απόφαση τόσο από το βορειοηπειρωτικό χώρο όσο και από την Ελλάδα; 

Ναούμ Ντίσιος: Περιμένω στήριξη από την Ελλάδα. Εδώ στην Κορυτσά είμαστε όλοι μαζί. Βγάλαμε ανακοίνωση από την Ομόνοια Περιφέρειας Κορυτσάς και όλοι οι Έλληνες ενωμένοι καταδικάζουμε αυτή την απόφαση του δικαστηρίου. Δεν περιμένουμε να κάνουν τίποτα καλύτερο από την άλλη πλευρά. Ξέρουμε ότι δεν δικάζουν με τους νόμους που υπάρχουν γιατί η δίκη είναι πολιτική. Συγγνώμη αν δεν μιλάω πολύ καλά τα ελληνικά...

Εκδήλωση με θέμα : «Η ελληνικότητα των Βλάχων»

Σύνδεσμος «Οι φίλοι της Μαριούπολης»

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου «Οι φίλοι της Μαριούπολης» σας προσκαλεί, την Τετάρτη 25 Ιανουρίου 2012 και ώρα 19.30, στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου, στην εκδήλωση με θέμα : «Η ελληνικότητα των Βλάχων»

Ομιλητής: Ο βαλκανολόγος Αχιλλέας Λαζάρου θα επιχειρηματολογήσει με βάση τόσο τις δικές του μελέτες, όσο και τις μελέτες άλλων επιστημόνων που αφορούν την γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, τα τραγούδια, τους ήρωες και τους αγώνες τους για την Ελλάδα, τους ευεργέτες και το ανθρωπολογικό υλικό…

Την εκδήλωση θα παρουσιάσει ο Αντιπρόεδρος του Οργανισμού για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας, Φιλόλογος Βασίλειος Σηφακάκης.

Είσοδος Ελεύθερη

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΠΕΝΕΤΑΤΟΥ

Δρόση 2 και Δροσίνη, Πλ. Σολωμού, Ψυχικό,

τηλ. : 210 6745135 

Η γλώσσα των Βλάχων

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο taxalia.blogspot.com το παρακάτω:

Στις 13-12-2011, αναγνώστης μας, έγραφε ότι είδε σε τηλεοπτικό σταθμό, εκπομπή αφιερωμένη στους Βλάχους, στην οποία εμφανιζόταν ο τίτλος "Βλάχικο αντάμωμα" στα ελληνικά, αλλά και τα Ρουμανικά και παρατηρούσε ορθότατα, ότι η γλώσσα των Βλάχων είναι μόνο προφορική και οι λέξεις της δεν μπορούν να αποδοθούν με λατινικούς χαρακτήρες. Ζητούσε δε να τοποθετηθεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Βλάχων, πράγμα που έγινε. Δείτε τι απαντά η Ομοσπονδία με δελτίο τύπου που απέστειλε σήμερα στο taxalia:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Λάρισα 28-12-2011 Αρ. Πρωτ: 50

Τα όργανα των Μακεδονοαρμάνων

Η προβολή στη χώρα μας, από τηλεοπτικούς σταθμούς τοπικής εμβέλειας, υποτιτλισμένων με λατινικούς χαρακτήρες στιγμιοτύπων του ανταμώματος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, καθώς και η απόπειρα περιγραφής ως άνω γεγονότος με λατινικούς νεολογισμούς άγνωστους στην προφορική λαλιά της βλαχόφωνης ρωμιοσύνης, δύνανται να δημιουργήσουν βαθιά σύγχυση τόσο στο ευρύ κοινό της χώρας μας όσο και στον βλαχόφωνης καταγωγής απανταχού ελληνισμό.

Καταδικαστική η απόφαση του Εφετείου Κορυτσάς για τον Ελληνόβλαχο Ναούμ Ντίσιο

Καταδικαστική ήταν τελικά η απόφαση που έβγαλε σήμερα το Εφετείο Κορυτσάς για τον πρόεδρο της Ομόνοιας Περιφέρειας Κορυτσάς και μέλος του προεδρείου του κόμματος ΕΕΜΜ-MEGA Ναούμ Ντίσιο, όπου του επέβαλλε τελικά ένα χρόνο φυλάκιση χωρίς αναστολή!

Ο κ. Ντίσιος υπέβαλε έφεση στην πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου της Κορυτσάς για φυλάκιση ενός χρόνου με την κατηγορία της σύλησης τάφων στο χωριό Μπομποστίτσα.

Ως γνωστόν στο χώρο πλησίον του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο πρόεδρος της Περιφέρειας Ομόνοιας Κορυτσάς έριξε τσιμέντο προκειμένου να δημιουργήσει τα σκαλοπάτια και το μονοπάτι που οδηγεί στο Μνημείο δύο Ελλήνων πεσόντων στρατιωτών κατά τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο, που αναπαύονται εκεί από τον Νοέμβριο του 1940.

Όμως κάποιοι Αλβανοί εξτρεμιστές "ανακάλυψαν" ότι στο σημείο αυτό προϋπήρχαν τάφοι ομοεθνών τους οι οποίοι καταστράφηκαν όταν έγιναν τα έργα για την ανάδειξη και την ευκολότερη πρόσβαση στο Μνημείο. 

Δημοτικά τραγούδια των βλαχόφωνων (8)

Του Τσιαμήτρου Γιάννη

εκπαιδευτικού - χοροδιδασκάλου

Καμία μνεία δημοτικού τραγουδιού στην αρωμουνική (βλάχικα) δεν γίνεται ούτε σε αυτοτελή δημοσιεύματα, που αφορούν στην ιστορία, στα ήθη και τα έθιμα, στις παραδόσεις και στην καθημερινή ζωή των βλαχοχωριών, μολονότι οι συγγραφείς γνωρίζουν καλά την πραγματικότητα και έχουν ευκαιρίες πολλές, κυρίως όταν ιστορούν τα κατορθώματα τοπικών ηρώων ή τις περιπέτειες του χωριού βασιζόμενοι και στα δημοτικά τοπικά τραγούδια, τα οποία οι βλαχόφωνοι συνθέτουν ως επί το πλείστον στην ελληνική γλώσσα, όπως φαίνεται από τις συγγραφές των:

Δημ. Γ. Μακρή για την Φούρκα Ηπείρου («Το μαγευτικό χωριό της Πίνδου». Έκδοση Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας ‘Η Φούρκα’ των εν Η.Π.Α. Φουρκιωτών Θεσνίκη 1978).

Ελευθερίου Κ. Γκούμα (‘Λιβάδι, Γεωγραφική Ιστορική, λαογραφική επισκόπηση’, 1973).

Ιωάννου Γ. Συννεφάκη (‘Λιβάδι. Η πατρίδα του Γεωργάκη Ολύμπιου’ Κατερίνη 1973).

Γ. Ράπτη (‘Τα δημοτικά τραγούδια Λιβαδίου Ολύμπου' Θεσ/νίκη 1977). Η συλλογή του ανέρχεται σε 120 από τα οποία μόνο τα 11 είναι στην αρωμουνική ή μεικτή μορφή. Στις δε κατηγορίες Ακριτικά, Παραλογές, Ιστορικά, κλέφτικα, Ληστρικά, που είναι 38 στον αριθμό, κανένα δεν είναι στην αρωμουνική.

Γρ. Βέλκου (‘Τα δημοτικά τραγούδια της Σαμαρίνας’ Εκδοση Α. Φουστάνου, Ελασσόνα 1975). Αυτά ανέρχονται σε 282 και λείπει οποιοδήποτε δείγμα τραγουδιού στην αρωμουνική.

Η Εφη Γουγουλάκη (‘Μύθια κι αλήθεια απ’το μικρό χωριό μας’, Τρίκαλα 1980) περιγράφοντας τα έθιμα του γάμου στον Αμάραντο, βλαχοχώρι της ορεινής Δ. Θεσσαλίας κανένα τραγούδι δεν είναι στην αρωμουνική, ενώ στο κεφάλαιο ‘Τραγούδια του χωριού’, στο οποίο συγκεντρώνει 10, μόνο το δεύτερο είναι στην αρωμουνική. Στο δεύτερο της βιβλίο με τον ίδιο τίτλο το 1986 συγκεντρώνει 21 τραγούδια από τα οποία ένα και μοναδικό είναι στην αρωμουνική.

Παύλος Μελάς - Ένα μικρό αφιέρωμα στον μεγάλο ήρωα του Μακεδονικού αγώνα !!!

Ένα μικρό αφιέρωμα σε ένα μεγάλο ήρωα που έδωσε τη ζωή του για να απελευθερωθεί το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής γης της Μακεδονίας ! 

Στις 13 Οκτωβρίου 1904 ο εθνικός ήρωας Παύλος Μελάς - ο Μακεδονομάχος «Καπετάν Μίκης Ζέζας», ανθυπολοχαγός (ΠΒ) - έπεφτε από τουρκικό βόλι στη Σιάτιστα Καστοριάς. Η θυσία του για την απελευθέρωση της Μακεδονίας θα γίνει από τότε εθνικό σύμβολο αγώνων και ηρωισμών. Αθάνατος!

Για τον απλό κόσμο ο Παύλος Μελάς πέρασε στο θρύλο και κυριάρχησε στις καρδιές του ως ο κύριος εκφραστής του αγώνα. Η λαϊκή μούσα τον είδε σαν άλλο Κλέφτη κι Αρματωλό κι έτσι, με τον ίδιο τρόπο, τον παρουσιάζει στα τραγούδια της. Παραθέτουμε κάποιους στίχους...

Στο παρακάτω τραγούδι ο ήρωας συναντάει κοπέλες και τις ρωτάει, ή καλύτερα αυτοσυστήνεται:

Μακεδονία: Ιστορία εναντίον προπαγάνδας

Tο 1997 το περιοδικό Οικονομικός Ταχυδρόμος υπό την διεύθυνση του Γιάννη Μαρίνου εξέδωσε ένα καταπληκτικό, κατατοπιστικότατο αφιέρωμα για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Με ιστορικά στοιχεία από όλες τις ιστορικές περιόδους. Αλήθειες που πρέπει να τις ξέρουμε όλοι. 
Ευχαριστούμε τους sat fox και taxalia που ψηφιοποίησαν και ανέβασαν στο διαδίκτυο, ως ηλεκτρονικό βιβλίο, το συγκεκριμένο αφιέρωμα.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΑΠΟ ΕΔΩ

Δημοτικά τραγούδια των βλαχόφωνων (7)

Πηγή: Goga Mishiu (Άλμπουμ)

Του Τσιαμήτρου Γιάννη

εκπαιδευτικού, χοροδιδασκάλου 

Στο σημερινό μας σημείωμα συνεχίζουμε να παραθέτουμε μαρτυρίες αυθεντικών ανθρώπων αλλά και ερευνητών από το κοντινό αλλά και μακρινό παρελθόν, οι οποίοι αβίαστα και αντικειμενικά διαπιστώνουν ότι οι βλαχόφωνοι τραγουδούσαν περισσότερο στην ελληνική γλώσσα.

Ο Χρ. Παπαζήσης {«Οι βλάχοι του Βελεστίνου», Μαγνησιακά 1 (1971) 42}, βλαχόφωνος από το Βελεστίνο καταγράφει: «Όταν ήμουν μικρό παιδί στο χωριό μου, το Βελεστίνο, άκουγα πολλές φορές να γίνεται λόγος για το Περιβόλι. Κι από τότε ηχούν στ’αυτιά μου οι χαρακτηριστικοί στίχοι από το ωραίο τραγούδι των Περιβολιωτών κτηνοτρόφων που γύριζαν το φθινόπωρο με τα κοπάδια τους στα χειμαδιά του Βελεστίνου, αλλά και των Τρικάλων και άλλων τόπων της Θεσσαλίας:

Βάστα καημένε Ορλιακα, βάστα καλά την καταχνιά,

ν’οσού να διάβην’ ή Βλαχιά, να πάη κατώ στα χειμαδιά,

να ξεχειμάση πρόβατα, να φέρη γρόσια και φλουριά…..»

Ο Κ. Μπίρκας, που αφιερώνει ιδιαίτερο κεφάλαιο στα δημοτικά τραγούδια της γενέτειράς του, της Αβδέλλας και των γειτονικών βλαχοχωριών της Πίνδου, ούτε σκέψη διατυπώνει για τραγούδι στην αρωμουνική (βλάχικα). Όσα καταχωρίζει στο βιβλίο του είναι στην ελληνική. («Αβδέλλα. Αετοφωλιά της Πίνδου», Κ. Μπίρκα, Εκδόσεις Ιωλκός, Αθήνα 1978).

Μεταμφιέσεις στο Δωδεκαήμερο

ΚΑΣΤΟΡΙΑ ''ΡΑΓΚΟΥΤΣΑΡΙΑ ΣΤΟ ΤΣΑΡΣΙ''

Του Γιάννη Τσιαμήτρου

εκπαιδευτικού-χοροδιδασκάλου

Δωδεκαήμερο ονομάζουμε την περίοδο των δώδεκα ημερών από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα. Είναι ημέρες γιορτινές, οικογενειακές και σπιτικές αλλά και παλιότερα με πολλές δεισιδαιμονίες και αστρικές επιδράσεις με κορύφωμα τις φαντασιώσεις των καλικατζάρων και των λυκανθρώπων και δρακόντων (σε άλλες χώρες). Έχουμε ένα συνδυασμό πολλών προχριστιανικών και χριστιανικών εθίμων. Τελούνται κυρίως με τρεις επιθυμητές σκοπιμότητες όπως μας λέει ο γνωστός Λαογράφος Λουκάτος : 

- Να χαρούν οι άνθρωποι την μετάβαση από τον χειμώνα, το σκοτάδι τη μη γονιμότητα και τον φόβο στην άνοιξη, το φως, την βλάστηση και την χαρά. Αυτό επιδιώκεται με το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, τους πολύχρωμους φωτισμούς, τις φωτιές, την αναμμένη εστία, το κυνηγητό των καλικάντζαρων και τον αγιασμό των υδάτων.

- Να εξασφαλίσουν οι άνθρωποι την ευτυχία για τον χρόνο που έρχεται. Αυτό πραγματώνεται με τα κάλαντα, τις ευχές, τα δώρα, τις βασιλόπιτες κλπ.

- Να τονώσουν το θρησκευτικό και οικογενειακό αίσθημα και αυτό εφαρμόζεται με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις, την ωραία παραδοσιακή ψαλτική, τις νυχτερινές ακολουθίες και τις οικογενειακές συγκεντρώσεις στο σπίτι με τα φαγητά κλπ.

Τιμήθηκε στη Βουδαπέστη ο Ελληνόβλαχος Νικόλαος Δούμπας

Η αναμνηστική πλάκα

Γράφει ο Βασίλης Σταματόπουλος

Στης 16 Δεκεμβρίου 2011 στην οδό Király 57 στο 7ο Δημοτικό Διαμέρισμα της Βουδαπέστης έγιναν τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας για τον Νικόλαο Δούμπα.

Στην αναμνηστική πλάκα υπάρχει μπρούτζινο ανάγλυφο του Νικολάου Δούμπα το οποίο είναι έργο του ομογενούς καλλιτέχνη Στεφάνου Στεφάνου, και σε τρεις γλώσσες Ελληνικά-Ουγγρικά-Γερμανικά είναι γραμμένο το παρακάτω κείμενο:

«Σε αυτό το κτίριο της Ελληνικής οικογενείας ΜΑΝΝΟΥ απεβίωσε στις 23 Μαρτίου του 1900 ο Μεγάλος Έλληνας Ευεργέτης ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΟΥΜΠΑΣ 1830-1900»

Ο Νικόλαος Δούμπας ήταν ο ένας από τους δύο νεαρούς που συνόδεψαν τον νεαρό αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ κατά την στέψη του.

Διετέλεσε μυστικοσύμβουλος του αυτοκράτορα, επίτιμος δημότης της Βιέννης, ισόβιο μέλλος της Άνω Βουλής και ταυτοχρόνως γερουσιαστής στη Βουλή της κάτω Αυστρίας από το 1870. Επίσης το 1874 έγινε και μέλος της Αναλογικής Αύστρο-Ουγγρικής αντιπροσωπείας.

Διετέλεσε και Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας της Βιέννης.